Bir Kurban Bayramını daha geride bıraktık. Geçmiş bayramımızın mübarek olmasını dilerken, nice bayramlara erişip, bayramı bayram gibi idrak edebilmeyi Cenab-ı Hak’tan niyaz ediyorum.
Evet, bir Kurban Bayramına daha eriştik, geride bıraktık. Ama kaçımız bayramı bayram gibi yaşayabildik? İslam Âleminin ortak kutsalı olan mübarek Kurban Bayramında ki durumumuz ortada. İslam ülkelerinin, Müslümanların çektiği acılar herkesin malumu. Malumu tekrar tekrar ilan etmek etkili ve yeterli olmasa da birbirinin kardeşi olan Müslümanlar niye acıda, keder de, sevinçte birleşemiyor?
Canını, kanını, namusunu yitiren Müslümanlara karşı diğer Müslümanlar yani din kardeşleri “vah vah tüh tüh” ötesine niye geçemez? Acıya, kedere ortak olmak için bir gün dahi olsa yas tutmak, empati yapmak gerekmez mi?
Bir Kurban Bayramına daha ulaştık Elhamdülillah. Hatta nasip olan Allah kabul etsin kurbanını da kesti. Aç olan, sessiz çığlıklar içeren bakışlarla derdinin anlaşılmasını bekleyenlere kendi standardımızda tükettiklerinizi aktarmayı, paylaşmayı düşünüp de kaç kez uyguladık?
Arife gününden bayramın son gününe kadar içinde bulunduğum çevredeki gözlemim, heyecan ve hevesinden, alışverişinden özencine kadar ruhsuz bir bayram hazırlığı ve bayram geçirildiğidir. Yani ruhsuz bir bayram öncesi ve bayramı yaşadık demekle abartıda bulunmuş olmam diye düşünüyorum.
Yüce Rabbimizin gücüne gitmesin elbette. Her halimize sonsuz şükür ama bayramı bayram gibi yaşayabileceğimiz nice bayramlara erişebilmek ümidiyle.