İSLAM AHLÂKI ve SELAM İSMİ

“İslâm ahlâkı” sözünden ne kastedildiğini ifade etmeden önce “İslâm” tabirindeki ahlâkî mesaja işaret etmekte yarar vardır. İslâm, “teslim olma, kurtuluşa erme ve müsâleme” mânalarına gelir ve bu üç mânası ile ifade ettiği dinin üç temel hususiyetini anlatır. Bunlar içinde doğrudan ahlâkı ilgilendireni ise “müsâleme” anlamıdır.
İslâm ile aynı kökten olan müsâleme, “çatışma ve zıtlaşmayı ortadan kaldırarak uyuşmak, anlaşmak, birbirinden emin olmak, dostça münasebetler kurmak” demektir ve bu anlamıyla ileride ayrıntılı olarak incelenecek olan hilim kavramıyla aynı mânayı ifade eder. Buna göre İslâm’ı kabul eden kimse, cemiyetin diğer fertleri ile anlaşıp uyuşan, onlarla barış içinde yaşamak isteyen insandır.
Allah’ın en güzel isimlerinden birisi olan ES-SELAM(c.c):Selam, emniyet, güven ve esenlik sahibi, yani her çeşit ayıptan selamette,her türlü afetten beri,emniyet içinde demektir. Hac suresi 78. Ayete göre bize Müslim/Müslüman adını veren O’(Allah)dur.
Esselam Yâ Selam İsmini Zikretmenin Faydaları
ES-SELAM ismi şerifinin zikriyle meşgul olan kimse, her türlü felaketten; Suda boğulmaktan,ateşte yanmaktan,yıldırım çarpmasından emniyette,her türlü afet ve beladan güvende olur. ES-SELAM isminin zikriyle Allah’ın himayesine girer ve Onun yardımı ve himayesi ile zalimin zulmünden kurtulur, koruma altına alınmış olur.
Her namazdan sonra (131) yada günün herhangi bir saatinde (655) defa “YA SELAM) ismini okuyan ve bunu vird haline getiren kimseye silah çekilemez.Silah çekilse kurşun tesir etmez,bıçak işlemez.
Bir hastaya her gün(131) kere okunsa şifa bulur.yer ve gök afet ve belalardan korunur.Bu miktara devam eden kimse Kalb-i selime kavuşur.
İnsanlar arasındaki selamlaşma sırasında Allah’ın bu ismiyle selamlaşma gerçekleşir. Müminler, birbiriyle karşılaştıklarında büyük küçüğe,yürüyen durana,ayakta oturana,binekli yaya olana selam verir ve esenlik,emniyet,güven diler, ve karşı tarafın kendisinden zarar görmeyeceğini belirterek,rahat olmasını belirtir. Ahirette de yine cennetlik müminler bu selamla selamlanarak,cennete girmeleri istecektir.
İslâm ile aynı kökten olan selâm kelimesi, Furkan sûresinin 63. âyetinde, İslâm’ın bir müsâleme (barış ve dostluk) dini olduğunu ifade edecek tarzda kullanılmıştır. Müslüman olan ve olmayan birçok araştırmacıya göre bu âyet, Hz. Muhammed’in risâletinden önceki döneme “Câhiliye devri”, müteakip döneme ise “İslâm devri” denilmesinin sebebini göstermektedir. Zira öyle görülüyor ki, “câhiliye” kelimesi, ilmin zıddı olan ve nazarî bilgilerden yoksunluğu ifade eden “cehl”den değil, fakat amelî bilgisizlik, yani sefahat, serkeşlik mânasındaki “cehalet”ten gelmektedir (Ahmed Emîn, Fecrü’l-İslâm, s. 69). Nitekim Türkçemiz’de de cehalet kelimesi sık sık bu mânada kullanılmaktadır. Hz. Peygamber’in bazı hadislerinde de cehalet, öfke ve serkeşliği ifade için kullanılmıştır (Buhârî, “Îmân”, 22; Müslim, “Tevbe”, 56). İşte bu anlamdaki Câhiliyet ahlâkını kaldırarak yerine iyi huyluluğu, dostluk ve barışı getiren dine, bu tesiri sebebiyle de İslâm denilmiştir. (İlmihal 11, 489)
Batılı araştırmacıların çoğu “İslâm ahlâkı” sözünden, İslâm âleminde yapılmış olan ahlâk çalışmalarını kastederken, müslüman araştırmacıların büyük kısmı, özellikle Kur’an ve Sünnet’in ortaya koyduğu ahlâkı anlamaktadırlar. Kitap ve Sünnet’in hükümleri ve kanunları İslâm ahlâkının esasını teşkil eder. (İlmihal 11, 489)
Peygamber Efendimizde İslam kelimesinin barış, huzur manalarına dikkat çekmiş ve müslümanı tarif ederken:
“El müslimu men selimel müslimûne min lisânihi ve yedihi” Müslüman müslümanın elinden ve dilinden emin olduğu kimsedir buyurmuştur.