ŞÜKÜR SALİH KUL OLMANIN BELİRTİSİDİR

Allah’ın sâlih kullarının en belirgin özellikleri şükreden kul olmalarıdır. Şeytan, kibrine yenik düşerek, Allah u Teâlâ’ya isyan edipte, O’ndan(c.) kıyamete kadar müsaade aldığında, hile ve desiselerle, insanları kulluktan özellikle de şükürden alıkoymak için çalışacağını söyler. A’raf Suresi 17. ayet-i celile şöyledir:
“Sonra and olsun, onların önlerinden, arkalarından, sağlarından, sollarından, kendilerine geleceğim. Sen de, onların çoğunu şükredici kimseler bulamayacaksın.”
Allah’u Teâlâ ise İsra Suresi 65. Ayette görüldüğü gibi şeytana şöyle cevap verir:
“Şüphesiz, (halis)kullarım üzerinde senin hiçbir hâkimiyetin olmayacaktır. Vekil olarak Rabbin yeter!” Demek ki halis ve salih kulların en belirgin özelliği şükreden kullar olmalarıdır.
İmam-ı Gazali Mükâfeşetül Kulüb adlı eserinde şöyle der:
“Bilesin ki, şükür hem kalbi, hem dili ve hem de vücûdun belli başlı organlarını ilgilendirir.
1 — Kalbi ilgilendiren sükür, iyilige yönelmek ve bütün canlılar için iyilik duygusu beslemektir.
2 — Dili ilgilendiren şükür, hamd mânâsi ifâde eden sözleri Allah (c.)’i şükür için dile getirmektir.
3 — Baslıca vücud organlarını ilgilendiren şükür. Allah (c.)’in verdiği nimetleri O’na kulluk maksadı ile kullanmak, O’nun emrine aykırı şekilde kullanmaktan sakınmaktır.
Buna göre gözler vasıtası ile yapılacak şükürden biri, Müslüman’ın görülen küsurlarına göz yummak, kulak ile yapılacak bir şükür çeşidi de Müslüman hakkında işitilen bir kusuru saklamaktır..
 Peygamber’imiz (s.) bir sabah sahabelerden birine:
“Gecen nasıl geçti.” diye sorar. Sahabi de: “İyi geçti.” diye cevap verir. Peygamber’imiz üçüncü seferinde, “Allâh (c.)’a hamd ve şükürler olsun, iyi geçti.” cevabını alıncaya kadar aynı soruyu arka arkaya tekrarlar. Nihayet son cevabı alınca “Senden aradığım buydu.” diye buyurur.
Eski örnek Müslümanlar birbirlerinin halini sormayı gelenekleştirmişlerdi. Maksatları Allâh (c.)’a şükretmeye fırsat hazırlamaktı. Böylece hem şükreden ve hem de ona bu imkânı verdiği için hal hatır soran birlikte ibadet etmiş oluyordu. Yoksa amaçları, karşı tarafa ilgi ve iltifat gösterip riyakârlık etmek değildi. (Kalplerin Keşfi İmam-ı Gazali s. 260 Merve Yay.)