TARİHTEN VE DİNDEN SINIFTA KALDIK

Eskiden tembel öğrenciyi sınıfta bırakırlardı. Artık öyle değil. Ama millet olarak tarihten ve dinden sınıfta kaldık. Bizim çocukluğumuzda çok iyi tarih ve din dersi öğretmenleri vardı, tarih dersi sevilirdi ve ilgi görürdü. Din dersinden de en azından sureleri ve temel bilgileri öğrenmeden geçilmezdi.
Bir mülakatta sınava giren on kişiden sadece iki kişi Cumhuriyetin ilan edildiği yılı biliyor. Yine bir sokak mülakatında, “ Fatih İstanbul’u kimlerden aldı?” sorusuna yirmi kişiden üç kişi doğru cevap verebiliyor. Başka bir mülakatta “Guslün farzları?” sorusunun cevabını on beş kişiden iki kişi biliyor. Peki bunları öğrenemiyoruz, fen bilimlerini öğrenebiliyor muyuz? Hayır.
Değerli dostlar; bizim ülkemizde tarih bölümüne gidip, tarih öğretmeni olmak isteyen çocuğumuz var mı? Mecbur kalmadıkça yok.
Zaten tarih dersi de yok. Çünkü tarih öğretmenliğinde atama yok. Yani ekmek yok.
Böyle olunca da ne oluyor? Yabancılar tarihimizi bizden iyi biliyorlar diye dertleniyoruz. Din dersi de aynı şekilde.
Tarihini, milliyetini, geçmişini, dinini düzgün bilmeyen milletler başka milletlerin kölesi olmaya mahkûmdur. Ölülerimize ve şehitlerimize saygımız geçmişe saygımızdan, milliyetçiliğimizden ve din duygumuzdan gelir. Babasının kabrinin nerede olduğunu bilmeyen, merak da etmeyen birisini tanımıştım. Şükür ki ondan uzak durmayı başarabildik. Şimdi bir sivil toplum kuruluşunda söz sahibi. Şaşırmayın böyle çok yönetici var.
Kısaca; Sağlam bir MİLLİ eğitimle damarlarımızdaki asil kandan gurur ve onur duyacak nesiller yetiştirmeliyiz. Bu temel üzerine kurulu din eğitimi kötü niyetlilere fırsat vermez. Türklük şuurundan uzak bir din eğitimi geçmişte olduğu gibi cemaatlerin işine yarar. Din eğitimi adına çocuklarımızı cemaatlerin kucağına atmadık mı? Yine benzer hataların devam ettiğini görüyoruz.
Düzeltilmesi umuduyla kıymetli görüşlerinize sunmak istedim.