HZ. ALİ’NİN DİLİNDEN PEYGAMBERİMİZİN AHLAKI

Bir gün Hz Hüseyin babası Hz Ali’den Peygamberimizin ahlâkını anlatmasını istemişti Hz Ali oğluna Peygamberimizin ahlâkını şöyle anlattı:
 “Peygamberimiz güler yüzlü, güzel huylu, nazik kalbli idi Hiçbir vakit sert veya dar kafalı değildi Ağzından hiçbir müstehcen kelime çıkmazdı Başkalarının tavır ve hareketlerini eleştirmez veya kötülemezdi Sevmediği bir hareket karşısında bir şey söylemez ve onunla ilgilenmezdi Şayet böyle bir harekette bulunan kimse kendi hareketinin uygun bulunmasını isteyecek olursa o kimseyi azarlamadan, kalbini kırmadan bundan vazgeçer, yahut susarak bundan hoşlanmadığını o kimseye üstü kapalı anlatmak isterdi” Peygamberimiz kendisi için üç şeyden sakınırdı:
1) Tartışma ve çekişme 2) Lüzumundan fazla söz söylemek 3) Kendisini ilgilendirmeyen işlerle meşgul olmak
Başkaları için de üç şeyden uzak dururdu 1- Kimseyi eleştirmez 2- Kimseye hakarette bulunmaz 3- Başkalarının sırlarına, gizli hallerine muttali olmak istemezdi
Peygamberimiz söylediği zaman bütün ashap susar, başlarını eğerek onu dinlerlerdi Herkes bir şeye güldü mü o sadece gülümserdi Şayet bir yabancı saygısızlık yaparak Peygamberimize kabaca bir söz söyleyecek olursa Peygamberimiz onu sabır ve sükünetle dinlerdi Peygamberimiz kendisinin övülmesini dinlemeyi sevmezdi Biri, gördüğü iyilikten dolayı ona teşekkür edecek olursa, onun teşekkürünü kabul ederdi Peygamberimiz kimsenin sözünü kesmezdi
Peygamberimiz, son derece cömert; özü, sözü doğru, temiz, nazik kalbli, hoş sohbet birisi idi Onunla arkadaşlık edenler, Ona hayran olurlardı.” (İslâm Tarihi, Asr-ı Saadet, c. 2, s. 873-874)
İşte her konuda olduğu gibi ahlak konusunda da örnek alacağımız, Peygamberimizdir. Zaten Kur’an-ı Kerim Onu örnek almamızı emretmektedir. O, ahlâkını Kur’an’dan almış, bütün iyilikleri kendisinde toplamıştır Allâh’ın râzı olduğu huy ve davranışlardan ibâret olan güzel ahlâk, Peygamber Efendimiz -sallâllâhu aleyhi ve sellem-’in mübârek lisan ve tatbikâtı ile insanlığa teblîğ olunmuştur.
Saygıdeğer eşi Hz. Aişe’ye Peygamberimizin ahlâkının nasıl olduğu sorulduğunda O, şu cevabı vermiştir:
“O’nun ahlâkı Kur’ân idi ; O yaşayan Kur’an’dı.”
Bununla ilgili olarak Allah Tealâ Kur’an-ı Kerimde: “Legad kâne leküm fî rasulillâhi üsvetün hasenetun…“ «Muhakkak ki Allah’ın elçisinde sizin için uyulması güzel örnekler vardır.» ( Ahzap 21 ) buyurmuş ve O’nun yaşayışını, ahlakını ve sünnetinin örnek almamızı istemiştir.
 Muaz şöyle demiştir: “Yemen’e vali olarak giderken ayağımı özengiye koyduğum sırada Peygamberimizin bana son öğüdü: “Muaz b Cebel! İnsanlara karşı ahlâkını güzelleştir” olmuştur. (İmam Malik, Muvatta, Hüsnü’I-Hulûk 1)