ERKEN EĞİTİM, HAYIRLI NESİL

Afyonkarahisar Müftülüğü

“AİLE KÖŞESİ”

Okul öncesi eğitim, üzerinde hassasiyetle durup, hayata geçirilmesi gereken bir süreçtir. Bu nedenle üzerimize düşen görev “Toplum bozuluyor, bu gençlik nereye gidiyor, aile yok oluyor!” gibi serzenişlerde bulunmak değil, bir an önce bu eğitimi yaygınlaştırarak sistemli hale getirmektir.
Unutulmamalıdır ki küçük yaşta yeterince eğitim almış, huzurlu ortamlarda yetişmiş bireyler çevresiyle uyumlu, istikrarlı, iletişime açık, başarılı, toplumda söz sahibi bireyler olacaktır.
Kur’an-ı Kerim’de ; “Rabbimiz! Bizi sana teslim olmuş kimseler kıl. Soyumuzdan da sana teslim olmuş bir ümmet kıl. (Bakara, 2/128.) Bizlere tarafından hayırlı bir nesil bağışla. (Âl-i İmrân, 3/38.) Ey Rabbimiz! Eşlerimizi ve çocuklarımızı bize göz aydınlığı kıl ve bizi Allah’a karşı gelmekten sakınanlara önder eyle.” (Furkân, 25/74.) buyurmaktadır. Peygamber Efendimiz (sav); “Ey Rabbimiz! Bizlere öldükten sonra arkamızdan dua edecek hayırlı evlatlar yetiştirmeyi nasip et.” (Müslim, Vasiyyet, 14) diyerek duada bulunmuştur
Okul öncesi dönemde verilecek din eğitiminde daha ziyade çocuğun duygularına ve gönlüne hitap edilmeli, el becerileri ve oyun faaliyetlerine dinî unsurlar eklenmelidir. Dinî yaşantıyı temsil edecek, hatırlatacak ve bazı kavramları sembolize edebilecek özelliklere sahip oyuncaklar tercih edilmelidir. Örneğin, ona hediye edilecek namaz örtüsü, takke, tespih ve seccade gibi eşyalar, içinde cami resimleri bulunan boyama kitapları bir taraftan da dini tanımaya yönelik adım atmasını sağlayacaktır.
Dinin özünde yer alan Allah inancına temel oluştururken Allah’ın seven, merhamet eden, koruyucu özelliklerinden bahsedilmeli, doğru ve kalıcı bilgilerle olumlu bir Allah imajı geliştirilmeli, çocuğun O’na sevgiyle bağlanması ve güven duyması sağlanmalıdır. Ezberlettirilecek kısa dua ve ayetlerle çocuğun, Yaradan’la iletişim kurması teşvik edilmelidir. Bunun için bu yaş gurubunda bütün dinî bilgiler ve kavramlar, zihinsel ve entelektüel temelden ziyade sevgi esasına dayandırılarak öğretilmeye çalışılmalıdır.
Oyun da çocuk için çok önemli ve anlamlı bir ihtiyaç olması yanında bir gelişim vasıtası ve önemli bir öğrenme atmosferidir. Bu sebeple zaman zaman çocuğun oyunlarına iştirak ederek ilişkiler güçlendirilmeli ve birtakım dinî, ahlaki ve sosyal içerikli mesajlar bu oyunlar içinde verilmelidir.
(Alıntı; Diyanet İşleri Başkanlığı, “Diyanet Dergisi”, “Ana-Baba Okulunda Sevgiyle Eğitim” Kitabı)