ÂMİN KELİMESİ VE BU KELİMENİN SIRLARI

Ebu Davud, Ebu Musabbih el-Makrai’nin şöyle dediğini rivayet etmektedir: Ashab-ı kiramdan olan Ebu Züheyr en-Numeyri’nin yanında otururduk. Çok güzel bir şekilde konuşur idi. Bizden herhangi bir kimse bir duada bulundu mu: Onu âmin sözü ile bitir, derdi. Çünkü âmin bir sahifenin üzerindeki mühür gibidir. Ebu Züheyr dedi ki: Bunun neden böyle olduğunu size bildireyim mi? Bir gece Rasûlullah (s.a) ile birlikte çıkmıştım. Israrla dua eden birisinin yanından geçtik. Peygamber (s.a) onun duasını işitecek bir şekilde durdu. Sonra Peygamber (s.a): “Eğer mühürlerse duası kabul olunur” dedi. Orada bulunanlardan birisi: Ne ile mühürleyecek ey Allah’ın Peygamberi? Diye sordu. Hz. Peygamber: “Âmin ile” dedi. “Çünkü o âmin ile duasını bitirirse (kabulünü) gerektirmiş olur.” Peygamber (s.a)’e bu soruyu soran adam dua eden adamın yanına gitti ve ona: Ey filan, duanı mühürle (âmin diyerek bitir) ve (kabul olunacağına dair) müjde olsun, dedi. (Kurtubi tefsiri/Ebû Dâvûd, Salât 167-168.)
Rivayete göre, Peygamber (s.a.v.) efendimiz buyurmuşlar ki: “Âmin dört harftir. Kim âmin derse, Allah onu dört türlü beladan koruyup güven içinde bırakır.
1. İmanın kalpten ayrılması
2. Hesap gününün korkusu
3. Sırat’ı geçmeme endişesi
4. Cehenem derekesinde (aşağıya inen basamaklarında) ebediyen kalma belaları.
Yine rivayete göre, Allahü Teâlâ Musa peygambere şöyle buyurmuş: Ya Musâ! Ben, Muhammed ümmetine dört harf verdim. Birincisi onun Tevrat’ta, ikincisi İncil’de, üçüncüsü Zebur’da, dördüncüsü Kur’an’dadır.
Bunun üzerine Musa peygamber sordu:
“Ya Rabbi! Onlar hangi harflerdir?”
Allah cevap verdi:
“Âmin kelimesinin harfleridir. Bunu söyleyen kimse, dört kitabı okumuş gibi olur.” (Sırlar Hazinesi, s.405-406, Seyyid Muhammed Hakkı Hazretleri, tercüme: Celal Yıldırım, Bu rivayetin senedi belirtilmemiştir.)
Bazı müfessirler demiş ki: ÂMİN kelimesinin (ELİF)’i ARŞ’ın köşesinde yazılıdır. (MİM) harfi, KÜRSİ’nin köşesinde yazılıdır. (Y) harfi LEVH üzerine, (NUN) harfi KALEM üzerine yazılıdır. Kim duasında ÂMİN derse, bütün bunlar harekete geçer de böyle diyen için istiğfarda bulunurlar. Bu sebeple Cenâb-ı Allah: “Şahit olun ki ben o kulumu bağışladım” buyurmuştur. (Sırlar Hazinesi, s.406)
Başka bir müfessire göre. (ELİF) harfi, Cibril’in alnına, (MİM) harfi, Mikail’in alnına, (Y) harfi, İsrafil’in alnına, (NUN) harfi, Azrail’in alnına yazılıdır. Mü’min bir kul ÂMİN deyince, bunların hepsi Allah’ı tesbih edip şöyle derler: “Allah’ım! Bu harfleri söyleyenlere sen rahmet eyle! Allah o kulu bağışlamadıkça başlarını kaldırmazlar. (Sırlar Hazinesi, s.406)
Resûlullah (SAV) Efendimiz buyurdular ki:
“Mü’min bir kul âmin deyince, Allah bu kelimenin her harfinden bir melek yaratır. Her meleğin üçyüz tüyü, bir ağzı ve bir dili bulunur. Kıyâmete kadar Allah’ı tesbih ederler.  Dünyada sadakatle ÂMİN diyen kimseye müjdeler olsun!” (Tefsir-i Fatiha, Sırlar Hazinesi, s. 406)