ANALARA KIYMAYIN EFENDİLER

Afyonkarahisar Kent Konseyi Kadınlar Meclisi geçtiğimiz hafta içinde Diyarbakır’a gitti. Konsey üyeleri terör örgütünün elinden çocuklarının kurtarılması için HDP Diyarbakır İl Başkanlığı önünde oturma eylemi yapan annelere destek verdiler. Kent Konseyi Kadınlar Meclisi Başkanı sayın Canser Kuzu yaptıkları ziyareti “Annelerin evlatlarına sağ salim kavuşması için gidiyoruz” diye özetleyerek “Bütün anneler acı çekiyor. Lütfen bu acıyı hepimiz dindirelim” demiş. “Ana yüreği gücü terörü bitirecektir” diyen Kent Konseyi yöneticileri ve bu geziyi düzenleyenleri canı gönülden kutluyorum. Annelerin acısını dindirmek gerek. Anne, her yerde annedir. Annenin dini, dili, ırkı olmaz. Ancak, ülkemize acı çeken anneler o kadar çok ki. Kent Konseyi Kadınlar Meclisi, “annelerin acıları dindirilmeli” diyerek 27 Mayıs 1995 yılından beri her Cumartesi günü Galatasary Meydanında oturma eylemi yaparak gözaltında iken kaybolan evlatlarını, faili mechul siyasi cinayetlere kurban giden evlatlarının faillerini arayan, hatta tek isteği ölmüş çocuğunun mezarının yerini bilmek olan annelere de ziyarette bulunmalı. Afyon Kent Konseyinin yaptığı ziyaret ve söylemler, o zaman gerçek amacına ulaşır. Bir annenin, bir babanın çocuklarının akıbetini öğrenmek için hakkını arayıp mücadele etmesi, eylem yapmak zorunda kalması demokrasi ile yönetilen bir ülkede acı verici, üzüntü verici değil mi?
“Çocuğumu bana getirsinler.” diyerek, HDP İl Binasının önünde yaptığı oturma eylemi sonrası oğlu Mehmet Akar’ı yeniden gören Hacire Ana ne kadar haklıysa, gözaltında alındığı sırada kaybolan Murat Yıldız için “Ben anneyim, oğlumun akıbetini soruyorum. Beni engelleyemezsiniz” diyen Hanife Ana’da o kadar haklıdır. Bizlere düşen bu ülkede dökülen kanı biran önce sonlandırmak, anaların gözyaşını dindirmek için her türlü barışçıl eyleme destek vermektir.
***
Ancak mevcut iktidar yıllardan beri her alanda yaptığı gibi analara karşı tavrında da toplumu ikiye ayırmakta, kimilerine “bizim Anamız” deyip sahip çıkmakta, kimilerini “onların Anası” tavrı ile coplatmakatdır. Televizyonlarımız, gazetelerimiz, sendikalarımız, sivil toplum örgütlerimiz, okullarımız, kahvehanelerimiz, siyasetimizden sonra analarımız da ikiye bölündü maalesef.
***
Tabi bir de mevcut durumdan vazife çıkartıp şov yapan sanatçılar, tarikat mensupları ve haklı bir eylemi siyasi propaganda malzemesi yapan siyasetçiler var. Diğer yandan bir de icra makamında bulunup, sorunlara çözüm üretmesini beklediğimiz ancak eylem yapmakla yetinen “Bakanlarımız” var. Hacire Ana’nın önderliğinde HDP Diyarbakır İl Başkanlığı önünde toplanmaya başlayan anneleri ziyaret edenler kervanına önce Aile Bakanı Zehra Zümrüt Selçuk, ardından İçişleri Bakanı Süleyman Soylu da katıldı. Sayın Bakan Zehra Şelçuk HDP İl binası önünde oturarak, ağlamaklı pozlar verdi. Bir ülkede devletin bakanları sorunları çözmek için göreve gelirler. Biz, devletin bakanlarından HDP binası önünde oturup çocuklarımızı salıverin deyip ağlamak yerine, o çocukları dağa çıkartanları en ağır şekilde cezalandırılması için gerekeni yapmalarını bekliyoruz.
***
Devletin Bakanları devlet adına, devletin memurları aracılığıyla sorunlara çözüm bulmak yerine siyasi parti önlerinde eylemlerle sorunları çözmeye çalışırsa neler olur neler.
Örneğin ekonomiden sorumlu Devlet Bakanı, Bankalar Birliği önünde faizlerin indirilmesi için eylem yapabilir.
Dışişleri Bakanımız, Suriye sorununa çözüm bulabilmek için Amerika, Rusya ve Avrupa Birliği büyükelçilikleri önünde eş zamanlı eylemler başlatsa iyi olmaz mı?
İçişleri Bakanı terör örgütünün elinden çocuklarımızı kurtarmak için terör örgütü yöneticisi Osman Öcalan’la görüşebilmek adına TRT önünde açlık orucuna başlayabilir.
Son söz; “Bundan sonra bölmek bize; bütünlemek sana. ” Şeyh Edebali