Nöbetçi Eczaneler
17 Nisan 2014 Perşembe 03:00:00 Peygamber Efendimiz çocukların ağlamalarına dayanamaz, onların susturulmasını, yorulmamasını isterdi Sevgisi ve şefkati çocukların ağlamasına dahi müsaade etmezdi
Hanımlarını sıkı sıkıya tembih eder, Hüseyin’den söz ederek, “Bu çocuğu ağlatmayın” der, ağlayan çocuğun susturulması konusunda da şöyle buyururdu:
“Kim ağlayan çocuğunu susturuncaya kadar gönüllerse, Cenab-ı Hak ona Cennette memnun olacağı kadar nimet verir ”
Öyle ki, bazen ağlayan bir çocuk sesi duysa namazını bile kısaltır, annenin çocukla meşgul olmasına imkân verirdi
Peygamberimiz Mescitte namaz kıldırırken cemaatte çocuklu anneler de bulunurdu
Sahabîlerin bu husustaki anlatımı şöyle:
“Resulullah bize sabah namazını kıldırmıştı Namazda iki kısa sûre okudu Namaz bitince Ebû Said el-Hudrî sordu:
“Yâ Resulallah bugün daha önce yapmadığınız bir şekilde namazı kısa kıldırdınız ”
“Peygamberimiz şöyle açıkladı:
“Geride kadınlar safındaki çocuk sesini duymadın mı? Annesinin onunla ilgilenmesini temin edeyim dedim ”
Çocuğa en çok annesi şefkat gösterir Bir hadis-i şerifte annenin çocuğuna gösterdiği şefkatten dolayı büyük sevap kazanacağı müjdelenir Olay şöyle gelişir:
Bir gün fakir bir kadın iki kızı ile Hz Âişe’yi ziyarete gelmişti Hz Âişe de evde onlara ikram için bir tek hurmadan başka verecek bir şey bulamamıştı O hurmayı anneye verdi Anne de hurmayı ikiye bölerek çocuklarına yedirdi Hz Âişe bu durumu Peygamberimize anlatınca, Peygamberimiz o kadın için şu müjdeyi verdi:
“Çocukları hakkıyla sevmek ve onları korumak, Cehennemden kurtuluşa vesiledir ”
Peygamberimiz, çocuklara olan şefkatinde bir ayırım gözetmezdi Kendi çocuklarına ve torunlarına gösterdiği aynı sevgi ve merhameti, diğer Sahabî çocuklarına da gösterirdi
Peygamberimizin hizmetçisi Hz Zeyd’in oğlu Üsame anlatıyor:
“Resulullah bir dizine beni, bir dizine de torunu Hasan’ı oturtur; sonra ikimizi birden bağrına basar ve ‘Ya Rabbi, bunlara rahmet et Çünkü ben bunlara karşı merhametliyim’ diye dua ederdi ”
Bazı kimseler, Peygamberimizin Sahabî çocuklarını okşayıp öpmesini garip karşılıyorlardı Kendilerinde pek olmayan bu güzel huyun, en güzel bir şekilde Peygamberimizde görülmesini tam olarak anlayamıyorlardı
Bir defasında Akra bin Habis, Peygamberimizi, Hz Hasan’ı öperken gördü ve şöyle dedi:
“Benim on çocuğum var Şimdiye kadar hiçbirini öpmedim ”
Bunun üzerine Peygamberimiz, “Merhamet etmeyene merhamet olunmaz” buyurdu
Yine bir gün bedevinin birisi gelerek Peygamberimize, “Yâ Resulallah, siz çocukları öper misiniz? Biz onları öpmeyiz” dedi
Böyle bir suale Peygamberimiz, “Allah senin kalbinden merhamet duygusunu almışsa ben ne yapabilirim?” buyurdu
Peygamberimiz merhamet ve şefkat duygusunun en açık görüldüğü yerin, böylece çocuk sevgisinde ve onlara gösterilen şefkatte bulunduğunu belirtiyordu
Çocuğu sevip öpmenin çok büyük bir sevap olduğunu da Peygamberimizden öğreniyoruz:
“Çocuklarınızı çok öpün Çünkü her öpücük için size Cennette bir derece verilir ki, iki derece arasında beşyüz senelik mesafe vardır Melekler öpücüklerinizi sayarlar ve sizin defterinize sevap yazarlar ”
Peygamberimiz Çocuklar
Arasında Din Ayrımı Yapmazdı
Peygamberimiz çocuklara gösterdiği şefkatte din ayırımı yapmazdı
Bir Yahudinin çocuğu hastalanmıştı Bunu duyan Peygamberimiz çocuğu ziyarete gitti Ona Müslüman olması için telkinde bulundu Çocuk, Müslüman olmak için babasından izin istedi Babası müsaade etti ve çocuk Müslüman oldu
Peygamberimizin barış zamanındaki bu güzel davranışı savaş esnasında da devam ederdi Savaş sırasında çocukların öldürülmemesini öğütler, onlara iyi davraınlmasını tembih ederdi
Bir savaş esnasında birkaç çocuk iki tarafın arasında kalmış ve öldürülmüşlerdi Peygamberimiz bu hadiseye çok üzüldü
Sahabîler, “Ya Resulallah, onlar müşrik çocuklarıdır, niçin üzülüyorsunuz?” diye sordular
Peygamberimiz, “Onlar doğdukları gibi duruyorlar Sakın çocukları öldürmeyin, aman çocukları katletmeyin Her can ilk yaratılışta tertemizdir” buyurarak konuya dikkatlerini çekti
Çünkü, çocukların babası gayr-i müslim de olsa, kendileri erginlik çağına gelmedikçe mükellef sayılmamaktadır İslâm fıtratı üzere doğdukları için, o masumluklarını mahafaza etmektedirler
