ÖLEN ANAYA BABAYA KARŞI GÖREVLERIMIZ

6 Kasım 2010 Cumartesi 02:00:00
  Tirmizi ile Hakim’in rivayet ettiklerine göre, adamın biri bir gün Peygamber (S.A.V.) Efendimize gelerek “Ben büyük bir günah işledim “ benim tövbem kabul edilir mi? diye sorar.
Peygamberimiz adama “Anan sağ mı ?” diye sorar, adam : “Hayır” diye cevap verir. Bunun üzerine Peygamberimiz: “Peki teyzen var mı ?” diye sorar. Adam : “Evet var” deyince Peygamberimiz (SAV): “O halde ona iyilik et” buyurur. Buradan anladığımıza göre , ana tarafımıza özellikle teyzelerimize de çok iyi davranmak gerekiyor. Çünkü teyze “ana yarısıdır.”
Ebu Davud ve İbni Mace’nin rivayet ettiğine göre, sahabilerden biri Peygamberimize gelerek “Ya Rasulallah, Anam ve babam öldü, bundan sonra onlara yapabileceğim bir iyilik var mı? Diye sorar.
Peygamberimiz adama: “Tabi var. Onlar için dua etmek, günahlarının bağışlanmasını dilemek, hayatta iken verdikleri sözleri onlar adına yerine getirmek, onlardan yana olan akrabalık bağlarını gözetmeye devam etmek ve dostlarına iyilik etmek” diye cevap buyurdular.
Öldükten sonra –Müslüman iseler- cenâze namazı kılmak, onlara istiğfar etmek ana babamızın üzerimizdeki haklarındandır. Enes bin Mâlik (r.a.) Resûlullah’ın (s.a.v.) “Kişi ana babasına duâyı terk ettiği zaman dünyada rızkı kesilir” buyurduğunu rivayet etmiştir.
Ana ve babalarımız öldükleri zaman varsa vasiyetlerini yerine getirip, arkadaşlarına ikramda bulunup, dostlarını ziyaret etmeliyiz.
Mallarımızdan sadaka verirken anne ve babalarımıziçin de niyet etmeliyiz. Çünkü verilen sadakanın böyle yapmakla hiç bir sevabı eksilmez. Aynı sevap anne ve babamız için de yazılır.
Büyüklerden biri, yolda giderken insanlara eziyet veren bir taşı alıp sağına atar ve babasına niyet eder, başka bir taşı da soluna atıp ve anasına niyet ederdi. Kişi yaptığı bütün iyiliklerde ana ve babasına niyet ederse onlar da se-vabına nâil olurlar ve kendi sevabından hiçbir şey eksilmez.
Her namaz sonrası yaptığımız dualarda ölen veya sağ olan anne ve babalarımız için de duada bulunalım. Onlar adına hayır ve hasenat yapalım. Onların ruhu için Kur’an okuyalım. En önemlisi hayırlı bir evlat olalım, İslamın kötü saydığı içki kumar, zina, yalan, haram yeme gibi kötü işlenden uzak duralım ki onlarda kabirlerin de rahat etsinler. Ana ve babalarımızın hayatta kalan dostları varsa onları ziyaret edelim, onlara hediyeler verelim, onları görmek ana ve babamızı görmek gibidir. Onlara değer vermek ana ve babamıza değer vermek gibidir.
Müslim’in rivayetine göre, bir gün Hz.Ömer’in oğlu Abdullah (R.A.) Mekke yolunda bir çöl bedevisi ile karşılaşır, ona selam verir, kendisi yere inerek binek hayvanına onu bindirir, baaşındaki sarığı ona hediye eder.
İbni Dinar ( rahmetullah ) diyor ki; “ Bu durum karşısında Adulah’a dedik ki; “ Allah iyi-lliğini versin, bu kadar iltifata ne lüzum var, bunlar çöl adamıdır, az şey ile kalpleri kazanılır”
Abdullah bize şu cevabı verdi: “Bu adamın babası, babam Ömer İbni Hatab’ın çok yakın dostu idi. Öte yandan be, Peygamberimizi şöyle buyururken işittim: “İyiliklerin en değerlisi , evlatların baba dostlarına yaptıkları iyiliktir.”
İbni Hibban’ın rivayet ettiğine göre Ebu Burde (RA) der ki: “ Bir gün Medine’ye varmıştım. Hemen Abdullah ibni Ömer beni ziyarete geldi, konuşurken “ Neden sana ziyarete geldiğimi biliyor musun? “ diye sordu, “ Hayır “ diye cevap verdim.
Bunun üzerine o şöyle dedi: “ Ben Peygamberimizin “Bir kimse babasının kabrine iyilik etmek isterse, o öldükten sonra onun dostlardına iyilik etsin “ derken işittim.
Babam Ömer ile baban arasında kardeşliğe varan bir sevgi vardı, ben de bu dostluk bağını devam ettirmek istedim.”