Yardım dediğin… – Kocatepe Gazetesi

6 Ağustos 2012 Pazartesi 03:00:00
  Ramazan ayı geldi, maddi ve manevi duyarlılıklarımız biraz daha arttı. Aç kaldık, susuz kaldık. Vücudumuz zorlandı oruç tutarken. Sağımıza, solumuza daha farklı bakar olduk. Belki bu duyarlılık, Ramazan’la sınırlı kalmamalı. Ama insanoğlu “zararın neresinden dönülürse kârdır” cümlesini ilke edinip, avunuyor işte.
Afyonkarahisar’da, kimi Afyonkarahisarlı, kimi şehre dışarıdan gelen gönüllü ve yardımsever kişiler, 9 yıldır bir çalışma yürütüyor. Kendi aralarında para toplayıp tanıdıkları, bildikleri, öğrendikleri ihtiyaç sahibi ailelerin kapısını çalıyor.lar. O ailelere misafir olup “Bir ihtiyacınız var mı” diye soruyorlar. Yardım paketleri yapıp, misafir oldukları ailelerin evine bırakıyorlar.
Paketler ise öyle alelâde doldurulmuş kutucuklar olmuyor. Hem içeriği, hem ihtiyaç sahiplerinin evine götürülüşü, “Yardım dediğin böyle olur” dedirtiyor.
Ve gerçekten, sağ elin verdiğini sol el görmüyor. İsteseler, bütün gazetelere, yerel ve ulusal haber ajanslarına, televizyonlara haber verebilirler. “Biz gönüllü ve yardımseverler olarak şu mahallelerde, şu saatlerde yardım yapacağız. Buyrun, gelin” diyebilirler. Bir de birkaç ihtiyaç sahibi bulurlar. Onlar da kameralar karşısında “Allah abilerimizden, ablalarımızdan razı olsun” der. İhtiyaç sahiplerinin o paketleri alırken fotoğrafları, görüntüleri çekilir. Ama bu, bu gönüllü ve yardımseverlerin tam da karşısında oldukları bir durum. Onlar “İyilik yap, denize at. Balık bilmezse Halik bilir” anlayışına sahipler.
“Yardım yapılacaksa, ihtiyaç sahiplerini kırmadan, incitmeden yapılmalı” diyorlar. Paketlerde ise çikolata, gazoz, gofret gibi kalemlerin olmasına karşı çıkıyorlar. “İhtiyaç sahiplerinden bahsediliyor, ama tutup çikolata ve benzeri ürünlerin verildiğini görüyoruz. Acil ihtiyaçlar unutuluyor” görüşündeler.
Gönüllü ve yardımsever ekibin bu yıl hazırladıkları yardım paketinde bakın neler var:
5 kg un, 5 kg şeker, 1 kg çay, 5 kg makarna, 1 paket zeytin, 5 lt yağ, 5 kg pirinç, 1 kg tel şehriye, 1 kg arpa şehriye, 1 kg bulgur, 1 kg yeşil mercimek, 1 kg kuru fasulye, 1 kg nohut, 1 paket salça, 1 paket hazır tatlı, 1 paket tuz, 1 paket kuru kahve, 1 paket peçete, 1 paket sabun, 1 koli yumurta, 1 paket peynir, 2 lt süt,1 adet tavuk, 5 kg kırmızı mercimek.
60 aileye ulaştılar 15 günden bu yana. Kolilerin içinde değil ama yanlarında oyuncaklar götürdüler. Ailelerin küçük çocuklarının gülümsemelerini gördüler. Mutlu ettiler, mutlu oldular.
Gönüllü ve yardımsever bu kişiler, 9 yıllık birikimleriyle sosyal paylaşım sitesi Facebook’ta bir grup oluşturdular. Abi ve ablalarımız, etkin bir iletişim ağıyla dinamizmini sürekli koruyan grubun amacını şöyle tanımlıyorlar:
“Bu grup sığınmacı ve mülteci aileler de dahil olmak üzere ihtiyaç sahibi olan tüm insanların yaşam kalitelerini arttırmaya yönelik ihtiyaçların temin ve teslim edilmesi amacıyla oluşturulmuştur. Bu grupta yapılan tüm işler bir grup bağımsız-gönüllü insanın çaba ve destekleriyle gerçekleşmektedir. Yardım edilen insanların tespitinde insanların dinleri, dilleri, ırkları kesinlikle gözönüne alınmamaktadır.”
Yardımsever ve gönüllülerin Ramazan ayı ile ilgili de temennileri var. Şehrin güvenli olması doğrultusundaki temenni şöyle:
“Normal şartlarda mümkünse saat on-on biri geçirmeden eve dönme gayretinde olan insanlar, Ramazan’ın etkisiyle gecenin birinde ikisinde, sabaha kadar açık mekânlarda oturabiliyor. Teravih Namazı’nın da geç saatlerde bitmesi sebebiyle gece yarısından sonra sokaklar ışıl ışıl ve kalabalık. Kuvvetle muhtemel suç oranları da belirgin oranda düşüyor Ramazan ayında. Tabii bu memnuniyet verici değişim ‘Acaba suça ortak olan insanlara sürekli Ramazan tadında bir yaşam sunulsa suç oranı kalıcı olarak düşmez mi?’ sorusunu da sordurtuyor.”
Hem yardımları için, hem gönül zenginlikleri için, hem de temennileri için yardımsever büyüklerimize/kardeşlerimize teşekkür etmek gerekiyor.