Nöbetçi Eczaneler
Yüce dinimiz Ehli kitapla Allah’a kul olmak, şirk koşmamak, insanları Rab tanımamak, İslama ve müslümanlara düşman olmamak, insanların temel hak ve hukuklarına bağlı kalmak şartıyla, anlaşmaların yapılmasına ve karşılıklı ilişkilerin geliştirilmesine izin vermekte ve onlara şöyle çağrıda bulunmaktadır:
“(Resûlüm!) de ki: Ey Ehl-i kitap! Sizinle bizim aramızda müşterek olan bir söze geliniz: Allah’tan başkasına tapmayalım. O’na hiçbir şeyi es tutmayalım ve Allah’ı bırakıp da kimimiz kimimizi ilâhlaştırmasın. Eğer onlar yine yüz çevirirlerse, iste o zaman: Şahit olun ki biz Müslümanlarız! Deyiniz. “ (Ali İmran3/64)
Kur’ân-ı Kerim’de Hıristiyanların dışında, Sabiî ve Mecûsîlerden de haber verir. (Bk. Hacc: 22/17.)
Bunların dost ve düşmanlıklarıyla ilgili bilgi önemli bir bilgi bulunmaz. Bununla birlikte bugün dünya üzerinde onların varlığı Müslümanlara zarar verebilecek durumda değildir. Zira, Irak’ta yüz elli bin civarında, Hindistan’da da elli bin civarında Sabiî olduğu bilinmektedir. Mecusiler ise, Hindistan ve İran’da bulunmaktadır. Bunlar da diğer Ehl-i Kitap din sahipleri gibidirler. Onlara uygulanan şartlar bunlar için de geçerlidir. Fakat hanımlarıyla evlilik ve kestiklerinin yenmesi yasak edilir. (Remzi Kaya, Kur’an’da Dostluk İlişkileri, Ayışığı Kitapları: 224-226.)
“Sâbiîler» Bunlar Hıristiyanlarla Mecûsîler arasında bir taife olup herhangi bir dine mensup değillerdir. Mücâhid böyle der. Bir başka rivayete göre; Mücâhid, sâbiîlerin Yahûdîlerle Mecûsîler arasında bir taife olduğunu söyler. Saîd İbn Cübeyr de, Yahudîler ile Hıristiyanlar arasında bir taife olduğunu söylemiştir. Hasan el-Basrî ise, Sâbiîlerin Mecûsîler gibi olduğunu söylemiştir. Katâde; sâbiîlerin, meleklere tapan ve kıbleden başka yöne dönerek ibâdet eden bir kavim olduğunu bildirmiştir. Rivayete göre; bunlar, Zebur’u okurlarmış. Vehb İbn Münebbih ise şöyle der: Onlar, yalnız ve yalnız Allah’ı tanıyan, fakat kendisiyle amel edecekleri şeriatları bulunmayan ve küfür sözünü de söylememiş olan bir topluluktur. İbn Vehb der ki: bana Ebu Zenâd babasından nakletti ki; Sâbiîler Irak’tan ötede oturan bir topluluktur. Bunlar bütün peygamberlere inanırlar, senede otuz gün oruç tutarlar. Ve Yemen’e doğru günde beş vakit namaz kılarlar. Daha başka şeyler de söylenmiştir.” (İbni Kesir Tefsiri)
Muharrem Günay
