23 Nisan ABD’de nasıl kutlandı?

Önce, genç öğretmen Katherine Savage çocukları topladı etrafında.
“Bakın” dedi:
“Türkiye Cumhuriyeti adındaki bir devletinin bir kurucusu var. George Washington gibi. Atatürk… O lider, 23 Nisan’da Türkiye Büyük Millet Meclisi’nin açılmasını sağladı. Atatürk, Meclis açıldıktan sonra 23 Nisan’ın çocuklar tarafından kutlanmasını istedi. Çünkü çocuklara ve gençlere güveniyordu…”
Çocukların akılları, biraz sonra oynayacakları oyunlardaydı kuşkusuz. Bir kulaklarıyla dinliyorlardı öğretmenlerini.
Olsun, bir kişinin bile aklında kalması iyiydi. Genç öğretmen, geçen yıl ders aldığı Türk Hoca’dan bahsetti sonra. Atatürk’ü, Türkiye’yi O’ndan öğrenmişti. Bu bilgiden sonra öğrencilerin dikkatleri biraz olsun yoğunlaşmıştı.
***
Her şey güzeldi, ama…
Oyunların ardından afiyetle yenecek tavuk göğsü tatlısı, çocukları heyecanlandırıyordu. Katherine Savage, geçen yılki hocası Şebnem Kurt’tan öğrenmişti tarifi…
Daha doğrusu, Şebnem’in yaptığı tavuk göğsü tatlısının tadı damağında kalmıştı Katherine’nin. “Hocam, tarifi alabilir miyim” diye sordu; Şebnem de memnuniyetle verdi tarifi.
Bu yıl “işi sağlama almak için” tekrar istedi tarifi Katherine.
-Hocam, geçen yıl yaptığınız talnının tarifini alabilir miyim?
-Tabii, ne demek…
***
“Hocam” kelimesini rastgele yazmıyorum. Çünkü Katherine ile birlikte geçen yıl Idaho State University’de okuyan ve Şebnem’den ders alan öğrenciler “Hoca” kelimesini öğreniyor. Artık konuşmalarda “Hoca” kelimesi kullanılıyor…
***
Katherine’nin bir özelliği de şu:
Türkçe biliyor ve öğrencilerine Türkçe öğretiyor. Hatta bu özelliği, çalıştığı kurum olan Acorn Chil-dren’s Academy’nin (Acorn Çocuk Akademisi) internet sitesinde de yazıyor.
***
Katherine, iki tepsi tavuk göğsü tatlısı hazırladı öğrencileri için. “Biz yedik sevdik, çocuklar da yesinler, sevsinler” düşüncesiyle.
Tam da beklenildiği gibi…
Tavuk göğsü tatlısı çok beğenildi.
***
Amerika Birleşik Devletleri’nin Idaho eyaletinde bulunan anaokulunda 23 Nisan kutlamayı kararlaştıran Katherine, Türk Hoca’dan da yardım istemeyi ihmal etmedi elbette.
-Hocam, 23 Nisan’ı kutlayacağız, ama Türk Bayrağımız yok…
-Gönderelim hemen…
***
Türk Hoca, 1’i büyük olmak üzere 3 bayrak yolladı. 40 tane de Türk Bayraklı balon…
Toplam maliyet 50 lira dolaylarında.. Bayraklar ve balonlar, 4-5 günde ulaştı Katherine’nin eline.
***
22 Nisan akşamında, anaokulunun duvarlara Türk Bayrakları ve balonlar asıldı. Sadece Katherine değil, diğer öğretmenler de şevkle çalıştı hazırlık aşamasında.
23 Nisan sabahı kutlama başladı.
***
Şarkılar söylendi…
Oyunlar oynandı…
Çocukların suratlarına çeşitli şekiller çizildi…
Çizilen şekiller arasında kırmızı kalpler de vardı.
***
ABD’li çocuklar, unutamayacakları bir gün geçirdiler.
Katherine Savage, gelecek yıl da böyle bir kutlama gerçekleştirmeyi düşünüyor şimdiden.
***
Her şey Atatürk ve Türkiye sevdalısı bir öğretmenin Amerika Birleşik Devletleri’ndeki çabasıyla olmuştu.
O’nun anlattıkları, çevresini etkilemiş; bu etkilenme 23 Nisan’ın bambaşka bir ülkede kutlanmasını sağlamıştı.
Bu ülkenin gurur duyulacak öğremenler yetiştirdiğini gördükçe, geleceğe yönelik umutları yeşeriyor insanın.
O öğretmenlerin, Atatürk’ü öğreteceklerini biliyorum çünkü.
***
Oysa Türkiye’de neler neler tartışıyorduk…
İddiaya göre Atatürk fotoğraf ve resimleri gereksizdi.
İddiaya göre resmi bayramlara gerek yoktu.
İddiaya göre, “modern” dünyada bu tür bayramlar, kabul görmüyordu.
***
Bu iddiaları savunanların “modern” olarak gördükleri “Yeni Dünya”da 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı’nın kutlanması, bir mesaj içerir mi acaba?