İsyan

Yaşananları gördükçe kahroluyoruz. Üzülüyoruz, öfkeleniyoruz, ama yutkunuyoruz. Bayrak yakanlar, Atatürk anıtlarına saldıranlar, Kızılay’ın araçlarını yakanlar, belediye otobüslerine, bankalara, marketlere saldıranlar…
Bu şerefsizler Türk topraklarında aslan kesiliyorlar, ama iş IŞİD’e karşı savaşmaya gelince, Kobani’yi kurtarmaya gelince “Türkiye seyirci kalmasın, Türk Ordusu Suriye’ye girsin” diyorlar. Bu şerefsizlik karşısında insanın “Hani bizim ülkemize gelen milyonlarca Suriyeli yok mu? Verelim onlara temel askeri eğitimi ülkelerine geri gönderelim, halledemezlerse Mehmetçik zaten gereğini yapar” diyesi geliyor ama, dedik ya yutkunuyoruz…
Bu vatan hainlerinin bugün takındıkları cüreti nereden aldıklarını hepimiz biliyoruz. Son yıllarda terörle mücadelede geri alınan adımlar bugün yaşadığımız olayların zeminini hazırladı.
Hatırlayın, daha birkaç yıl önce Suriye sınırındaki mayınların temizlenmesini, bu mayınları kimin temizleyeceğini, orada organik tarım yapılacağını falan tartışmıyor muyduk?
O mayınlar temizlendi, sınır hattı her şeye açık hale geldi. Mehmetçik kışlasına, polis karakollara hapsedildi. Her şey bir plan üzerine yürüyor. Ama maalesef bu planı yapanlar bizler değiliz.
Biraz daha geriye gidin Afrika’nın batı ucundan başlayıp, Afganistan’a kadar olan bölgede haritaların değişeceğini yazmayan basın-yayın organı, söylemeyen bilim adamı kaldı mı? Bu anlatılanların son durağı Irak ve Suriye’nin ardından Türkiye ve İran idi. Şimdi görülüyor ki planı yapanlar son durakları zorluyorlar.
2 gündür Türkiye genelinde Kobani’ye yönelik IŞİD saldırılarının protesto edildiği eylemlerde kan aktı, Türkiye savaş alanına döndü. Diyarbakır’da 10, Mardin’de 3, Siirt’te 2, Van’da 1 ve Batman’da 1 kişi, gruplar arasında çıkan çatışmada öldü. Muş’ta da 1 kişi, başına isabet eden gaz fişeğiyle hayatını kaybetti.
Bu yaşananlar bir isyandır. İsyanın cezası ne ise isyankarlara o verilmedir. Sabırlar taşmadan…