YAŞLININ SIZLANIŞI!

Şu dünyada yaşlanınca göründü pekçok şeyler.
Çoğu hep sun’i ve de yapmacıklı cümleler.
Ellerinden gelse erkenden yere sokacaklar belki.
Sevgi dolu taze yürekler, bilmem, değişti sanki.
Şöyle mütevazı yaşamak bile artık çok görülüyor gibi!
Sanki çevrendekiler tedavülden bir kaldırma ekibi!
Adeta deniliyor: “Sen bittin artık, belirli bir yaştasın. Sen daha ne istiyorsun? Bak hala uğraştasın!”
“Ama ben hayattayım, manen de güçlüyüm bak.
Bir hayırla uğraşamam mı, sessizce yapamam mı bir infak?”
Gençlerde bu duygu yok, artık: “Sen bir enkazsın, enkaz!”
“Sen giderken ben geliyordum, sen benden ders al biraz.”
Bana yaklaşımlarını hep madde olarak gördüm.
Ne yazık ki bense manen, işte o zaman öldüm!
Sevgi, saygı ne kelime, bakışlar hep de onu dedi.
Evlat, torba, torun, bilmem; ama hep bunları söyledi.
Keşke yanlış anlasam, keşke tümden yanılsam.
Keşke o anki bakışları, keşke hiç yaşamamış olsam!
O bakışlar maalesef taa temelden yıktı beni.
Bir tatlı bakışınla ne olur, sen kaldır bu düşeni…
28. 04. 2022 KARAKALEM