Nöbetçi Eczaneler
13 Nisan 2015 Pazartesi 03:00:00 Bir millet sadece milli kimliğinden uzaklaşmakla değil aynı zamanda zulme sapmak, seyirci kalmak ve alkışlamakla, zalim devletlerle işbirliği yapmak ve onların zulmüne destek olmakla da Tarih sahnesinden silinir gider. Haisi şeriflerde buyrulmuştur ki:
“Kim bir kişinin zâlim olduğunu bilerek ona yardım etmek üzere zâlim ile birlikte yürürse, İslâm’dan dışarı çıkmış olur.” (İbn Kesir, Hadislerle K. K. Tefsiri, c. 5, s. 2089) “Kim bir zâlime yardım ederse, Allah Teâlâ, o zâlimi ona musallat eder.” (Deylemî; İbn Aslâkir, Tarih) “Bir kimse bilerek zâlime yardım kastı ile onunla beraber yürürse, o kimse İslâmiyet’ten çıkmıştır.” (Râmuz el-Ehâdis, c. 2, s. 445) “İnsanlar, bir zâlimi görür, ona engel olmazlarsa, bundan dolayı hemen hepsi cezalanır.” (Tirmizî; Tuhfetu’l Ahvezî Şerhu Câmiu’t Tirmizî, 8/423)
Yüce kitabımıza göre zalimlere meyletmek bile ateşe girmek için yeterlidir. Cenâbı Hakk bir ayetinede:
“Zulmedenlere meyletmeyiniz; sonra ateş size de dokunur. Sizin Allah’tan başka dostlarınız yoktur. Sonra yardım da göremezsiniz.” (Hud/113) buyurur.
Başka ayetlerde ise “Biz (şımaran ve güçsüz halka) zulmeden nice şehri kırıp geçirdik ve onların ardından başka kavimler meydana getirdik.” (21 Enbiya: 11.) “Biz, bir memleketi (zulüm, isyan ve taşkınlıklarından dolayı) helak etmek istediğimiz zaman, onun refahtan şımarmış (kendini yeterli görüp Allah’a ihtiyaç duymayan) elebaşılarına (tebliğcilerle ibadet ve itaati) emrederiz, onlar da fâsıklığa saparlar/dinî kuralları çiğnerler. Artık o (ülke)nin üzerine azap sözü hak olur. Derken biz de onu yerle bir ederiz.” (İsra 17/16) . “Nuh’tan sonra nice asırlar(da insanlar)ı helak ettik.”(İsra17/17) Buyrularak zulüm ve kaksızlıkları yüzünden helak olan toplumlara dikkat çekilmiştir.[bk. 22/45; 6/123; 11/116-117; 23/63-64; 34/33-35]
Bir ülkede adaletle hükmedilmezse zulüm ve anarşi ortaya çıkar. O ülkede idarecilere muhabbet ve itaat yerine düşmanlık ve husumet beslenir. Memlekette asayiş ve emniyet kalmaz.
Adaletin hakim olmadığı bir memlekette huzur ve bereket olmaz. Bu bakımdan Cenabı Hak kullarını zulümden men etmiştir.
Adalet toplumun huzuruna ve gelişmesine vesiledir. Yüce Allah, adaletle yaşayan devlet ve milletlere, hak dini üzere olmasalar bile, yardım eder, onları payidar eder. Ünlü Selçuklu veziri Nizamül Mülk Siyasetnamesinde “Bir melik (devlet başkaını) inkâr ve küfürle ayakta kalır, fakar adaletsizlikle ayakta kalamaz” demiştir.
Tarih nice millet ve medeniyetlerin parasızlık, topsuzluk, tüfeksizlik yüzünden değil adaletsizlik yüzünden yok olduğuna şahittir. Bu duruma dikkat çeken Muzeffer Özak:
“Bir millet, şaref-i İslâm ile müşerref olmuş olsa dahi, eğer zulum ve haksızlık yollarına sapar, zalime yardımcı olur ve ahlaksızlığı alıkşlarsa, o millet mutlaka cezasını görür ve asla beka bulamaz. (yani yaşayamaz) Buna karşılık, kâfir bile olsa hak ve adalatle milletini sevk ve idare ederse, pâyidar olur. Çünkü birincisi kavlen yâni sözde Müslümandır. İkincisi ise fiilen yani icraatıyla müslümandır. Bunun içindir ki, kavlan müslüman olan yıkılır, fiilen müslüman olan beka bulur.” Demiştir. (Envârul Kulub cilt 2, s. 274, Elhac Muzaffer Ozak)
