Nöbetçi Eczaneler
20 Ağustos 2014 Çarşamba 03:00:00 21. Yüzyılın ilk çeyreğinde Suriye, Irak ve Türkiye olmak üzere İslam dünyasında yaşanan nifak ve fitne hareketleri 21. Yüzyılın nifak asrı ve bu nifak hareketleri ile mücadele asrı olacağını göstermektedir. Kâinatın Efendisi Sevgili Peygamberimiz kendisinden sonra gelecekleri nifak ve fitne hareketlerine karşı uyarmış ve şöyle buyurmuştur:
– Hz. Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor: “Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki: “Karanlık gecenin parçaları gibi olan fitnelerden önce, hayırlı ameller işlemede acele edin. O fitne geldi mi kişi mü’min olarak sabaha erer de kâfir olarak akşama girer. Mü’min olarak akşama erer de kâfir olarak sabaha ulaşır; dinini basit bir dünya menfaatine satar.” Müslim, İman 186, (118); Tirmizi, Fiten 30, (2196).
Ebû Hüreyre (r.a.)’den rivâyete göre, Rasûlullah (s.a.v.) şöyle buyurdu: “Münafığın alameti üçtür; konuştuğu zaman yalan söyler, söz verdiğinde sözünde durmaz, kendisine bir şey emanet edildiğinde hainlik eder.” (Buhârî, İman: 25; Müslim, İman: 25) Müslim rivayetine göre şu ek de vardır: “Oruç tutup, namaz kılar ve Müslüman olduğunu iddia etse bile” (Cem’ul Fevaid: Hadis No:8099)
Peygamber Efendimiz zamanında sayıları üç yüzün üzerinde Müslüman olmadıkları halde Müslüman görünen münafıklar vardı. Bu münafıklar peygamber efendimizle birlikte camiye devam ediyorlar, namaz kılıp oruç tutuyorlardı. Amaçları başta savaşlarda ele geçen ganimetler olmak üzere kendilerine çeşitli menfaatler sağlamaktı. Cenâb-ı Hakk onları Cebrail vasıtasıyla Peygamber Efendimize deşifre etti. Hatta bir defasında Peygamber Efendimiz okuduğu bir hutbe sırasında bu münafıklardan 36 kişinin adını teker teker söylemiştir:
“İmâm Ahmed’in Ve-kî’ kanalıyla… Ebu Mes’ûd Ukbe İbn Amr (r.a.) dan rivayetine göre; o, şöyle demiştir: Allah Rasûlü (s.a.) bize bir hutbe okudu, Allah’a hamd-ü senadan sonra şöyle buyurdu:
“Şüphesiz sizden münafık olanlar vardır. Kimin ismini söylersem kalksın. Sonra da: Ey filân kalk, ey filân kalk, ey filân kalk, buyurup otuz altı kişinin ismini verdi ve: Şüphesiz sizde nifak (münafıklık) vardır, Allah’tan korkun, buyurdu..” (İbni Kesir, Muhammed suresi 31. Ayetin tefsirinden)
İnançta Münafıklık, Amelde Münafıklık
Münafıklık iki türlüdür. Birincisi inanç bakımından münafık olmak ki, inanmadığı halde inanmış gibi görünmek, Müslüman olmadığı halde Müslüman görünmek. İkincisi Müslüman olduğu ve hatta namaz kılıp, oruç tuttuğu ve ibadet ettiği halde bir müslümanda bulunmaması gereken, yalan söylemek, emanete hıyanetlik etmek, sözünde durmamak, emaneti altındaki insanlara zulmetmek, dini ve dince mukaddes sayılan değerleri şahsi menfaatlerine alet etmek gibi İslam’da büyük günahlar arasında yer alan bu kötü huy ve alışkanlıklara sahip olmaktır. Münafıkların ortak özellikleri iki yüzlü hatta yüzsüz olmalarıdır. Kâfirlerin yanında kâfir, müslümanın yanında Müslüman görünürler. Amaçları din sayesinde dinden geçinmek, maddi ve manevi fayda sağlamaktır.
Ancak İslam toplumu açısından İmam Müslim’in rivayetindeki kişi “Oruç da tutsa, namaz da kılsa ve Müslüman olduğunu da iddia etse bile” münafık olur eki büyük bir tehdit ve tehlike oluşturmaktadır
Bazı âlimlerin de dediği gibi, münafık kelimesinden amaç, hadiste geçen alametleri ahlak ve adet haline getirmektir. Çünkü Müslümanların çoğu bu hatalara düşmekte ve münafıklarda bulunan bu özellikleri üzerlerinde taşıyarak amel bakımından münafık “ameli münafık” münafık olmaktadırlar.
Münafıklık, kalpte olup biten bir şey olduğu için zahiren bilinemez. Ancak amel ve davranışlarla nifak dışa yansıyabilir.
(Devamı Yarın)
