Edep; Ya Hu – 115

Ra’d Sûresi 28: “Onlar iman etmişlerdir ve kalbleri Allah zikriyle mutmain olur. Dikkat edin, kalbler Allah zikriyle itminan olur (mutlu olur).”
Ayet “dikkat edin” diyor. Dikkat edin; dikkatinizi buraya toplayın yani fuadınız burada dikkatli çalışsın. Dikkat edin ki kalbiniz sıkı tesbit yapsın, bu çok önemli bir gerçek…
“Onlar iman etmişlerdir ve onların kalpleri Allah zikriyle mutmain olur” ifadesi, kalplerin düzgün yola girip mutmain/mutlu olacağı halin şartını anlatıyor. Sahibinin söylediğine göre, kalplerin mutluluğu ancak Allah zikriyle mümkündür. Dolayısıyla, bir sadrı nefsin şerri yönetiyorsa o kalbin mutlu olması mümkün değildir. O ancak nefsin şerri doğrultusunda, vehmin zulmeti içindeki rahatlık ve memnuniyetleri mutluluk sanar; rahat olduğunda, memnun olduğunda mutlu olduğunu sanar. Ra’d 28 çok açık: Gerçek mutluluk ancak kalpte Allah zikriyle mümkündür…
Kalbteki hastalığa değinen bir diğer ayet, Nur Sûresi 50’dir: “Onların kalplerinde bir maraz mı var? Yoksa şüpheye mi düştüler? Yoksa Allah’ın ve O’nun Rasulünün kendilerine haif edeceğinden (haksızlık edeceğinden) mi korkarlar? Hayır, onlar zalimlerin ta kendileridir!”
Bakın yineleniyor: Eğer sadra nefsin şerri hâkimse kalp hastadır. Kalpte bir hastalık, bir maraz varsa fuad şüpheli, tereddütlü fikirler ortaya çıkarır. Nur Sûresi 50. ayetten bunları anlıyoruz.
Kalp, sözde “Varlık ve Muhtariyet İddiası”nın oluşturduğu perdelilikten sıyrılınca, bu perdeliliğin oluşturduğu hastalıktan kurtulunca sadrı istila etmiş olan vehmin zulmeti kuralları da fonksiyonsuz hale gelir ve Lüb’le gelen nurun tesiri bütün sadrı kaplar. Allah, Billahi anlamda iman edenleri bu yolda müjdelemektedir:
“Allah iman edenlerin velisidir. Onları zulmetten nura çıkarır. Fiilen küfür halinde olanlara gelince, onların evliyası tağuttur. İşte onlar ashabun nar’dır. Onlar onda ebedi kalıcılardır (Bakara 257).”
Allah dışında oluşturduğu ilahlar ve bu yoldaki fikirleri, kişiyi nurdan zulmete çıkarır. Bu hal başka ayetler de geçmektedir. Bu ayetten öğreniyoruz ki, Efendimiz (SAV)in açıkladığı şekilde imanını deklare edenlerin, sonra da bu deklarasyona uygun fiiller ortaya koymak için mücadele edenlerin velisi Allah’tır. Allah onları zulmetten nura çıkarır! Zulmet nedir? Nefsin şerri ve vehmin zulmeti var ya, zulmet onlardır. İşte Allah o şekilde iman edenleri bu zulmetten nura çıkarır. Bu kavramlar ayetlerde “zulmet”, zıddı olan Billahi imana ait haller ise “nur” olarak geçer: O iman edenleri Allah zulmetten nura çıkarır…
Demek ki bir kulun kendini içinde bulduğu sadrını nefsin şerri ve vehmin zulmeti yönetiyor. Bizi bu halin içinden, o zulmetten kurtarabilecek bir özelliğimiz, bir donanımımız da yok. Kulunu o halden ancak Allah lütfuyla kurtarır… “Onu o zulmetten alır nura çıkarır” ayetinde anlatılan budur. Buna mukabil, küfrünü deklare etmiş olanların, küfür fiilleri ortaya koyanların yol göstericisi tağuttur, yani onların yol göstericisi duniHİ (Allah’ın dışı var ve dışında da kendisi ve diğer varlıklar var algısıyla) iddia ettikleri ilahlıktır. Bu nedenle onlar o batıl yola uygun fikirlere tabi olurlar. İşte bu yüzden ayet onları “ashabun nar, nar ashabı, ateş ehli” diye isimlendiriyor.
Demek ki Allah Billahi manada iman etmiş kullarını lütfuyla kurtarıyor, onları zulmetten alıp nura çıkarıyor. Küfrünü deklare etmiş olanların, küfür fiilleri ortaya koyanların yol göstericisi ise tağuttur; duniHİ algıyla (Allah’ın dışında müstakilen var ve muhtar varlık zannıyla) iddia ettikleri ilahlık da onların yol göstericisidir. Müminler şu ayetlerle de teyit ediliyor:
İbrahim Sûresi 1: “Elif Lam Ra. O, insanları Rablerinin izniyle zulmetten nura ve Aziyzil Hamiyd’in sıratına çıkarman için sana inzal ettiğimiz bir kitaptır.”
Ahzab Sûresi 43: “O’dur ki sizi zulmetten nura çıkarmak için size salât eder ve O’nun melekleri de. O müminlere Rahıym’dir.”
Ahzab 43 ayeti de öğretiyor ki imanlı kişileri, imanını deklare etmiş olanları zulmetten nura çıkarmak için Allah destek verir. Bu ayette “salât” destek manasınadır. Ona destek verir, o mümini yalnız bırakmaz. Ve melekleri de; melekler de bu konuda o kulu yalnız bırakmazlar, destek verirler. Çünkü O Müminlere Rahıym’dir.
Hadid Sûresi 9: “O sizi zulmetten nura çıkarmak için apaçık ayetleri Kul’unun üzerine tenzil eden, tafsilen indirendir. Muhakkak ki Allah size karşı Raufün Rahıym’dir.”
Bu ayetlerde anlatılan iki hal var: Zulmet ve nur. Kulu zulmet halinden nura çıkarması Allah’ın lütfudur, bu ancak lütfuyla mümkündür ve bu Lüb Nuru ile olur…
Demek ki Lüb nuru mümin kula, onun kalbine bir ikramdır…