Artık göç zamanı gelmişti Anadolu’ya Afrika’dan.
Bu her seneki mevsimlik göçtü, tekrar ederdi durmadan.
Sıcaklardan Eber’e göç; bu onların yaratılış çilesi.
Gelmeye de başlamıştı Eber’in kokusu ve de sesi.
Hayli de yorulmuşlardı günlerdir uçaraktan.
Yanlarına ayrı bir flaman ailesini daha katmışlardı.
Eber’i o yeni gelenlere çok; ama çok methetmişlerdi.
Onlar için Eber bir vatandı, adeta bir cennetti.
Baba flaman dinlenince yeni çifte duygularını iletti.
Dedi: “Göreceksiniz bizim Eber’i siz de beğenirsiniz.
Artık her yıl siz de bizimle birlikte Eber’e gelirsiniz.
Pırıl pırıl göl içerisinde balıklar ve her çeşit canlılar.
Etrafında boy atmış sazlıklar ve tertemiz bataklıklar.”
Eşi flaman atıldı: “Halkı da çok sevecen ve cana yakın.
Havuzlara, parklara heykellerimizi diktiler inanmazsanız bakın.”
Yeni Flamanların beyi: “Oralara ulaşırsak elbette göreceğiz.
Bizim yerler kirlendi. Eber’i beğenirsek onu yurt edineceğiz.”
Baba flaman kanat çırptı: “Hadi uçalım, cennete ulaşalım.
Bir solukta ilk önce şu koca Torosları hep birlikte aşalım.
Hasretle uçarak Eber’e ulaştılar ve etrafında dolaştılar.
Gördükleri vahim manzaraya da hep birlikte şaştılar!…
Baba flaman dedi: “Yahu ne olmuş bizim Eber’e böyle?!..
Avuç içi kadar kalmış, kirlenmiş, hanım sen bir şey söyle.”
Hanım mahçup: “Ne söyleyeyim bey. Rezalete baksana!…
Ben yeni gelenlerden utandım. Ne derim ki ben buna.”
Yeni gelen flamanlar da beğenmeyip yüzleri değişiverdi.
Baba flaman Eber’e haykırdı: “Ne oldu Eber, sana ne oldu?? dedi.
Eber yattığı yerden yorgun ve üzgün o sese cevap verdi.
Dedi: “Sorma flamanlar. Bu insanlar benim damarlarımı kesti!
Eskisi gibi bulutular da kar ve yağmur vermiyor ki.” dedi, inledi.
Eber: “Ben can çekişiyorum, siz de artık gidersiniz birer, birer.
İnsanlar beni bu hale soktu; bari size bulaşmasın pislikler!”
Yeni bay flaman atıldı: “Heykel dikmek boşa, bizi yaşatmak lâzım!
Dostlar sizin derdiniz çok. Bizim acil yerimize gitmemiz lâzım!..”
Yeni flamingolar üzgün uçarak Eber’den hızla uzaklaştılar.
Eber de bizim flamanlar da bu ayrılışa birlikte ağlaştılar.
Biz insanlar bulunduğumuz yeri maalesef hırsla devamlı kirletiyoruz.
Bununla da kalmayıp doğanın dengelerini mahvedip bozuyoruz.
Hayvanlar bu tahribatı hiçbir zaman kesinlikle yapmazlar.
Dengeleri altüst edip tüm alemi tehlikeye atmazlar.
                    12.01.2019