“İstifa” geçmişten bu yana onurlu bir mekanizmadır. Ne yazık ki yakın geçmişimizde “istifa” mekanizması çok yıptarıldı. “Adamımızı yedirmeyiz” mantığı “istifa” mekanizmasının çalışmasını önleyen bir kalkan halini aldı. Hal böyle olunca “liyakat” yerine “birinin adamı olmak” muteber hale geldi. Ne çektiysek bu “birilerinin adamı” olanlardan çekiyoruz. İşin erbabı olanlar, liyakat sahipleri kenarda-köşede bekleyedursun “kulun kulu” olanlar baş köşede… Hem dinin, hem örfün, hem de medeniyetin gereği olan “liyakat”e değer verdiğimizde, “istifa”nın onurlu bir iş olduğunu yeniden kavradığımızda işler yoluna girmeye başlayacaktır. İnşaAllah…