Peygamberimizin bildirdiğine göre:
“Haramdan bir lokma yiyenin kırk gün namazı ve sabah duası kabul olmaz. Haramın bitirdiği et, cehenneme layıktır.” (Ramuz el-ehadis: 409/4; Tecrid-i sarih: 4/357; (Riyaz-üs salihın: 1883)
Haram bir mal ile hac eden: “Lebbeyk allahümme lebbeyk” derse, Allah ona: “Sana lebbeyk yok, haccın da geri çevrilmiştir” der. (age: 418/6)
Haram giren vücut, cennete giremez. Haramla beşlenen vücudun duası, ibadeti kabul olmaz.
 Yüce Allah: “İyi iş işleyene iyi hayat yaşatırız.” (Nahl: 97); “İşlenen kötülükler kalbi kirletir.” (Mutaffifin: 14) buyurur.
Bile bile Müslüman haram yemez, harama el sürmez. Haramdan kazananın ikramı yenmez. Üzerinde hak olan, onu sahibine, o yoksa yakınlarına, onlar da yoksa ihtiyaç sahiplerine veya hayır kurumlarına vererek o haktan kurtulmalıdır.
Haramla helal arasında şüpheli şeyler vardır. Şüphe ne kadar zayıf olursa olsun, giderilmezse harama götürür.
Peygamberimiz: “Şüpheli şeylerden uzak duran, dinini ve ırzını korumuş olur. Kim de korunmazsa, harama düşer” buyurur.(R. Salihın: 588)
Şeytan günahı, haramı güzel gösterir. İnsana şüpheli şeylerle yaklaşır. Bir hadiste:
“Şüpheli şeyi bırak, şüphe vermeyen şeye bak” buyrulur. (R. Salihın: 593)
 Abdullah bin Ömer buyurdu ki:
“Namaz kılmaktan yay, oruç tutmaktan tüy gibi olsanız haram ve şüpheli şeylerden kaçınmadıkça Allah o ibadetlere dönüp bakmaz.”
Haramdan korunmanın yolu, dikkatli olmak ve şüphe veren şeylerden uzak durmaktır. İnsan küçük günahlarda korunursa, Allah ta onu daha büyüklerinden korur.
Peygamberimiz (a.s) şöyle buyurur:
“Helâl belli, haram da bellidir. İkisi arasında şüpheli şeyler vardır ki, çok kimseler bunları bilmezler. Her kim şüpheli şeylerden sakınırsa, ırzını da, dinini de korumuş olur. Her kim de şüpheli şeylere dalarsa, içine girilmesi yasak olan koruluk etrafında sürülerini otlatan bir çoban gibi, sınırı aşabilir. Haberiniz olsun, her hükümdarın kendine mahsus bir koruluğu vardır. Dikkat edin; Allah’ın yeryüzündeki koruluğu da haram kıldığı şeylerdir. Bilin ki, bedenin içinde bir et parçası vardır, o iyi olursa bütün beden iyi olur; o bozulursa bütün beden bozulur. İşte o et parçası kalptir.” (Ahmed b. Hanbel, IV, 267; Ramuz el-ehadis: 204/6)
Bazı âlimler yukarıda geçen “namazı ve duası kabul edilmez” hükmünü, ancak üzerlerinden borçları düşer, ahrette niçin namaz kılmadın sorusuna muhatap olmaz fakat namazın faziletinden istifade edemezler şeklinde açıklamaktadırlar. Zekâtını vermeyen veya haram yiyen birisinin nasıl olsa namazım, orucum kabul olmaz diyerek bu ibadetleri terk etmesi de uygun değildir. Çünkü namazı terk etmek hatta kazaya bırakmak bile büyük günahlar arasında yer alır. Fakat her ne olursa olsun namaz, zekât ve haram ilişkisine çok dikkat etmek gerekir. Takvaya uygun olan görüş hem haramlardan hem de şüpheli olan şeylerden uzak durmaktır.