- Haberler
- Hayatın İçinden
- İspanya'daki Yönetim Açığı: Okupas
İspanya'daki Yönetim Açığı: Okupas
Okupas, İspanya'da evsizlerin istediği evi ele geçirebildiğini orada istediği gibi kalıp yaşayabildiği bir sistemdir. Bu sistem tamamen anayasal bir haktır. Zamanında İspanya'da resmileşmiş ve tamamıyla herkesin barınabilme hakkı olduğunu savunan bir yasadır.
Okupas’ı tüm dünya Covid-19 zamanında çok fazla duyduk. Bunun sebebi Okupas bir barınma hakkı olduğu için resmen isteyen istediği zamanda istediği evde kalabiliyordu. Hatta devlet sokağa çıkma yasağı ilan ettiğinde sokakta birilerini yakalayınca evim yok diyene “Okupas hakkını kullansaydın” bile demiştir. Bu sebeplerden dolayı Okupas’ı pandemi zamanında tüm dünya olarak çok duyduk.
Okupas, evsizler için bulunmaz bir nimet olsa da, ev sahibi insanlar için korkutucu bir rüya. Düşünsenize siz yıllarca çalışıp didiniyorsunuz malınızı mülkünüzü biriktiriyorsunuz ama adamın biri siz seyahate çıktığınızda evinize çörekleniyor. Oh ne âlâ memleket. Böyle durumlarla karşı karşıya olunmasına rağmen, neden devlet bunun için bir önlem almıyor? Okupas’ı neden kanun haline getirmişler? Kimisi için çok güzel bir yasa iken kimisi için neden kabus oluyor bu yasa?
OKUPAS NEDİR
Okupaslar, radikal ve toplumsal bir hareket olarak savunulmaktadır. Bu durum İspanya’da çok uzun bir süredir var. İspanya’da ilk gece kondu olaylarının yaşanmasından bu yana Okupas olayları gerçekleşmektedir. Bu gece konu olayı 1984 yılında gerçekleşmiştir. Okupas, devletin tam tanımıyla içerisinde bir süredir faaliyet belirtisi olmayan binaların veya yapıların sosyal, politik, kültürel gibi faaliyetlerin sürdürülmesi ve barınılması için tarım arazisi, buluşma yeri ya da topluluk merkezi gibi kullanımlarından dolayı kalıcı veya geçici bir işgal şeklidir. Ve devlet bunu bu gece kondu olayları yaşandıktan sonra insanlar dışarıda kalmasın diye yasallaştırdığı bir durumdur.
Okupaslar, bir tür düzene baş kaldırma, adaletsiz düzeni reddetme ve bununla beraber olumlu sosyal bir değişim olarak görülüyor. Vatandaşlar, adaletsiz bu düzende acı çekerek can vermektense, kendileri için daha güzel alternatif hayatları seçtiklerini dile getiriyorlar.
İspanya’da mülk sahipleri kiraları afaki derecede yüksek tutmasından kaynaklı ortalama bir insanın, ortalama bir iş gücü ile bu kiraları ve hayatını devam ettirebilecek temel şeyleri karşılarken çok zorlandıklarını belirtiyorlar. Bu zorlanmaların sonunda kiraları ödeyemeyince evden çıkmak zorunda kalıyorlar ve ev sahipleri evlere kolay kolay kiracı bulamıyorlar. Bu ev sahiplerinin acımasızlığından kaynaklı boş kalan evlere de kendilerinin yerleştiklerini belirtiyorlar.
Okupaslar, Avrupa’nın çoğu yerinde bu sorunla insanların karşı karşıya kaldığını ve bu tarz evlerin çok fazla derecede boş olduğunu, barınmanın tüm insanlar için doğal bir hak olduğunu, hatta en kötü şekilde dahi olsa bir insanın başının üstünde bir ev olması gerektiğini söylüyorlar. Kendilerini bu konuda şikayet edip, mahkemeye veren insanların ise bu düzenin köpeği olduğunu, cahil, ırkçı, faşist insanlar olduklarını söylüyorlar.
Her şey iyi hoşta çuvaldızı kendilerine batırmıyorlar. Atalarımız ne demiş, ‘Çalışan kazanır, elması kızarır.’ Bu atasözünde ki gibi çalışsalar, başarsalar, kazansalar da o zorla oturdukları evi alsalar çok mu kötü olur? Ama kendi emekleriyle almadıkları, resmen işgal ettikleri evlerden çıkartılmak istenince kendi yaşam alanlarından çıkacakları için sağa sola saldırıyorlar. O evleri işgal etmeye çalıştıkları kadar ya da bu saçma hareketi büyütmeye uğraştıkları kadar, normal hayatları için birlik olup uğraşsaydılar çok daha güzel bir yaşamları olurdu.
Bakmadan Geçme
