Hadi bir ateş düştü, razı olduk Hakk’tan bize gelene
İstemeyiz vermesin Hakk tealâ, bize bile gülene.
Minnettarım paylaşarak, göz yaşımı silene.
Yıllar sonra göreceğim, bu da varmış kaderde.
Dost, düşman belli olur, sevinçte ve kederde;
Neyse ki Hakk’tan geldi, yazgı deyip oturduk.
Dostlarla acıyı paylaştık, dua edip, okuduk.
Bir teselli verdi Allah, toparlandık, doğrulduk.
Ama gözü kör olsun şu ormanı yakanın.
Tümden kanına girdi, onca masum canlının.
En ağır ceza bile azdır, bunu yapmış olana.
Hayvanlar zaten masum, ne demelidir sana?!
Belki de çok masumdur, küfür salsam anana!.
Seni canavar eden patronların hep yansın!..
Bizi bunlar yıkamaz, hepsi buna inansın!..
Ey! Canavar ruhlu soysuz, mertce sen çık karşıma!
Ciğerlerimi dağladın ve zehir kattın aşıma.
Senden bir öç alırım ki, hiç bakmam gözün yaşına.
Yakalasam seni ulan, yerim ben seni yerim!..
Dar ağacına çıkarsalar seni, ben ipini çekerim!!.
Ateş düştüğü yeri yaktı, bu ülkeyi kavurdu.
Hain hedefini buldu, tam da turizmi vurdu.
Hiç endişemiz yok, kimse durduramaz bu yurdu!
Mücadeleye devamla Hakk’tan ümidi kesmeyelim.
Rahmetini dileyerek, topluca duamızı edelim.
Bana göre bunların hepsi de bir ilâhi ihtar gibi.
Tüm insanlara Hakk’tan, vurulan şamar gibi.
Cehalet, ihmal ve düşmanlıklar olsa bile sebebi;
Görüldü insanlar bazı anlar, aciz kalmış durumda.
Aklı olansa ilâhi son tebliğe, kulak vermek zorunda!..
08.08.2021