Ana Sayfa Arama Galeri Video Yazarlar
Üyelik
Üye Girişi
Yayın/Gazete
Yayınlar
Kategoriler
Servisler
Nöbetçi Eczaneler Sayfası Nöbetçi Eczaneler Hava Durumu Namaz Vakitleri Gazeteler Puan Durumu
WhatsApp
Sosyal Medya
Uygulamamızı İndir
Elif Çaylıoğlu
e-posta: YAZARIN TÜM YAZILARI

DUA 15

Bakara Suresi 257: “Allahu veliyülleziyne amenü yuhricühüm minez zulumati ilen nur.”
Mealen: “Allah billahi anlamda iman edenlerin dostu/velisidir, onları vehmin zulmetinden bir nura çıkarır.”
Ayet öğretti ki Rabbimiz billahi anlamda iman eden inananın velisidir.
“Müstakilen var ve muhtar olan ancak Allah’tır, başka müstakilen var ve muhtarım iddiaları yalandır, iftiradır, batıldır ve yok hükmündedir.” beyanı Billahi imandır, Billahi imanda şahitliktir, bu sebeple de nurdur. Dilimizde bu şahitliği yaptıktan sonra hayatımızda da yaptıklarımızla, amellerimizle bu beyanı pekiştirmemiz gerekiyor. Bu kapsamda, müstakilen var ve muhtar olarak güç, hüküm ve mülk sahibi olduğumuzu zannettiğimiz her türlü davranışın aslında bizdeki ilahlık hissiyatlarından kaynaklandığını bilmemiz, karşılığı olmayan bu hissiyatları bulup temizlememiz gerekiyor.
İlahlık hissiyatıyla yaşamak zulmettir. Zulüm, bir şeyin hakkını vermemektir. “Tek ve gerçek var”ın sadece Allah olduğunu bilmeyen insan, Rabbimizi doğru tanıyamadığı için zulmete düşer. Düştüğü bu zulmetten nura çıkması gerekir ki bu da Rabbimizin merhametiyledir. Çıkılacak olan Nur Hak bilgidir ve tektir.
Ahseni takvim fıtratta olan insan nur içerisindeki bu halinden esfele safilin formata yani zulmete sürüklendi ve dünya hayatındaki yaşantısı başladı. İnanan bir kulun dünya hayatındaki bu formattan kurtulabilmesi için yapması gereken tek şey Billahi anlamda iman etmektir. Billahi imanla Rabbini bilen kulun, işte bu kulun velisi Rabbimizdir ve onu zulmetten nura çıkarır.
Ayetimizi (Bakara-257) İslam tarihinden bir örnekle de anlamaya çalışalım. Huneyn gazvesinde Müslümanlar Efendimizle birlikte 10.000 kişilik bir orduyla Mekke’yi fethetmiş ardından Taif’e doğru yönelmişlerdi. Mekke’yi de fethetmenin verdiği sevinçle Müslümanlardan bazıları o anda “Biz hiç bu kadar çok sayıda olmamıştık.” deyip sayıca çokluklarına güvenmişti. Onlar bu davranışlarıyla Rabbimizi unuttukları için o anda zulmete düştüler. Bu olayı Kur’an-ı Kerim’de Rabbimiz bize şöyle anlatır:
Tevbe Suresi 25-26: “Allah birçok yerde, bu arada Huneyn Savaşı’nda gerçekten size yardım etmiştir. O gün çokluğunuz sizi böbürlendirmiş, fakat bunun size hiçbir yararı olmamıştı; o yer geniş olmasına rağmen size dar gelmiş, nihayet geriye çekilmeye başlamıştınız. Bunun üzerine Allah, Rasulü’nün ve müminlerin üzerine kendi katından bir güven duygusu indirdi, bir de göremediğiniz askerler gönderdi ve böylece inkâr edenlerin cezasını verdi. İşte bu, inkârcıların hak ettiği karşılıktır.”
Rabbimizin verdiği misalden anladığımız gibi, bazı müslümanlar bir an da olsa çokluklarına güvenip Allah’ı unuttular. Zulmete düşmüş bile olsa, çokluklarına güvenerek zulmete düşen Billahi imanlı Müslüman ordusuna Rabbimiz yardım etmiş, onların o anda da velisi ve dostu olduğunu göstermiştir. Onları, çokluklarına güvenip Rabbimizi unutmaları sonucu olaşan zulmet halinden, verdiği desteğiyle nura çıkarmıştır.
Bu olayı görünce şu soru akla geliyor: Billahi imanda olup zulmete düşebilir miyiz?
Billahi imanda olup zulmete düşebiliriz. Düşebiliriz, ancak velimiz Rabbimiz Allah olacağı için Billahi imanda olma gayretimizden dolayı O bizi zulmetten nura çıkarır.
Billahi iman bir kere dille söylenip biten bir beyan değildir. Yaşadığımız sürece her an “Müstakilen var ve muhtar olan ancak Allah’tır, başka müstakilen var ve muhtarım iddiaları yalandır, iftiradır, batıldır, yok hükmündedir.” beyanı ve bu beyanın gereklerini unutmamamız gerekiyor. Dilimizle söylediğimiz bu şahitliğimizi halimizle de tasdiklememiz gerekiyor.
Kul olarak “Hak ile batıl” arasında tercih yapmaktan sorumlu olduğumuz dünya hayatı içerisinde her an Billahi imanla imanlı olarak yaşamak ve zulmete düşmemek için Rabbimizin bize bu ayette işaret ettiği ve Efendimiz (SAV)’in de hadisi ile öğrettiği duayla sığınmalıyız.
Ayet buyuruyor:
“Allahu veliyülleziyne amenü yuhricühüm minez zulumati ilen nur: Allah billahi anlamda iman edenlerin dostu/velisidir, onları vehmin zulmetinden bir nura çıkarır.” (Bakara Suresi 257)
Rasulullah (SAV) Efendimiz öğretiyor:
“Allahümme ahricni min zulumatil vehmi ve ekrimniy bi nuril fehmi: Allahım, beni vehmin zulmetinden çıkar ve bana nurunla bir anlayış ikram ediver (âmin).” (Mültega Ehlül Hadis, Cilt 5, Hadis no: 419, Sayfa 126)
Bu ayetle Rabbimizi velisi bilen Billahi imanlı kul, bu duayla Rabbimizin izniyle zulmetten nura çıkar. Ya Allah, Bismillah…

YAZARLAR

TÜMÜ

SON HABERLER