Nöbetçi Eczaneler
25 Ağustos 2011 Perşembe 14:48:44 DİNDE ZORLAMA YOKTUR (2)
lâ ikrâhe fiddîn…(dinde zorlama yoktur.) [bekara 256] (
Dinin özünde zorlama yoktur. Çünkü zorlama dinin ruhuna zıttır. İslâm irade ve ihtiyarı esas alan bir dindir. İkrah/zorlama ile yapılan bütün ameller ister inanç boyutunda isterse iman boyutunda olsun geçerli değildir. Çünkü zorlama ile yapılan işleri “Ameller niyetlere göredir” ilkesine ters düşer. Müslüman’ın sorumluluğu altındaki insanlara/aile fertlerine inanç ve ibadet boyutunda zorlamada bulunup bulunamayacağı tartışma konusu iken, din inanç ve iman boyutunda zorlama kesinlikle söz konusu değildir. Çünkü Allah iman/inanç konusunda insanı tamamen serbest bırakır. İslam’ın müsamaha boyutu o kadar geniştir ki, cizye vermek şartıyla zımmilerin hayatları, inanç ve ibadetleri garanti altına alınır. Zaten din, zorla kabul edilebilecek veya zorla kabul ettirilebilecek bir sistem değildir. İlk insan ve ilk peygamber Hz. Âdemden beri hiçbir kimseye Müslümanlar tarafından Müslüman olması için zorlama yapılmamıştır. Zorlama ancak İslam dışındaki inanç sistemlerinde ve bu batıl inanç sistemlerine inananlar tarafından yapılmıştır. Yahudiler ve Hıristiyanlar insanları dinlerinden veya mezheplerinden çıkarmak için zorlamışlardır; fakat hiçbir mü’min bir kâfiri zorla Müslüman yapmaya çalışmamıştır.
İman tamamen vicdana ve kalbe ait bir meseledir. İnsan ancak içinden geliyorsa iman eder veya bir inanç sistemini ve fikri kabul eder.
İslâm, dine girme konusunda kimseyi zorlamamakla birlikte, kendi isteğiyle Müslüman olanları da başıboş bırakmamış. Onları bir takım şeyleri yapmak ve bir kısım şeyleri de yapmamakla mükellef kılmıştır.
Sözgelişi, namazı, orucu, zekâtı ve haccı emrederken; içki, kumar, zina, hırsızlık, haram yeme gibi kötü şeyleri de yasaklamıştır. Bu yasakları ihlal edenlere de suçlarının cinsine göre verilecek cezaları dünya ve ahiretteki, cezalar olarak ayrı ayrı tespit etmiştir ki, bütün bunların dinde zorlama ile hiç bir alakası yoktur. Kaldı ki bu tür suçlara verilen cezalar her türlü hukuk sisteminde var olup meşru karşılanmaktadır. Esasen biraz düşünüldüğünde, bu türlü caydırıcı tedbirlerin de, insanların yararına olduğu idrak edilecektir.
Çünkü fert ve toplum böyle müeyyidelerle, hem dünya ha-yatını hem de ahiret hayatlarını korumuş olacaklardır. İşte bu manâda dinde bir zorlama vardır.
“Andolsun, biz cinler ve insanlardan birçoğunu cehennem için yaratmışızdır. Onların kalpleri vardır, onlarla kavramazlar; gözleri vardır, onlarla görmezler; kulakları vardır, onlarla işitmezler. İşte onlar hayvanlar gibidir; hatta daha da şaşkındırlar. İşte asil gafiller onlardır.” (Araf/179)
Onların cehennemlik olmaları cehennemlik olarak yaratıldıklarından dolayı değil, irade ve ihtiyarlarını kötüye kullanarak, hatada, yanlışta, küfürde ısrar etmeleri, gerçekleri kavrama, görme, işitme yetenekleri onlara verildiği halde bu yeteneklerini kötü yolda kullanmaları yüzündendir. Gözleri olduğu halde görmez, kulakları olduğu halde işitmezler, gönüllerini/kalplerini İslâm’a karşı kaparken, küfre karşı açmışlardır. İşte bu yüzden onlar cehennemliktir.
Ve gulil haggu min rabbikum fe men şâe fel yü’min ve men şâe fel yekfur innâ a’tednâ liZ Zâlimîne nâren ehâTa bihim surâdiguhâ, ve in yesteğîsû yuğâsû bi mâin kel muhli yeşvîl vucûh(vucûhe), bi’seş şerab(şerabu) ve sâet murtefegâ(murtefegan). (Kehf 18/ 29)
“Ve de ki: Kur’ân Rabbinizden hak ve gerçek olarak inmiştir, artık dileyen inansın, dileyen inkâr etsin. Şüphe yok ki biz, zâlimlere öyle bir ateş hazırladık ki etrafındaki duvarlar, onları çepeçevre kuşatır, susayıp su istedikleri zaman irin gibi bir su sunulur onlara ve bu su, yüzlerini bile yakıp kavurur, ne de kötü bir sudur ve orası, ne de kötü dayanılacak, oturulacak yerdir.” (Kehf 18/ 29) (Abdulbaki Gölpınarlı)
Not: Arapça ayet metinlerini Türkçe harflerle yazarken
sad harfi büyük S, peltek zel ve peltek se harflari küçük ve
koyu olarak (z,s), s,z harfleri küçük renksiz , Zı harfi büyük Z ile,
Tı harfi büyük T, te harfi küçük te, Dat harfi büyük D,
dal harfi küçük d ile gösterilmiştir.
