Afyonlu olmak – Kocatepe Gazetesi

2 Şubat 2010 Salı 02:00:00
  Yaklaşık beş buçuk yıl önce Antalya’dan Afyonkarahisar’a ilk kez geldiğimde kendimi küçük bir Anadolu şehrinde bulmuştum. Benim bildiğim Afyon ise, Antalya’dan memleketim Tekirdağ’a giderken otobüsün mola verdiği İkbal tesisleriyle sınırlıydı. Aklımda Afyon hep soğuk gecelerde, uykulu gözlerle, buza dönüşmüş karların üzerinde düşmeden yürümeye çalıştığım harika lokumu ve sucuğu olan şehir’di.
Bugün üniversite öğrenimi için Afyon-karahisar’a gelen pek çok genç arkadaşım bu küçük ili beğenmiyor. Sosyal yaşamdaki eksiklerin, gençlerin eğlence ve vakit geçirebileceği yerlerin kısıtlı olduğuna hatta hatta ev bulmada yaşanan sıkıntılara katılıyorum. Günlerce ev arayıp, ilk iki yılda birkaç ev değiştirdiğimi düşününce benim de çok söylendiğim günler oldu. Ama hangi şehrin sorunu yok ki? Bu şehrin de sıkıntıları var. Ama sıkıntıların yanı sıra pek çok güzellik var. Bahsettiğim güzellikler, doğal harikalar ya da birçok tarihi Anadolu kentine parmak ısırtacak tarihi Afyon evleri değil. Bu şehrin insanlarının içindeki güzellikler. Bu güzellikleri görmek için, sadece görmeyi istemek ve biraz da önyargılardan arınmak gerekiyor.
Yaşadığım bazı sıkıntılara rağmen her yerde övünerek artık “Ben Afyonkarahisar’ı seviyorum” diyebiliyorum. Hatta artık ilimizde biri nerelisin diye sorduğunda, ‘Afyonluyum’ bile diyorum. ‘Afyon’un neresinden?’ sorusuna ise verdiğim cevap genellikle ‘Büyükkalecik’ oluyor. Kocatepe’nin varlığından mıdır yoksa çok sevdiğim ağabeyim Kanal3’ün stüdyo şefi Ahmet Taşdelen’den midir bilmem kendimi ‘Büyükkalecikli’ diye tanıtıyorum. Bir çok Afyonlu gencin aksine ben Afyonlu olmakla gurur duyuyorum. Çünkü bu ufak şehrinde ben, Türkiye’nin başka hiçbir yerinde görmediğim dostlukları buldum.
Doğan Haber Ajansı’ndaki görevim sayesinde gelir gelmez her sorunuma el atan Küçükkurt Ailesi’yle tanıştım. Gecenin bir yarısı kapıda kaldığımda bana çilingir bulmak için yatağından kalkan AKÜ Basın Yayın’ın fotoğrafçısı Muhsin Özdemir gibi samimi ve içten insanlar gördüm.
Başka bir şehirde parası olmayan insanların ili-mizdeki kadar rahat minibüse bindiğini hiç sanmıyorum. Bu şehirde sayıları 100’ü aşan belde ve 300 aşan köylerin yüzde 80’ini Anadolu Ajansı Büro Müdürü Sait Karaduman’la birlikte ziyaret etme fırsatı yakaladım. Ve iddia ediyorum buradan başka hiçbir şehirde size köylü kadınların daha selam verir vermez pişirdikleri ekmekten, el işi yiyeceklerden ikram etmezler. İlimizin bazı kesimlerinde cahilliğin ve doğal olarak toplumsal olaylarda yaşadığımız sıkıntıyı görmezden gelemem ama Afyonlu olmanın insana değer kattığını Antalya’da yaşadığım bir günlük olayla anlatabilirim.
Kısa süre önce Antalya’da ailemin yaşadığı evi değiştirdim. Taşınma işlemleri sırasında bir evden diğer eve su aboneliği taşımak iki gün sürüyormuş. Oysa benim sadece bir günüm vardı. Antalya su idaresi Asat’taki görevli kıza Afyon’a dönmem gerektiğini anlattım. Sandıklılı olduğunu söyleyen o hemşerimiz benim tüm işimi 15 dakikada halletti. Aynı gün yanlışlıkla bindiğim evime gitmeyen minibüsteki kalan tek yolcunun Afyon şivesiyle konuşması üzerine şoför de Dinarlı olduğunu söyledi. Minibüste bir anda bir Afyon sohbeti başladık. Kendimi yurt dışında bir Türk bulmuş gibi mutlu hissediyordum. Minibüste Afyonlular’ın birbirini fark etmesini sağlayan Afyon şivesiyle konuşan yaşlı adam, İHA İl Temsilcisi Satılmış Akkaş’ın da akrabası olunca çok eğlenceli bir yolculuk yaptım. Biraz da Satılmış’ın çekiştirildiği bu sohbet, şoförün beni evime giden doğru minibüse bindirip, diğer minibüs şoförünü ‘yeğenim, para alma’ diye tembihlemesiyle son buldu. 20 yılı aşkın süredir yaşadığım Antalya’da, Afyonlu olmuş olmak bana birkaç saat içinde hep olumlu sonuçlar verdi. Bu olumlu sonucu doğuranda, birlik ve beraberlik duygusuydu.
Ben bu şehrin ve insanların çok büyük potansiyeli olduğuna inanıyorum. Tek ihtiyacımız bir ve beraber olabilmek. Kısır çekişmelerden çok ortak iş yapabilme kültürünü gerçekleştirirsek, Afyonkarahisar’ın bambaşka bir konuma sahip olacağına inanıyorum. Birlik, beraberlik, mutluluk dolu sağlıklı bir yıl diledim.