(Dünden Devam)
Mayıs 1676 tarihinde mahkemede hâkim huzurunda Kerime adlı hanım oğlunun kasığındaki taşı Tabib Zımmî Alakes’in ameliyatla çıkarması sırasında şayet oğlu ölürse doktordan davalı olmayacağını beyan ederken, bir ay sonra Haziran 1676 de İmaret Mahallesinden Hacı Mustafa adlı kişi aynı doktordan yine kasıktan taş çıkarma ameliyatı sırasında oğlu ölürse davalı olmayacağını bildirmişlerdir11.
Barçınlı kazasına bağlı Çoğı köyünden bir hastanın kasığındaki taşı Cerrah Arslan bin Mehmet’in çıkaracağı, ameliyat sırasında hasta ölürse davacı olunmayacağına dair Ocak 1668 tarihinde ahitte bulunmuştur12.
Şuhut-Kayaviran köyünden Zeynep Hanım mahkemeye başvurarak boğazının sağ tarafında ur tabir edilen hastalığa ilaç kâfi gelmeğini, gün geçtikçe rahatsızlının arttığını bu sebepten yarım kuruş ücret karşılığında sanatıyla meşhur olan Cerrah Abdurrahman Çelebi uru alacağını; ameliyat sırasında ölürse doktordan davacı olmayacağını 1691 tarihinde beyan etmiştir13.
Beyhan adlı hanım mahkemeye başvurarak oğlunun kasığında mesanesindeki taşı ameliyatla çıkaracak olan Isparta’da oturan Cerrah Rum Lazeros veled-i Mihail’in ameliyatı sırasında oğlu ölecek olursa davalı olmayacağını 31 Ağustos 1877 tarihinde beyan etmiştir. Bu cerrahın halk arasında rağbet gördüğü anlaşılmaktadır. Bir önceki ahitten kısa bir süre sonra 24 Eylül 1877’de yine mahkemeye başvuran Hatice Hanım isimli kişi, aynı doktor tarafından oğlunun mesanesinden taş çıkarma ameliyatında oğlu ölürse davalı olmayacağını taahhüt etmiştir14.
Halktan hiç para almadan doktorluk görevini yapacak olan Tabib Sarandi, Karahisar-ı Sâhib kazasına aylık 750 kuruş maaşla 25 Ağustos 1851 tarihinde tayin olmuştur15.(Devamı Yarın)

11  AŞS., nr. 515, vr. 33b/140, 141.
12  AŞS., nr. 510, vr. 10b, 58.
13  Bakı, a.g.e., s. 42.
14  AŞS, nr. 605, s. 105/160, s. 108/176.
15  BOA, Cevdet-i Sıhhıye, sıra no: 779.