Sevgi Engel Tanımaz

Engelliler haftası her sene 10-16 Mayıs tarihleri arasında kutlanıyor. Kutlamaktan ziyade bir farkındalık oluşturmak, engelli kardeşlerimizin farkına varmak ve onların yanında olduğumuzu hissettirmek için en ideal zaman dilimidir bu hafta. Tabii ki bu farkındalığı sadece bir hafta veya bir gün değil bunu senenin tamamına yaymalıyız. Engellilik bir kusur bir eksiklik değildir, her insan bir engelli adayıdır, bundan dolayı engelli kardeşlerimizin, vatandaşlarımızın, çocuklarımızın yanında olduğumuzu onlarla bir ve beraber olduğumuzu kendilerine hissettirmemiz gerekiyor. Engelli kardeşlerimiz bir acıma bir merhamet istemiyorlar, onların istediği sadece sevgi ve anlayış. Hayatı engelli kardeşlerimiz için çok daha kolaylaştırmamız gerekiyor. Günlük hayatta birçok insanımızın rahatlıkla yapabildiği hareketleri, aktiviteleri engelli kardeşlerimiz kolaylıkla yapamıyor. Bundan dolayı engelli kardeşlerimizin hayatını kolaylaştıracak tedbirleri el birliğiyle almalıyız. Resmi ve özel kurum ve kuruluşlar, sivil toplum kuruluşları ve biz vatandaşlar engelli kardeşlerimiz için ne yapabiliyorsak azamisini yapmak durumundayız. Özellikle engelli kardeşlerimiz için empati kurmalı, kendimizi onların yerine koymalı, yine  engelli kardeşlerimizin aileleri, ebeveynleri  konusunda da empati yaparak onları daha iyi anlamalıyız. Sevginin aşamayacağı hiçbir engel yoktur. Yeter ki bizler sevgimizi, saygımızı, anlayışımızı engelli kardeşlerimize büyüklerimize karşı hissettirelim.

Engelli kardeşlerimizin hayata adaptasyonu, iş hayatına atılanların mesleklerine uyum süreçlerinde onların yanlarında yer almalı, her daim destekçileri olmalıyız. Özel kuruluşlar engelli kotasını farklı şekillerde delmeye çalışmadan mutlaka bünyelerinde engelli kardeşlerimize de yer vermeli onlara istihdam sağlamalıdır. Engelliler kendi arasında birçok kısma ayrılıyor. Hafif, orta, ağır zihinsel engelliler olmak üzere yine down sendromu taşıyan engelli kardeşlerimiz, otizm tanısı konulan engellilerimiz, bunun yanında farklı nedenlerle bedensel yönden engelli kalan kardeşlerimiz ve yine doğuştan engelli olan kardeşlerimiz engelli kategorisini oluşturuyor. Down sendromlu kardeşlerimizde sadece bir kromozom farkı var bizlerden farklı olarak, onlar +1 kromozom taşıyor. Down sendromlu kardeşlerimizin, hafif zihinsel ve diğer yandan hafif, orta bedensel engelli kardeşlerimizin hayat akışında farklı alanlarda yer almaları, iş alanına katkı sağlamaları mesleklerinde başarılar göstermeleri, özel sporcuların spor müsabakalarında ve yarışmalarda temsil gücü ve başarıları engelli kardeşlerimizin hayata dört elle sarılmalarının en önemli işaretidir. Elbette diğer engelli kardeşlerimiz de hayata dört elle sarılarak bu imtihan dünyasında zoru başarmanın mücadelesini veriyorlar, onlar kadar anneleri babaları ve diğer yakınları da bu hayat mücadelesinin içerisinde oluyorlar, hepsinden Allah razı olsun, Allah yardımcıları olsun.  Dünyada belki biraz meşakkat çekiyorlar ama bunun karşılığını ahirette fazlasıyla alacaklar.  Engelli evlatlarına bakan anne babalar, engelli anne babalarına bakan evlatlar ve diğer yakınları çok büyük sevaplar işliyorlar. Hayat herkes için aynı değil, içinde birçok zorluklar barındırıyor. Engelli kardeşlerimiz ve aileleri için hayat mücadelesi biraz daha zorlu geçiyor bu bakımdan bu zorlu mücadelede bizler de sevgiyle, anlayışla, ilgiyle bu kardeşlerimizin yanında olmalıyız. Sadece Allah rızası gözeterek herhangi bir kimseden karşılık beklemeyerek, yaptığımızı Allah rızası için yaparak her daim bir ve beraber olmalıyız. İnsan ben bugün güçlüyüm, sağlamım, zirvedeyim, yıkılmaz kale gibiyim gibi bir anlayışa kapılmamalı, yarının ne olacağını kimse bilemez. Bugün çok güçlü kudretli olanlar yarın farklı durumlarda olabilir, farklı imtihanlarla karşılaşabilir. Daha geçen sene 6 Şubat depreminden sonra birçok vatandaşımızı kaybettik, birçok vatandaşımız yaralandı, birçok vatandaşımız da engelli kaldı. İki depremde sadece 105 saniyede hayat birçok vatandaşımız için değişti. Bu vesileyle 6 Şubat depreminde kaybettiğimiz vatandaşlarımıza Allah’tan rahmet diliyoruz,  tedavisi devam eden vatandaşlarımız var ise şifalar diliyoruz, engelli kalarak hayatına devam eden kardeşlerimize de bu hayat mücadelesinde kolaylıklar diliyoruz. Bu elim hadise de hepimiz için bir tefekkür vesilesi olmalı ve insanın saniyeler, dakikalar içerisindeki değişimini gözlerimizin önüne koymalı. Rabbim böyle afetleri bir daha ülkemize ve vatandaşlarımıza yaşatmasın.

Hayattaki en büyük engel SEVGİSİZLİKTİR..