MÜNAFIKLAR NAMAZDAN GAFLET EDERLER

“Feveylün lil muSallin ellezinehüm an Salatihin sehun“ (Vay haline o namaz kılanların ki, namazlarından gaflet içindedirler.) Bu ayet-i kerime’de bir incelik söz konusudur:
“An salatihim sehun” denilmiş de “fi salatihim sehun” denilmemiştir. Yani “Salat-Namaz“ kelimesinin başına (an ) edatı konulmuş da (fi) edatı konulmamıştır. Zira “fi” konulmuş olsaydı, daha çok namazlarında yanılan mü’minler kastedilmiş olurdu ki, o durumda ayet büyük bir korku ve sıkıntı havası estirmiş olurdu. Öyle ki, namazda yanılan, gaflet eden mü’min uhrevi azapla tehdit edilmiş bulunurdu. Oysa başta Hz.Muhammed (A.S) ve yakın arkadaşları olmak üzere hemen her mü’minin namazda yanılabileceği söylenebilir ve mümkündür. O bakımdan Cenâb-ı Hak bu tarz yanılmayı değil, namazdan gaflet edip onu vaktinde kılmayanın, kıldığı zaman laubali davranan ve aynı zamanda gösteriş olsun (çıkar sağlasın) diye kılan gafillerin bu sakat düşünce ve tutumu konu edinerek (an salatihim) buyurmuştur.
Nitekim ibn Abbas (RA.) diyor ki: “ Eğer ( fi salatihim ) denilseydi, ayet mü’minler hakkında çok korkutucu bir tehdit ifade ederdi. “
“Ata’ da diyor ki: “Allah’a hamd olsun ki (an Salatihim) buyunmuş ta (fi Salatihim) buyurmamıştır.” (İmam Kurtubî, el- Cami’u Li-Ahkami’l- Kur’an: 20 / 212) (C.Yıldırım Asrın Kur’an Tefsiri, 13. cilt,7023)
Demek ki bu sure de anlatılandan maksat namazda yanılarak gaflette bulunmak değildir. Çünkü Sevgili Peygamberimizin ashabı dahi namazda yanılmış veya kalplerinde vesvese bulunmuştur. Öyleyse burada anlatılan, riyakarlık, mürailik, gösteriş için ibadet yapmak, dindar görünerek halkı kandırmak, dini kullanarak maddi, manevi, siyasi çıkar sağlamak kastediliyor. Dini yalanlayanlar ve mürailer ve yazıklar olsun hitabının muhatapları işte bunlardır.
Maun suresinde geçen “Yazıklar olsun o namaz kılanlara” hitabı ile Fatiha suresi arasında bir bağ vardır. Çünkü Fatiha suresi’nde geçen “İyyâ kena’budü ve iyyâ kenestaîn” “(Allah’ım) Yalnız sana ibadet ve kulluk eder, yalnız ve ancak senden yardım dileriz.(bekleriz, isteriz) sözleri kulun kılmış olduğu namazın her rekâtında yaratanı Allah’ına vermiş olduğu söz ve taahhüttür. Kul namazda vermiş olduğu bu taahhüde ve söze sadık kalmaz, kula kulluk eder, maddenin esiri olur, namazına gösteriş ve riya karıştırırsa işte o zaman “Yazıklar olsun o namaz kılanlara” hitabının muhatabı olur.
Allah ve Resûlünden Uzaklaşmışlardır
Allah’ın kitabından ve Sevgili Peygamberimizin sünnetinden uzaklaşmak münafıklık alametlerindendir. Bu konuda Nisa suresinde şöyle buyrulur:
“Onlara: Allah’ın indirdiğine (Kitab’a) ve Resûl’e gelin (onlara başvuralım), denildiği zaman, münafıkların senden iyice uzaklaştıklarını görürsün.” (Nisa 4: 61)
Ebu Râfî (r.a) ‘den rivayet edildiğine göre Resûlullah sallallahu aleyhi vesellem şöyle buyurmuştur:
“Benim emrettiğim veya nehyettiğim bir konu kendisine iletildiğinde sakın sizden birinizi, koltuğuna yaslanmış olarak, “biz onu bunu bilmeyiz. Allah’ın kitabında ne görürsek ona uyarız, o kadar” derken bulmayayım.” (Ebu Davud, Sünnet 5; Tirmizi, İlim 10; İbn Mace, Mukaddime 2 (Tirmizi “bu hadis hasen bir hadistir” demektedir.)
Bu hadis sevgili Peygamberimizin mucizelerinden birisidir. Sevgili Peygamberimiz günümüzde İslam düşmanlarının organize ettiği sünnet düşmanlığına karşı bizleri uyarmıştır.
“— Münafıklar, Allah’ı aldatmaya çalışırlar. Hâlbuki Allah, onların oyunlarını başlarına geçirecektir. Onlar, namaza kalktıkları zaman tembel tembel kalkarlar. İnsanlara gösteriş yaparlar. Allah’ı pek az anarlar.” (Nisa 4: 142)
“- Bunlar, Allah’a ve ahiret gününe iman etmedikleri halde mallarını, insanlara gösteriş yapmak için harcarlar. Şeytan kimin arkadaşı olursa, o ne kötü arkadaştır!” (Nisa 4: 38)
“- Bunlar, Allah’a ve ahiret gününe iman etselerdi ve Allah’ın verdiği rızıktan gösterişsiz harcasalardı kendilerine ne zarar gelirdi? Allah onların söz ve işlerini çok iyi bilendir.” (Nisa 4: 39)