GENÇLERİN MEŞGULİYETLERİ

Öncelikle belirtmek isterim ki, gençlerimiz bizim geleceğimizdir. İstisnalar var ama genelleme yapıp, tehlikeyi görelim istedim. Amacım canınızı sıkmak değil, ciddi bir yaraya parmak basmaktır.
Gençlerimiz, memleket meseleleriyle ilgilenmek istemiyor. İlgilenenlere de boş şeylerle uğraşıyor gibi görüyorlar. Başkasının derdiyle dertleşmenin hazzına varamıyorlar. Yaşadığı şehir ve ülke hakkında endişeleri ve ilgileri yok. Bu toprakların çok zor vatan olduğunun farkında değiller.
Ailelerin birliği, dirliği konusunda da fazla hassasiyetleri yok. Yumuşak huylu değiller, sabırsız ve hırçınlar. Yeterince merhametli değiller. Her şeyden şikayet ediyorlar.
Büyüklerine emrediyorlar. Hürmetsiz ve tahammülsüzler. Tevekkül etmiyorlar. Sıkıntıya girmiyorlar. Aza kanaat etmiyorlar. Şükretmiyorlar. Maneviyata uzaklar.
Gereksiz konularda çok aceleciler. Tasarruf etmiyorlar. Bugün eline geçenle hayatın tadını çıkarıp, yarın eli boş kalıyorlar. Eğlenceden, gezmeden vazgeçmiyorlar. Yani geleceklerini tüketiyorlar.Sağlam idealleri yok.
Peki, yukarıdakileri yapmazlarken neleri yapıyorlar dersek;
Birçoğu gece geç saatte yatıyor, sabah da günün yarısında kalkıyorlar. Kendi sağlıklarını kendileri bozdukları gibi en verimli zamanını da boşa harcıyorlar.
Ellerinden telefonu düşürmeyerek bedenlerini ve zihinlerini berbat ediyorlar. Teknoloji nimetinden faydalanmak adına neleri kaybettiklerinin farkında değiller.
Kendi aralarındaki sohbetlerin çok büyük kısmı araba, telefon, eşya, giysi muhabbetleri. Yarınlarına yön verecek meşguliyetleri, idealleri, hevesleri, istikrarları, kültürel gelişimleri, manevi ve duygusal bağlılıkları çok az.
Bunları yazarken elbette sadece çocuklarımızı sorumlu tutmuyorum. Onlar kadar ebeveynler de sorumlu. Hatta dahası bir türlü millileştirmediğimiz yanlış eğitim sistemimizde ısrar edenlerde aramak lazım.
Kısacası; el birliği ile geleceğimizi karartmayalım diyorum.