Nöbetçi Eczaneler
2 Aralık 2011 Cuma 02:00:00 Peygamberimiz şöyle buyurdu:“Hiçbir kişi, midesinden daha tehlikeli bir kap doldurmamıştır. Oysa insana kendini ayakta tutacak bir kaç lokma yeter. Şayet mutlaka çok yiyecekse, midesinin üçte birini yemeğe, üçte birini içeceğe, üçte birini de nefesine ayırmalıdır.” Tirmizî, Zühd 47.
S. Ünver “Bir Ramazan Binbir İstanbul” adlı eserinde anlatır: Meşhur oburlardan Baba Yaver yeme ve içme hususunda unutulacak insanlardan değil. Bir Ramazan gecesi mühim bir yerde iftarda bakın neler yemiş ve içmiş:
• Üç türlü orta kase çorba
• On kişilik bir sofraya getirilen pastırmalı yumurtanın üçte ikisi
• Sırt sırta verilmiş iki hindinin üçte ikisi
• Bir kayık sahan emir dolma
• Bir sahan kuşbaşı kebap
• Bir mertebani tabak sakız muhallebisi
• Bir kilo küçük bir tepsi baklava
• Kefenli, üzümlü, fıstıklı, havuçlu, biberli bir ufak lenger Buhara pilavı
• Kaymaklı bir hayli kayısı kompostosu
Nihayet dudakları morarır, gık diyemeyecek bir hale gelir. Oturduğu yerden kalkamayarak uyuklamaya başlar. O esnada ev sahibi galiba patlayacak vehmiyle Baba Yaver’i yavaşça dürterek:Baba, baba; sana karbonat vereyim mi?, diye uyandırınca: “Onları istemem evlat. Biraz kızarmış ekmekle bir dilim kaşar peyniri getirsinler. Yediklerimi hazmettirir, der.”
Doymak bilmeyen, anormal şekilde yemek yiyen kişiye obur denir. Bu kontrolsüz iştahının önüne geçemeyen bu tiplerin genellikle şişman oldukları görülür.
Her insan zaman zaman aşırı yeme isteği duyabilir. Bu istek stres, aşırı yorgunluk, sinirlilik yada çok mutlu olmak sonucunda oluşabilir.
Uzmanlar oburluğun bir hastalık olduğunda birleşmiştir. Beyinde ur çıkmasından, ruhsal bozulma açısından çeşitli sebepleri olabileceği, sebep ne olursa olsun; tıbbi tetkiklerden sonra hastalığın ortaya çıkarılarak tedavi edilebileceği üzerinde durulmuştur.
Aynı kamyonun yokuşu boş çıkması ile dolu çıkması arasındaki fark; fazla kilonun bize yük olduğunu hatırlatmalı. İnsan kendi kendinin doktoru olmalı . Her şeyde olduğu gibi beslenmede de Ölçüyü ve dengeyi elden bırakmamalı. Hepimiz biliriz. Can boğazdan gelir, boğazdan da gider. Zira: ”Oburlar mezarlarını kendi dişleriyle kazarlar”
