CORONA BİZE NELER ÖĞRETTİ

Çin’in Wuhan eyaletinde ortaya çıkan yeni tip Corona Virüsü, Türkiye dahil 118 ülkeye yayılım gösterdi. Pandemik bir salgın haline dönüşen salgın sonrası dünyada hastalığa yakalan kişi sayısı 167.000, salgından ölenlerin sayısı ise 6.600’e ulaştı. Ülkemiz de kaçınılmaz olarak bu salgından nasibini aldı. Bu yazının yazıldığı dakikalarda ülkemizde 47 hasta vardı. Şükür ki henüz can kaybı olmadı. Ülkemiz şimdilik bu salgından çok etkilenmese bile, salgın korkusu tüm dünya gibi, bizi de etkiledi. İşyerleri, AVM’ler kapandı, borsa düştü, dolar yükseldi. Ticaret durma noktasına geldi Marketlerde tükenen ürünler, kolonya ve maske satışındaki patlamalar, hep bu panik halinin göstergeleri idi.
Tüm dünya ile birlikte yaşadığımız salgın hastalık paniği sonrası hayatımızda birçok şeyin değişmeye başladığına tanık olduk. Komplo teorisyenlerine göre yakında siyasal anlamda da ciddi değişimlere tanık olacağımız ifade ediliyor. O konuyu uzunca bir yazıyla tartışmak gerekir.
***
Biz önce kişiler üzerinde nelerin değiştiğine bakalım.
Bu salgının bizlere en önemli katkısı, kişisel temizlik ve hijyenin ne kadar önemli olduğunu kafamıza kazıması oldu. El yıkamayı, dezenfektan kullanımını, hasta ziyaretini, hastayken yapacaklarımızı ve yapmayacaklarımızı öğrendik.
Sağlıklı şartlarda yaşamayan, temiz suya, hekime ve ilaca ulaşamayan insanların, göçmenlerin yanıbaşımızda olduğunu ve Onların dertlerinin, aslında bizim de derdimiz olması gerektiğini öğrendik.
Düzgün ve iyi işleyen bir sağlık sisteminin önemini öğrendik. Acil servislerde, hastanelerde darp ettiğimiz, ağıza alınmayacak sözler ve hakaretler ettiğimiz sağlık çalışanlarının, ne kadar önemli bir iş yaptıklarını öğrendik. Herkesin birbirinden kaçtığı, eve kapandığı bir dönemde, Virüsle enfekte olan ya da ihtimali olan hastalara tedavi hizmeti sunan sağlık emekçilerinin, doktor ve hemşirelerin kıymetini anladık(!) (Umarım.)
Dünya dediğimiz alanda dip dibe yaşadığımızı ve iyi yada kötü, birbirmizi nasıl etkilediğimizi gördük. “Uzaklarda yaşananlar bizi etkilemez” düşüncesinin ne kadar saçma olduğunu, bireysel çıkarların toplumun çıkarlarıyla nasıl da örtüştüğünü, bireysel kurtuluşun olmadığını öğrendik.
“Bize dokunmayan yılan bin yaşasın” demenin kimseye faydası olmadığını, globalleşen dünyada herşeyin, herkesi etkileyebileceğini, Dünya’nın aslında ne kadar küçük bir yer olduğunu öğrendik.
Aşıya inanmayıp çocuklarına aşı yaptırmaktan imtina edenlerin, aslında tüm toplum için nasıl bir sağlık tehditi oluşturduklarını öğrendik.
Hurafelerin ne kadar yersiz, bilimin ve bilim insanlarının ne kadar önemli olduğunu anladık.
“Bana bir şey olmaz” demenin kolaycılık olduğunu, salgın hastalıkların zengin-fakir, erkek-kadın müslümaan-gayrimüslim ayrımı yapmadığını, her cinste, her ırkta, her kıtada görülebildiğini öğrendik.
İktidarın bakanları doğru zamanda doğru işler yaptığında, tüm muhalefet kanatlarının destek olduğunu, takdir ettiğini; ülkenin ve vatandaşlarımızın çıkarları söz konusu olduğunda iktidarla muhalafetin aynı noktada birleşebildiğini gördük. Ülkemiz için birlik ve bereberliğin önemini, ötekileştirmenin zararlarını gördük.
“Suriye, İdlip, gözlem noktaları” sözcüklerinin yani Savaş’ın ve ölümün ne kadar kötü, Barışın ve sağlığın ise herşeyden önemli olduğunu gördük, “Savaş değil Barış” diyenlerin vatan haini olmadıklarını anladık.
Bu salgın “Refahın, şehirleşmenin, teknoloji çılgınlığının, güç ve ihtirasın, bencilliğin ve acımasızlığın bizi nerelere savurabileceğini, inançlarımızın, toplumsal düzenimizin bir anda nasıl çökebileceğini gösterdi.”
Bu salgın aslında bize “bugünü değil yarını, yarınlarımızı anlattı”.
Son Söz; “Hepimiz iyi olmadan, hiçbirimizin iyi olamayız”