Akil akıl gel bana takıl

8 Mayıs 2013 Çarşamba 03:00:00
  Akil insanlar heyetinin Afyonkarahisar’a yaptığı ziyaretin yankıları bitmek bilmiyor. Allah’tan ki bu yankıların ilimiz dışındaki kısmı olumlu… Allah korusun, olumsuz yankılar uyandıracak olaylar yaşansaydı, il olarak bir kez daha linç edilmiştik şimdiye kadar.
***
Akil insanlar heyetinin yerel basın mensuplarıyla yaptıkları ilk sohbet toplantısına biz de katıldık. Öfkeyle, tepkiyle gittiğimiz toplantıyı ilgi ve merak içerisinde izledik. Hemen belirtelim; Görüşlerimiz değişti mi? Çok az olmakla birlikte evet…
Özetle, ülkede demokrasinin yerleşmesi, şehitlerin bitmesi, barışın sağlanması, anaların ağlamaması eğer “süreç” ise bu sürece herkes gibi biz de destekçiyiz. Ama bizim bilmediğimiz tavizlerle ülkenin altının oyulması, bölücülerin baş tacı edilmesi, Apo ve diğer katillerin affedilmesi, Türk milletinin yok sayılması, dil-bayrak-din gibi tartışılmazların tartışılması “süreç” ise biz bu sürecin karşısındayız.
***
Toplantıya katılan basın mensuplarından bazılarının sessiz kalışı, Akiller’e soru sormayışı bazılarınca yadırganmış. Biz de toplantıda soru sormayan basın mensuplarından olduğumuz için kısaca bu noktaya temas etmek isteriz. Evet, Akil insanlara soru yöneltmedik. Çünkü bizden önce söz alan gazeteciler bizim not aldığımız soruların neredeyse aynısını Akil insanlara yönettiler. Bazılarının yaptığı gibi kendimizi göstermek için orada soru soruyor edası takınmayı hoş bulmadık. Bu nedenle toplantıyı sessizce izledik.
Neyse, bunlar önemli değil. Önemli olan Akil İnsanlar Heyeti’nin görevini yapıp yapmadığı ve anlattıkları…
***
Sanki 1900’lü yılların başındaki Milli Mücadele yıllarını yeniden yaşıyormuşuz gibi geliyor bize. Tarih okuyan pek çok kişide bu duygunun hakim olduğunun farkındayız. Çok önemli bir süreçten geçiyoruz. Bu açıdan baktığımızda Akil İnsanlar heyetinin Milli Mücadele yıllarında Anadolu’ya gönderilen heyetleri andırdığı yorumlarına biz de katılmaya başladık ne yazık ki. Akil İnsanlar’ın anlattıklarını duyana kadar “Heyet-i Nasıha” benzetmelerinin ağır bir benzetme olduğunu düşünüyorduk. Ama Akil İnsanlar’ın “Siz büyüklerimize güvenin. Gerisini merak etmeyin. İşte onlar söz veriyorlar ya. Daha ne istiyorsunuz? Daha ne güvence alabiliriz? Büyüklerimiz her şeyin iyisini düşünürler, bizim iyiliğimizi bizden daha çok isterler” minvalindeki sözlerini kulaklarımızla duyunca benzetmelerin çok da ağır olmadığını anladık. Yazık…
Akil insanlar heyetinin Afyonlu basın mensupları ile yaptığı görüşmeden öne çıkan satır başlarına baktığımızda bizlerin, sıradan insanların bilmediği, söylemediği hiçbir şeye rastlayamıyoruz ne yazık ki. Nerede kaldı Akillik?
Bize “Yahu sabredin, söylenenlere inanın”dan başka bir şey söylenmezken, biz gibi sıradan insanların zihinlerindeki soru işaretlerini kim giderecek?
Özellikle cımbızla seçilmiş birkaç kişi ile görüşerek, toplumun arasına girmeden, halkın içine karışmadan halkın nabzı nasıl tutulacak? Polis kordonları arkasında, termal otel duvarları arasında bu iş nasıl olacak?
“Yahu bir durun. Bir sabredin. Bakın bakalım neler olacak. Teröristler çekiliyor, şehit verilmiyor, bunlar iyi şeyler değil mi? Siz ayrılıkçı söylemde bulunanlara, devlete posta koyanlara bakmayın. Devleti yönetenlere inanın, güvenin. Başka bir güvencemiz yok.” sözleri insanın kulağına sıcak geliyor. Ama “inanıp, güvenirken” daha önce olduğu gibi kazığı yersek, vaktin çok geç olacağını da göz ardı etmemek gerekiyor. İnsanların ikna olması için, sürece destek vermesi için sonradan “kazık” yenmeyeceğine inanması gerekiyor. Akil İnsanlar eğer bunu yapabilirlerse amaçlarına ulaşmış olurlar. Yoksa sadece Anadolu’yu gezip milletin gazını almış olmakla yetinirler.