Geçen günlerde televizyon haber bültenlerinde tabela yönetmeliğinde yapılan değişiklikler anlatıldı. Tabelalardaki yabancı sözcükler daha küçük puntolarla yazılacakmış. Güzel ve zengin bir dil olan Türkçemiz için güzel bir haber ama ne ölçüde uygulanacak hep birlikte göreceğiz. Dilimiz Türkçe son 3-4 yüzyıldır yabancı dil sözcüklerinin egemenliği ile karşı karşıya kalmıştır.
Türk halkı Türkçemizi evde, işte, tarlada, bahçede öz dili olarak konuşmuş fakat yönetici sınıfı ve medreselerde dilimiz ikinci, üçüncü sınıf dil gibi kullanılmış, bilerek hor görülmüş küçümsenmiştir.
İmparatorluk zamanında Arapça ve Farsça sözcükler rağbet görmüş, şimdi de Avrupa sözcükleri ve dilleri rağbet görmeye başlamıştır.
Türkçe Ural-Altay dil gurupları arasındadır. Adriyatik’ten Çin Seddi’ne kadar olan bölgede Türkçe’nin çeşitli lehçeleri konuşulabilmektedir.
Bir dilin zenginliğinin ve yapısının korunabilmesi için halkın okuma – yazma oranının yüksek olması, yazılı eserlerin çok olması gibi çeşitli etkenler vardır.
Bilimsel ve teknolojik buluşlar da dillerin zenginleşmesine katkıda bulunurlar. Bugün bilimsel terim ve sözcüklerin çoğu Avrupa kökenlidir. Televizyon, otomobil, radyo gibi sözcükler ve isimler.
Türkçemizin itibarsızlaştırıldığı dönemlerden kalma sözcükler artık dilimize yerleşmiş durumdadır. Bu sözcükler toplumumuzda bilerek veya bilmeyerek kullanılmaktadır.
1-    Cemiyet: Kurum
2-    Hafızayı beşeri: İnsanlığın belleği
3-    İstişare: Danışma
4-    Defterdarlık: Maliye
5-    Tedbir: Önlem
6-    İftira: Kara çalma
7-    Velev ki: Olsa bile
Günümüzde bu sözcükler anlaşılmaz bir nedenle kullanılmaya çalışılmaktadır. Bu konu ile ilgili Karamanoğulları Mehmet Bey’i hatırlamak gerekir.
Türkçe Türk milleti var olduktan beri kullanılmaktadır. Çeşitli dönemlerde erozyona uğrasa da özünü ve yapısını korumuştur. Sadece kullanılan alfabeler değişmiştir.
Orta Asya’da Orhun Alfabeleri, Müslüman olduktan sonra Arap harfleri, Cumhuriyetten sonra da Latin harfleri kullanılmaya başlanmıştır.
Dilimizi zenginleştirmek için her zaman Türkçe yazalım. Türkçe konuşalım. Türk’ü anlamak için türkü dinlemek gerek. Türkçeyi anlamak için de Türkçe yazmak, okumak, konuşmak gerek.