İSLÂMİYET IRKÇILIĞI ve BÖLÜCÜLÜĞÜ YASAKLAMIŞTIR

Sevgili Peygamberimiz: “Bölücülük yapan bizden değildir” (Camiu’s-Sağir “Men” maddesi) diyor. Yüce Allah Kur’an-ı Kerim’de “Mü’minler ancak kardeştir. Öyleyse kardeşlerinizin arasını düzeltin” (Hucurat10) buyuruyor.
Sevgili Pegamberimiz,“Ey insanlar! Rabbiniz birdir. Babanız da birdir. Hepiniz Âdem’in çocuklarısınız, Âdem insan ise topraktandır. Arab’ın, Arap olmayana, Arap olmayanın da Arap üzerine üstünlüğü olmadığı gibi; kırmızı tenlinin siyah üzerine, siyahın da kırmızı tenli üzerinde bir üstünlüğü yoktur. Üstünlük ancak takvada, Allah’tan korkmaktadır. Allah yanında en kıymetli olanınız O’ndan en çok korkanınızdır.” der ve ırkçılığı yasaklar.
Türk milliyetçiliği, ırk gerçeğini inkar etmez fakat ırkçılığı reddeder. Bizim ilgilendiğimiz ırk gerçeği biyolojinin ve antropolojinin sahasına giren ırk anlayışı değil, sosyolojinin kapsamına giren ırk-soy anlayışıdır ki “Aynı soydan gelme şuuru içerisinde olmak” anlayışına dayanır. Yani bir milleti oluşturan bireyler arasında aynı ırk ve soydan gelme anlayışı bulunmalıdır. Aynı ırk ve soydan gelme anlayışının bulunmadığı veya bu duygunun zayıf olduğu milletler bölünme ve parçalanma tehlikesi yaşarlar. Nitekim şu anda Türkiye’de yaşadığımız bölücülük (PKK) hareketinin sebepleri arasında aynı soydan gelme şuurunun zayıflığı önemli yer işkal etmektedir.
İslâm’da ırk var, fakat biyolojinin ve antropolojinin sahasına giren “biyolojik ırkçılık” yoktur. Bunun yanında “aynı soydan-ırktan” gelme şuuru biçimde tezahür eden ve sosyolojinin alanına giren bir milletin birliğini pekiştiren “içtimai ırk-manevi soyculuk” anlayışı vardır ve meşrudur. İnsanlar, madenler (gibi)dir. (Kimi halis, kimi karışıktır.) Onların cahiliyette hayırlı olanları İslam (döne-min)de de hayırlı kimselerdir. (Buhârî, Menâkıb 25) buyuran Peygamber Efendimiz de bazı karakterlerin kan ve veraset yoluyla insanlara geçtiğine dikkat çekmiştir. Kur’an-ı Kerim’de Tevbe suresi 97. âyette ise: Tevbe-97. “El a’râbu eşeddu kufren ve nifâkan ve ecderu ellâ ya’lemû hudûdemâ enzelallâhu alâ resûlih, vallâhu alîmun hakîm”, “ Bedevi Araplar inkâr ve münafıklık bakımından daha beterdirler. Bununla beraber Allah’ın, Resulüne indirdiği (hükümlerin) sınırlarını bilmemeye daha yatkındırlar. Allah alimdir, hakîmdir” denilerek özellikle Bedevi Arapların küfre ve nifaka daha yatkın bir millet olduğuna dikkat çekilmiştir. Maide suresi 54. Ayette ise Arapların İslam’a hizmetten yüz çevirmeleri ve geri kalmaları üzerine Yüce Allah’ın onların yerine bir başka milleti getireceğine dikkat çekilmiştir: “Ey iman edenler sizden kim dininden dönerse (İslâm’a hizmetten yüz çevirir-geri kalırsa) Allah da onların yerine öyle bir kavim getirir ki, Allah onları sever, onlar da Allah’ı severler. Onlar müminlere karşı boyunları bükük- alçak gönüllü, merhametli, Kafirlere karşı dik, onurlu ve güçlüdürler. Allah yolunda (korkmadan) cihat ederler. Kınayıp ayıplayanların ayıplamasından da endişe etmezler. İşte bu Allah’ın lutfu ve ihsanı geniştir ve her şeyi bilen de O’dur.” (Maide suresi, 54) Birçok İslam âlimi bu ayette sözü geçen Milletin Türk milleti olduğu konusunda görüş birliği içerisindedir.
Türk İslam Ülküsü adlı eserin yazarı S. Ahmed Arvâsi, “Neden Türk İslam Ülküsü” başlıklı yazısında şöyle diyor:
“Düşman, karşısındaki güçleri parçalayarak, onları birbirine düşürerek, kolay yutulur lokmalar haline koymak ister. Mesela, sanki bir insan, hem “dindar”, hem “milliyetçi”, hem “medeniyetçi” olamazmış gibi, bu değerleri birbirine zıt programlar durumuna sokarak, hiç yoktan “ÇATIŞAN GÜÇLER” meydana getirir. Bu oyunlarını, o kadar ustaca planlar ki, tertiplerini anlamak için bazen olayların üzerinden elli sene veya yüz sene geçmesi gerekir. Mesela, Osmanlı Türk Devleti’nin parçalanması ve Orta Doğu’nun sömürgeleşmesi için, dinimizin ve milliyetimizin düşmanları, “din” ile “milliyetçilik” arasında zıddiyet ve düşmanlık duyguları doğurmayı planlamış olduklarını şimdi itiraf ediyorlar:
Serge Hutin adlı bir Fransız masonunun yazdığı “Les Francs- Maçons” kitabının 127. Sayfasında okuduğumuza göre İslâm dünyasında Masonlar Cemaleddin-i Afgani ve Muhammed Abduh gibi “din politikacılarını” localarına kaydederek onların eliyle “Dini milli yapılara göre reforme ederek” âlemşümul İslâm dinini bozmak, öte yandan Müslüman Kardeşler (Freres Musulmans) hareketi ile de “İslâm’da milliyetçilik yoktur” propogandası ile milletleri çökertmek ve bu suretle–çok kahpece bir planlama–bir birine zıt “İslâmcı” ve “milliyetçi” sun’i düşman kampları doğurmak istemişlerdir…. Dinimizin ve milliyetimizin düşmanları, din ve milliyet gibi iki mukaddes değeri, birbirine düşman göstermek oyunundan kolay kolay vazgeçeceğe benzemiyor. O halde, Türk milliyetçilerine düşen iş, bütün varlığı ile bu oyunu, her şeyden önce kendi yurdunda bozmak olmalıdır.” (T.İ.Ü. cilt1/7)
Aynı güçler bu günde “Ilımlı İslâm“ adı altında bazı cemaat ve siyasi partileri kullanmaktadırlar. İslâm, İslâmdır. Bu dinin adını bizzat Allahü Teâla vermiştir. İslâm barış dinidir. Ilımlısı veya bir başkası olmaz. Eğer Ilımlı İslâm’dan kasıt, ABD ve Batı’ya bağımlı ve Kur’an-ı İncilleştiren bir İslâmi anlayış ise bunun dinle imanla bir ilgisi yoktur. Müslümanlar bu konuda da uyanık olmak zorundadırlar.
Türk milliyetçiliğine düşman olanlar kesinlikle Türk milletine, İslâm dinine ve Müslümanlara düşmanlık güdenlerdir. İslam’da milliyetçilik yoktur safsatalarının arkasında da bu Türk ve İslâm düşmanları ve İslâm dünyasının uyanmasını-kalkınmasını istemeyen şer güçler vardır. Nasıl ki bir ferdin kendi ailesini sevmesi ve ailesi için çalışması meşru ve güzel bir işse bir insanın kendi milletini sevmesi ve milleti için çalışması da meşru ve güzel bir iştir. Biz bütün İslâm milletlerinin İslâmi sınırlar içerisinde sınırsız milliyetçilik yapmasından yana olup yine İslâmi sınırlar içerisinde sınırsız Türk milliyetçiliğinin yapılmasından yanayız.