SABAH NAMAZININ SÜNNETİNİN FAZİLETİ

Kâinatın Efendisi Sevgili Peygamberimiz sabah namazının sünneti için:
“Düşman süvarisi kovalasa bile sabah namazının iki rekât sünnetini terk etmeyin” (Ebu Davud, Salât 291); “Sizi atlılar kovalayacak bile olsa o iki rekâti terk etmeyin.” (Buharî, Teheccüd 27; Müslim, Salâtu’l-Müsafirin 96) Buyurmuştur.
Aişe (radıyallahu anha): “Peygamber (sallalahu aleyhi ve sellem) nafilelerden hiç bir namaza, sabah namazının iki rekat sünnetine devam ettiği kadar devam etmedi” demiştir. (Buhari, Teheccüd:27, Müslim, Salütül müsafirin:94, Ebu Davud, Tatavvu’:2, Ahmed ıbn-i Hanbel:6/43, 54, 170)
Aişe (radiyallahu anha) dan rivayet edildiğine göre, Peygamber (sallallahu aleyhi ve sellem) , fecr doğduğu vakit kılınan iki rekat sünnet hakkında:
“Sabah namazından once kılınacak iki rek’at nafile namaz dunyanın tamamından daha hayırlıdır” demiştir. (Buhari, Teheccud 27; Muslim, Salatu’l-Musafirin 96, (725); Ebu Davud, Salât 291, 292, (1254, 1258) ; Tirmizi; Salat 307, (416); Nesai; Kiyamu’l-Leyl 56, (252).
Yine Ebu Hureyre (radiyallahu anh) anlatıyor: “Resûlullah (aleyhissalatu vesselam) sabahın iki rek ‘atınde şunları okurdu: “Kul ya eyyuhe ‘l- Kafirun ” ve “Kul huvallahu ahad.” (Müslim, Musafirin 98, (726); Ebu Davud, Salât 98, (1256); Nesai, Iftitah 39, (2, 155, 156).
İbn-i Ömer radıyallâhu anhümâ’dan:
“Ben bir ay boyunca Resûl-i Ekrem Efendimizin namazına dikkat ettim. Sabah namazının sünnetinin birinci rekâtında Kâfirun, ikinci rekâtında ihla surelerini okudu.” (Riyâzü’s – Salihîn, II/416, 1113 Nolu hadis; HadisiTirmizi rivayet etmiştir.)
Başka rivayetlerde ise:
İbni Abbas (radıyallahu anhuma) anlatıyor: Resûlullah (aleyhissalatu vesselam) sabahın iki rek’atında çogunlukla şunları okurdu: Birinci rekâtta (mealen): “(Ey muminler) deyin ki:
“ (Ey mü’minler!) Onlara deyin ki: “Biz Allah’a ve bize indirilen (Kur’ân-ı Kerîm’)e, İbrahim’e, İsmail’e, İshak’a, Yakub’a ve torunlarına indirilene; Musa ve İsa’ya verilenlere, diğer peygamberlere Rableri tarafından verilen (kitap ve sayfa)lara iman ettik. Biz onların hiçbiri arasında (inanç yönünden) asla ayırım yapmayız. Biz ancak O’na teslim olan (müslüman)larız.” (Bakara 136). Ikinci rekatte de, Al-i Imran suresindeki şu ayet (mealen): “ De ki: “Ey Ehl-i Kitab (olan yahudi ve hıristiyanlar)! Bizimle sizin aranızda eşitlik sağlayan (ortak) bir kelimeye gelin: Allah’tan başkasına kulluk etmeyelim, O’na hiçbir şeyi ortak koşmayalım, Allah’ın dışında bazımız bazısını rab edin(ip müşrik ol)masın.” Eğer onlar, yine yüz çevirirlerse (onlara): “Şahit olun ki biz, gerçek müslümanlarız.” deyin. (Ali İmran 64. ayet). (Muslim, Musafirin 99, (727); Ebu Davud, Salât 292, (1259); Nesai, Iftitah 38, (2, 155).
Ebu Hureyre’den gelen bir başka rivayette ise ikinci rekâtta : “ Ey Rabbimiz! İndirdiğin (Kitab’)a inandık ve Resûl’ün de peşinden gittik; artık bizi şehadet edenlerle beraber yaz.” (dediler (Al-i Imran 53)ayetini okurdu.” İbaresi vardır.(Kütübü sitte:2916)
Ebû Dâvûd’daki bir rivayete göre ise (Tatavvu 3), sabah namazının sünnetinin birinci rek`atında Âl-i İmrân sûresinin “De ki: “Allah’a, bize indirilen (Kur’ân-ı Kerîm’)e, İbrahim’e, İsmail’e, İshak’a, Yakub’a ve torunlarına indirilene; Musa’ya, İsa’ya ve peygamberlere Rableri tarafından verilenlere inandık. Onlardan hiçbirinin arasında (Peygamber olmaları bakımından) ayırım yapmayız (hepsi de haktır). Biz yalnız O’na teslim olanlarız.” anlamındaki 84. âyetini, ikinci rek`atta da yine Âl-i İmrân sûresinin ““Ey Rabbimiz! İndirdiğin (Kitab’)a inandık ve Resûl’ün de peşinden gittik; artık bizi şehadet edenlerle beraber yaz.” (Dediler anlamındaki 53. âyetini veya Bakara sûresinin “Ey Muhammed!) Doğrusu biz, seni müjdeleyici ve uyarıcı olarak hak (Kur’an) ile gönderdik; cehennemliklerden sen sorumlu değilsin” anlamındaki 119. âyetini okurdu.
Aişe (radıyallahu anha) den rivayet edilmiştir ki Resûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurdu: “Her kim, on iki rekat sünnet namazına devam ederse Allah ona cennette bir ev yapar; öğlenin farzından önce dört rekat ve sonra iki rekat, akşamın farzından sonra iki rekat, yatısının farzından sonra iki rekat ve sabahın farzından önce iki rekat.” (Tirmizi, Salât:306, h. No:414, Nesef, Kıyamülleyl: 1795–2 796)
Sabah namazının sünnetini evinde kılan Sevgili Peygamberimiz vakit ne kadar ilerlerse ilerlesin sabah namazının sünnetini hiç terk etmez ve onu gereğine uygun olarak kılardı.