BESMELEYİ YANIMIZDA TAŞIMAK -2

(Dünden Devamı)
“Her sene Nil’in sularının kabarması, verimli hale gelmesi için ailesinin izniyle bâkire bir kız kurbanlık olarak nehre atılır. Ve ancak o zaman Nil kabarmaya başlar.” Amr bin As (r.) buna engel oldu ve:
“Bu ancak cahiliye devri âdetidir” dedi ve durumu bir mektupla halife Ömer’e bildirdi. Halife Ömer ona şu yazıyı hazırlatıp gönderdi:
“Bismillâhirrahmânirrahîm Ey Nil! Eğer sen emirsiz akıp gidiyorsan bizim sana ihtiyacımız yoktur. Değilse, Allah’ın izniyle akıp yoluna devam et.” Amr bin As (r.) bu yazılı kâğıdı Nil’e atınca Nil kabardı ve çok verimli bir duruma geldi. Böylece o kötü âdet de kökünden yıkılıp hükümsüz kaldı.” (Tefsir-i Tâceddin, Hısnü’l- Muhadara; Celâlüddin-i Suyuti)
Nakledildiğine göre; Firavun henüz Ülûhiyet (tanrılık) iddiasında bulunmadan önce bir saray yaptırdı ve bu sarayın üzerine Bismillâhirrahmânirrahîm yazılmasını emretti. Bunu üzerine sarayın giriş kapısına Besmele yazıldı. Ülûhiyet iddiasına başlayınca Hazret-i Mûsa ona gönderildi ve böylece imana davet edildi. O bu daveti kabul etmedi. Bunun üzerine Hazreti Musa:
“Yâ Rabbî! Buna neden mühlet verdin? Halbuki ben onda hiçbir hayır alâmeti görmüyor ve bilmiyorum..” Allah (c.) Musa Peygamber’e cevap verdi:
“Yâ Mûsâ! Sen onun küfrüne bakıp helâk olmasını arzu ediyorsun. Ben ise onun sarayının kapısı üzerindeki yazıya bakıp onu helâk etmiyorum.”buyurdu.
Kapısının üzerine Besmele’yi yazan (yâni giriş kapısı üzerine bu ibâreyi nakşeden) kimse helâktan emin olur, kâfir bile olsa (Sırlar Hazinesi/327) Kaldı ki ömrünün başlangıcından tâ sonuna kadar bunu kalbinin ortasındaki kara beneke nakşeden kimse dünya ve âhiret helâkından nasıl emin olmaz? (Müfessir Fahruddin Râzi)
Sevgili Peygamberimizin buyurduğu gibi; Bismillâhirrahmânirrahîm” ile başlamayan her iş noksandır; yarar ve bereketi azdır. O’nun için Mü’minin helal ve meşru olarak yaptığı her iş mutlaka besmele ile başlamalıdır.
”Müslüman Eûzü besmeley’i okumakla kendisini şeytanın şerrinden, himaye ve korumasında bulundurması için, Yüce Allah’a sığınmış, başladığı işte Allah’ı kendisine yardımcı ve dayanak kabul etmiş ve kendisini manevi bir sigorta kapsamına almış olur.
BESMELE
Allah’tır ilk sözümüz,
İman dolu özümüz.
İşler, Allah adıyla
Başlar, biter tadıyla.
Uyanırken her sabah,
Derim hemen Bismillah!
Bir şey yerken, içerken,
Kitabımı açarken…
Çekerim hep besmele,
Unutmam bir kez bile.
Yönelirim Rabb’ime,
Kuvvet gelir kalbime.
Allah’la az, çok olur,
Güçlükler hep yok olur.
Başarıyla el ele
Verir, çeken besmele.
Düşürmem hiç dilimden,
Allah tutar elimden.
Mustafa Asım Köksal (Son)