Neler Gördük?

İçerisinden geçtiğimiz seçim sürecinde neler gördüğümüzü soran dostlarımız oldu.
Bu süreç içerisinde çokça olay, kişi ve manzara ile karşılaştık doğrusu.
Hasetlenenleri, görev kendilerine layık görülmeyince kıskanan ve dava-mava tanımayanları, hırsı, savunduğu değerlerin önüne geçenleri gördük önce.
Samimi dava erlerini de gördük. Üzülünce bir üzülen, birlikte sevinmeye bahaneler arayanları…
Elindeki imkanlar kıt da olsa, o imkanları inandığı değerler için harcamaktan çekinmeyenleri…
Ülküsünü, inandığı değerleri kendisinin, eşinin, evladının, ailesinin, geçiminin önünde görenleri tanıdık bir yandan…
Aynı anda her yana selam verebilen, orayı da, burayı da idare etmeye çalışanları gördük diğer yandan…
Dost gibi görünenler vardı mesela, “dost”luğu pavyon sermayesinden öğrenenler de…
Hani; sidik üzerinde yüzen çöpün üzerine çıkınca kendini kaptan-ı derya sanırmış ya sivrisinek?.. Öyleleri de vardı sağımızda, solumuzda.
Yıllardır kendini “dev” olarak nitelendirip “bir şeyleri deve etme” derdinde olanları da bir kez daha tanıdık.
Kibri kendinden büyük olanları gördük, üzüldük.
“Dava” diye diye menfaatten başka dava tanımayanlar da vardı mesela…
Sonrasında; makam sahibi karşısında elli türlü takla atanları gördük. Oysa o makam sahiplerine daha dün sövdüklerini de görmüş-tük.
Gidenlerin nasıl gittiğinden ibret almayanlar, yarın nasıl gideceklerini görmeliydiler aslında bu gidişlerde…
“İnsanlar bu kadar mürai olamaz. Omurgasızlık bu kadar yaygınlaşmış olamaz” diye hayıflanırken…
Bu milletin özünü de gördük. “Esfele safilin”den “Eşref-i mahlukat”a kadar yayılan yelpazede vefa, onur ve kendine saygı abidesi “ol kişi”ler aklımızı başımıza getirdi. Ümidimizi yeşertti. Allah’tan onların niteliği, diğerlerinin niceliğinden üstündü.
Ne diyordu şair mısralarında?
Ümitsiz olmaz, ümitsiz olmaz,
Sevdasız olmaz, sevdasız olmaz.
Dağları oyup zindan etseler,
Allah nurunu söndüremezler.
Dağları oyup zindan etseler,
Davamın önüne geçemezler.
Yarasız olmaz, çilesiz olmaz,
Şehitsiz olmaz, kurbansız olmaz.
Karanlık ölür, zulümat ölür,
Gözler önünde ve ölüm ölür.