NASIL DUA EDELİM? (3) – Kocatepe Gazetesi

8- Duayı tekrar etmekte, ısrarla istemekte fayda vardır.. Bu konuda Sevgili Peygamberimiz şöyle buyuruyor:
“Sizden biriniz, duâ ettim kabul olunmadı, diyerek acele etmedikçe duâsı kabul olunur” (Tirmizi) Bun bakımdan duaya israrla ve sabırla, kabul edilinceye kadar devam etmeliyiz.
9-Acele edilmeden sukunet ve vakar içinde dua edilmeli.
10-Allah’tan helal olan şeyleri isteyelim.
11-Ağız ve diş temiz olmalı.
12-Duayı yavaş yavaş edelim, her gün tekrarlayalım. Allah’tan dileğimizi ısrarla istemeye dervam edelim.
13-Kur’an`da geçen ve Sevgili Peygamberimizin ve diğer peygamberlerin ettiği duaları edelim.
14-Ellerimizi omuz hizasına kaldırıp, açalım; dua bitince ellerimizi yüzümüze sürelim. Duadan sonra eleriyle yüzünü meshetmek gerekir, Hz. Ömer’in rivayetinde:
“Allah’ın Resulü ellerini duada (göklere) uzattığı zaman onlarla yüzünü meshetmeyince ellerini salıvermezdi.” (Tirmizi ve Hakim’in el-Müstedrek’inde ) Rivayetlerde Peygamberimizin dua ederken ellerini semaya kaldırdığı ve bu durumda iken koltuk altlarının beyazlığının görüldüğü bazende iki elini yanyana birleştirerek duada bulunduğu nakledilmiştir. Yani sünnette elleri bitişik tutarak dua eetmek te vardır,  elleri açık bir şekilde dua etmek te vardır. ( Bak.İ.Gazali, İhya cilt 1, sayfa 775, 776, Ayrıca Müslim ) Elleri yukarıya kaldırarak ve açarak dua etmeyi terketmek aynı zamanda sünneti terketmektir.
15-Dua ederken gözleri semaya dikmemek alçak gönüllülük içerisende önümüze bakmak gerekir. Bu konuda Peygamberimiz:
“ Duada gözlerini semaya diken kavimler, ya bu durumdan vaz gecsinler yada (manen) gözlerinin nuru alınır “ buyurdu. (Müslim Ebu Hureyre’den)
16- Dua yaparken ifrata kaçmamak, zorlamamak ve duayı kısa tutmak lazımdır
Sevgili Peygamberimiz de :
“İlerde, duada ifrata kaçan bir kavim gelecektir” ( İ.Gazali, İhya cilt 1/777 ) buyurmaktadır.
17- Duanın Sonunda Âmin Demek
Yapılan duaların sonunda “Âmin” demek sünnet olup, Cenâbı Hakk’tan dualarımızın kabulünü istemektir. Müslümanlar kılmış oldukları namazların her rekâtında okumuş oldukları Fatiha suresinin sonunda da âmin derler.
“Allahım! Bizi doğru yola hidayet et. Kendilerine nimet verdiğin kimselerin yoluna. Gazabına uğrayanların ve sapanlarınkine değil.” Âmin, “kabul et” manasına gelen bir ism-i fiil (fiil mânâsına gelen isim)dir. Âmin demeye de te’min (emniyet hissi vermek) denilir. Bu Kur’ân nazmının bir parçası değildir. Bunun için Mushaf’a yazılmaz. Fakat Buharî ve Müslim’de de rivayet edildiği üzere Hazreti Peygamber (s.a.v.) Efendimiz buyurmuştur ki; “İmam veleddâllîn dediği zaman hepiniz âmin deyiniz. Çünkü melekler âmin derler. Âmin demesi, meleklerin âminine rastgelenin geçmiş günahları affedilir.” Diğer mevkuf bir hadiste de: “Dünya halkının saflarının hizasında göktekilerin safları bulunur.” Bundan dolayı yerdeki “âmin” gökteki “âmin”e rastgelirse ibadet edenin günahları affedilir.” buyurulmuştur. Bundan dolayı “âmin” sünnet ile sabittir. Hem imam ve hem cemaat tarafından gizlice yapılmalıdır. İmam gibi yalnız başına namaz kılan da gizlice söyler.