Nöbetçi Eczaneler
Başkomutan Tarihî Millî Parkı’nın
Hayatımın en güzel 9 senesini kana kana hizmetlerinde yaşadığım
Afyon’u
Yıllar sonra
İçim yana yana anladım
Yerlisinden fazla sevdiğimi
Yüreğim ağzımda beklerdim
Üstüne titrediğim Zafer Müzesi’ni
“Bu gün olmazsa yarın !”
Peşindeki kem gözlerin
“Sudan bahanelerle” yıkacağı günleri
Ödümü koparırdı ara ara
Devletimin en üst kademelerinin
Sebebini asla duymak istemediğim düşmanca tavırları
Nabız yoklarlardı
Yüzüme karşı
Kimi; yıkar duvarlarını
Numaralar taşlarını
Yeniden yapardı yerine
Kimi; gözlerden uzaklara taşırdı aklı sıra
En heyecanlı işimdi aslında
“Bir bina” değildi benim için
Kalesiyle, Utku Abidesi’yle kolkola
Avucuma konulmuş incisiydi “Üçü Bir Yerde”sinin
Ordan doğan ilk güneşiydi cumhuriyetimizin
Şânı, şerefi, yakışığıydı şehrinin
Zaman olur; içindeki son misafiri Emniyet müdürlüğüyle uğraştırır
Zaman olur; tapusuna koştururdu
Ankara’ya kadar
Zaman olur ; savaş şahidi malzeme aratırdı içine köylerden, siperlerden
Zaman olur; bilgi, belge toplatırdı kimliğine geçmişinden
Öz evlatlarıyken en uzun ömürlü, en iktidarlı bakanları
Orada kurulmuşken, ilgili genel müdürlüğün en üst makamları
Ben sevine sevine onlardan beklerken üstüne titizliklerini!…
Yerlerinde yeller eserken üstelik
Herbiri ayrı san’at eseri akranı yapılarının!…
Ya erken terkettiler ki yerlerini
Ya Afyon’dan çekip gittiler
Ya dünyadan
Ya bıraktılar eski heveslerini
Ya erken astılar sevgi eleklerini duvara
Parada pulda gözleri olmayan
Kimi; projelerimin sahibi
Kimi; danışmanı
Kimi; destekçisi
Sayın Erdoğan Emre gibi mimarları
Ahmet Topbaş gibi
Tuncer Kurşun gibi
Veli Cengiz gibi ve daha nice nice
Afyon sevdalısı, dostlarım, arkadaşlarım
Fırsat bulup yalnız yakalamışlar bu sefer
Çoktan gözlerine kestirdikleri garibi
Öç alır gibi yüz yıllık geçmişinin değişik hizmetlerinden
Tepesinden soymakla başlamışlar zulümlerine
Tek başına bırakmışlar
“Allahından bul!” der gibi karın, kışın ortasında
Kimlerle neyi, nasıl düşünüp
Nerden bulacaklarsa daha iyisini?!.
Az katılmamıştık Sayın Emre’yle
İlgili genel müdürlüklerdeki, Genelkurmay’daki toplantılara
Konularının uzmanları
Tarih bilgeleriyle, san’atçılarla, heykeltıraşlarla
O kadar katkısı olan biri olarak
Bu kadar hakkımın olduğu inancıyladır. Sitemim, nazım, niyazım
Onlar kadar görmese de kasabam, köyüm işgalin, esaretin acısını
Canımızın pahasına ortaktır dertlerimiz
Kimin olsa böyle kutsalları
Pamuklara sarar
Gözlerini oyarlardı yan bakanın!…
Bilmem ki kime ne demeli ?
Neyi nasıl söylemeli?
Odur ki; artık hemşehrilerime
Belki bir daha görmeyeceğim o güzellikle ilgili son sözlerim!.
Kişiler ölür,
Devirler değişir,
Değişmez gönüllerimizde
Kara günlerimize o güneşlerimizi doğduran yerlerimizin şanları, şerefleri.
İşte bu yüzden:
Hep arkadadır gözlerim
Atalarımın kanlarıyla yazılmış tarihimizin o ilk altın sayfasına
“İnadına!” yırtılmasına
Yakalarındadır milletimin elleri!…
