Gariban Babası Belediye Başkanı Sami Öznur

Afyonkarahisar tarihinin ilk ve tek Bağımsız Belediye Başkanı Sami Öznur, 11 Kasım 1993’te aramızdan ayrılmıştı. Sami Öznur, Afyonkarahisar’da sendikacılığın öncülüğünü yapmış, Demiryol-İş’in Genel Sekreterliği’ne kadar yükselmiş; bir taraftan da sendikalı işçilerin ev sahibi olması için projeler üretmiş bir gariban dostuydu. Daha küçük yaşlarda babası Helvacızade İsmail Efendi’nin ani ölümüyle yetim kalan Sami Öznur, keçeci çıraklığı inşaat işçiliği gibi meslekler yaptı. Sami Öznur’un çocukluktan ergenliğe geçiş döneminde çalıştığı Afyonkarahisar Belediyesi binasında yıllar sonra Belediye Başkanı olarak bulunması dikkat çeken en önemli hatıralar arasında yerini aldı. 

KÜÇÜKKURT  AİLESİ DESTEK VERDİ 

Kocatepe Gazetesi’nin kurucuları olan merhum İbrahim Küçükkurt ve merhum Şükrü Küçükkurt’un da büyük desteğini alan Sami Öznur, Afyonkarahisar’a hizmet yolunda Türk-İş Genel Merkezi’ndeki görevinden de ayrılmış, memleketin gelişmesi ve kalkınması hamlelerine yoğunlaşmıştı. 

KOCATEPE GAZETESİ VEFAT HABERİNİ MANŞETTEN DUYURDU 

Gazeteniz Kocatepe, Sami Öznur’un vefatını manşetten duyurduğu 12 Kasım 1993 tarihli nüshasında merhum Sami Öznur hakkında şu bilgilere yer vermişti: “01.05.1947 tarihinde Devlet Demir Yolları'na, elektrikçi olarak girdi. 1951 yılında Demir Yolları İşçi Sendikası Başkanlığı'na seçildi. Öznur 1968 yılında Demiryolu İşçileri Federasyonu Teşkilatlandırma Sekreterliğine, aynı yıl Belediye Meclisi Üyeliğine seçildi. 1971 yılının sonlarına kadar Ankara'daki görevini sürdüren Sami Öznur, Belediye Başkanı Hazım Bozca’nın hastalanması üzerine 1971 Ekim ayından itibaren Başkanlığa vekalet etmeye başladı. 13 Şubat 1972'de yapılan ara seçimde bağımsız Belediye Başkanı seçilen Öznur, 1973 seçimlerinde tekrar Belediye Başkanlığına seçildi. Sendikacılık görevi sırasında, Amerika, Avusturya, İngiltere, Almanya ve Kıbrıs'a gezilerde bulundu. Bulgaristan'a gitti. 01.09.1977 tarihinde Belediye Başkanlığı görevinden istifa ederek ayrıldı. 1978 yılından beri ticaretle uğraşan Öznur, evli ve 3 çocuk babasıydı.”

22 YAŞINDA DEVLET DEMİRYOLLARI’NA GİRDİ 

Merhum Sami Öznur’un yakın çalışma arkadaşlarından olan Mimar Erdoğan Emre, Afyonkarahisar Belediyesi tarafından yayımlanan Taşpınar Dergisi’nin 2015 yılının Aralık ayında yayınlanan yazısında Sami Öznur’un hayatını anlatmıştı. Emre’nin yazısında öne çıkan vurgular şöyleydi: “Evleri Hacı Nuh’ta; Hamam Sokak, (Tarihi Alaca Hamamın arkası) Ciycir Çeşme (suyu az akan) karşısında 6 nolu hane idi. Belediye Parkından Mecidiye Mahallesine giderken, Alaca Hamamı geçer geçmez sağdaki ilk sokağın içi; burada şehrin pek tanınmış kişileri oturmakta idi. İlkokulu Dumlupınar veya Kadınana’da okudu daha sonra Afyon Lisesi’nin orta 2. sınıfına kadar devam edebildi (1938). Yaz tatillerinde keçecilik, yemenicilik gibi işlerde çalıştı. Ali Çetinkaya Kız Enstitüsü ve yeni Belediye binası inşaatlarında işçi olarak çalıştığını söylerdi (1940) (Yağ Hali ve Gar binaları 1938’de inşa edilmişti)... Bir süre mahalle komşusu Bahattin Şemşimoğlu’nun elektrikçi dükkânında çalıştı. Askerlik sonrası aynı yıl 1947’de TCDD’na işçi olarak girebilmeyi başaran 22 yaşındaki genç Sami elektrik işlerinden de anladığı görülünce Gar Binasının sağ tarafındaki revizörlük binasında işe başladı. Artık bir garantisi vardı ve kız isteyebilirlerdi. 1950’de Keçeci İbrahim Efendi’nin kızı Leman Hanım’la evlendi. Kızı Kadriye Ordu (1952) ve oğulları Erhan (1954) ve Ercan (1956) doğdular. Türk-İş Konfederasyonu kuruluş çalışmaları sırasında Seyfi Demirsoy’un dikkatini çeken Sami Öznur, Demiryol-İş Afyon Şubesini kurmakla görevlendirildi ve ilk başkan seçildi (1952, yaşı 27); artık Sami Öznur’un kaderi değişmeye başlamıştı. Seyfi Demirsoy Afyon’a sık gelir ve Sami Bey’e hep destek olurdu. Şube merkezinin ilk binası bugünkü Basın Caddesi ile Enstitü Aralığının kesiştiği sol köşenin üst katı idi; daha sonra Kurtbaş Apt. 2. katına geçtiler. En sonunda İstasyon Meydanına girerken sol taraftaki Mermerci Bekir Ürey’in müstakil villa niteliğindeki 2 katlı tescilli kültür varlığı listesinde yer alan binayı satın alıp taşındılar (şimdiki yerleri).”

BAŞBAKAN ADNAN DEMİREL’İN YOLUNU KESTİRDİ

 “Seyfi Demirsoy teklifiyle Türk-iş Federasyon idare heyeti üyeliğine seçildi; Afyon’da 200 üyeleri vardı ve bu büyük başarı idi. Nisan 1970’te Federasyon’un 9. Genel Kurulunda Teşkilatlanma ve Eğitim Sekreteri oldu (20.07.1970). Bu arada Afyon Şubesinde 1385 üye var, aidat 10 TL/ay ve bina kendilerine aitti… 1957 yılında, bütün bu sendikal faaliyetler arasında 40 işçinin birlikteliğiyle 40 Evler projesini gerçekleştirilmesine öncülük yaptı. Kooperatif kurularak, yapılmakta olan 75 Evlerin (bu günkü Örnekevler) kuzeyinde bulunan boş harman yerini (şimdi Güvenevler), metrekaresi 1 liradan Belediye’den satın alınmasını sağladı. Ev sahibi olacak işçiler, ustaların yanında gece gündüz çalışarak evlerinin yapılmasına gayret ettiler. Sendikadan alınan kişi başına 7500 lira kredi yetmediğinden, bir formül arayışına giren Öznur; o sıralarda Afyon Çimento Fabrikasının açılışı için Afyon‘a gelen Başbakan Adnan Menderes’in yolunu, işçi ailelerine kestirerek, yaklaşık 1500-2000 lira arasında kredi alınmasını sağladı. Sonuçta, evlerin kısmen de olsa 1959 yılında oturulabilecek durumda teslim edilmesini gerçekleştirdi. Ancak bu sırada önemli bir değişiklik oldu; 1968 mahalli seçimlerinde Afyon Belediye Meclisi üyeliğine seçilmişti; Başkan Av. Hazım Bozca döneminin en dikkat çekici ve başkanı en çok kızdıran üyesi olarak tanındı. Üstelik görev bölümü sırasında başkan vekilliğine de seçilmişti. Bir tarafta işleriyle, diğer yandan sendikal faaliyetlerle uğraşırken bir de belediye işleri araya girmişti, bununla da kalmadı 1971 sonlarında Başkan Hazım Bozca’nın aniden vefatı üzerine vekâleten belediye başkanlığı koltuğuna oturmak zorunda kaldı.” 

YOL AYRIMINDA TERCİHİ NE OLDU? 

“Tam bir yol ayrımına gelmişti ve hayatının kararını vermek zorunda idi; bir taraftan önü tamamen açık ve genel başkan tarafından desteklenen çok güçlü bir sendikanın genel sekreterliği, tüm dünyayı gezme fırsatları ve istenirse çok şeyler yapabilme imkânları; öte yandan bir şehrin belediye başkanlığı… Hangi düşüncelerle seçimini tercihini yaptığını bilmiyoruz, ama 3 aylık bir vekâletten sonra, 13 Şubat 1972’de yapılan ara seçimlere girerek asaleten Afyon Belediye Başkanlığına seçildi. 2 yıl sonra, Aralık 1973 mahalli seçimlerine de bağımsız aday olarak katıldı ve rakiplerine büyük fark atarak tekrar seçildi (48 yaşında). Bu görevi Aralık 1977’de yapılması gereken mahalli seçime kadar başarıyla yürüttü. Sami Öznur dönemi 1971-77, Afyon’un en önemli ve bir o kadar da sıkıntılı yıllarıdır. Kıbrıs Harekatı’nın dalgalanmaları, haşhaş ekiminin kısıtlanması, sürekli devalüasyonlar vb. Avrupa’daki uyuşturucu trafiğinin Türkiye üzerinden yapılması bizdeki haşhaş ekimine bağlanarak, zapt-ı rapt altına alınmak istenmiş; hasat sonrası ürünün nerelerde kullanıldığının kontrolü amacıyla TMO görevlendirilerek tarlalardaki haşhaştan ne kadar afyon elde edilebileceği hesaplanmaya ve her çiftçinin ektiğini beyan zorunluluğu getirilmiştir. Sami Öznur sendikal faaliyetlerinin de verdiği tecrübe ile kendine güvenen, konuşma ve ikna kabiliyeti olan, ayrıca temsil becerisi ve yetkisi olan fedakâr bir lider idi.” 

BÜYÜK DEĞİŞİM YAŞANDI 

Yine Taşpınar Dergisi’nin 2012 yılı Aralık ayı sayısında merhum Galip Leblebicioğlu da, merhum Sami Öznur ile çalıştığını belirterek şöyle demişti: “Sami Öznur zamanında Belediye’de büyük değişim yaşandı. Üniversite mezunu genç memurlar işe alındı. Projeler yapıldı.”