Nöbetçi Eczaneler
28 Ağustos 2012 Salı 14:35:40 Neyi anlatayım canım kardeşim?
Şimdiye kadar yazılanların üstüne bir tuğla daha mı koyayım?
Tamam deneyelim o zaman.
Ne yazayım mesela?
“Kuvâyı Milliye, aslında silahlı direniş örgütleri değildi. Facebook’ta kurulan gruplardı. Birbirilerinin ‘duvarları’ndaki iletileri ‘beğeniyor’lar, emparyalist ülkelerin bayraklarının üzerine büyükçe çarpı koydukları fotoğrafları paylaşıyorlardı. İşgali habire lanetliyor ve sonra evlerine gidip yatıyorlardı.”
Bu olur değil mi?
***
Ya da bir deneme daha yapalım:
“Savaştaki başarılar, komutanların Twitter hesabı üzerinden halkla paylaşıldı. Tabii o zaman halkın hepsinde Twitter hesabı vardı. Herkes, bilgisayarları falan bırakmıştı da, doğrudan cep telefonu üzerinden girmişti ‘hesapları’na. O zamanın önde gelen devlet adamları, ‘Son 200 senede yapılamayanı, 2 senede yaptık’ mesajları yağdırıyorlardı.”
Çok mu güncel oldu?
***
Durmak yok, yazmaya devam:
“Teşkilat-ı Mahsusa reisi ve encümeni, Balkanlar’daki çetelerle, önce gizli gizli, sonra açık açık buluşurdu. Görüşmelerle ilgili ses kayıtları ise, yerine göre Padişah yanlısı, yerine göre Padişah karşıtı bazı ‘ekipler’ tarafından kamuoyuyla paylaşılmıştı. Ülkede terör estiren çeteler, her hâlükârda bir adım öndeydi.”
Allah, Allah…
Bu da mı bir şeyler anımsattı?
***
Ne yazayım başka?
Damat Ferit’i mi, Hürriyet ve İtilaf Fırkası’nı mı, Malta sürgünlerini mi?
Teali Cemiyetleri’ni, mandacıları, himayecileri mi?
Var mı daha?
***
Zafer Haftası’ndayız.
Mustafa Kemal Atatürk’ü, İsmet İnönü’yü, Kazım Karabekir’i, Fevzi Çakmak’ı, Ali Çetinkaya’yı anmadan, onların isimlerini dile getirmeden kutlayabilir miyiz bu haftayı?
Tıbbıyelileri, Harbiyelileri, hatta sonra Mülkiyelileri dışlayabilir miyiz destanlarımızdan?
