ASLINI VE GEÇMİŞİNİ UNUTAN HARAMZADEDİR

Hepimizin kökleri genleri var, soy kütüğü var. Geçmişimiz ve geldiğimiz yer var. Aziz Türk Milletinin içerisinde gururla, şerefle yaşıyoruz. Gurur duyulacak bir tarihimiz var, başımızı hiçbir zaman öne eğdirmeyen ecdadımız var. Milletler içerisinde esareti kabul etmeyen Türk Milleti’dir. Göktürkler, Hunlar, Oğuzlar, Uygurlar, Karahanlılar.. Selçuklu, Osmanlı ve nihayet Türkiye Cumhuriyeti bizim geçmişimizdir, ecdadımızdır. Günümüzde bir takım insanlar, Türk tarihini sadece cumhuriyet dönemi ile sınırlamak istiyor. Binlerce yıllık Türk tarihini yok sayarak sadece 100 yıl geçmişi olan bir millet olarak lanse etme gayretindeler.. Bunu kabul etmek elbette ki mümkün değil. Soy kütüğü çalışmaları ile 1800 lü yıllara kadar gidebiliyoruz. O zaman ki dedelerimizi nenelerimizi bilebiliyoruz, elbette ki onların önceleri de var. Kimse ağaç kavuğundan çıkıp yaşamış değil. Geçmişini inkar eden aslını inkar eder, toplumda da bu tip insanlara iyi gözle bakılmaz. Ecdat onun için başlıkta da kullandığımız ifadeyi bu tarz insanlar için kullanmış: ASLINI İNKAR EDEN HARAMZADEDİR…
Biz ecdadımızla, tarihimizle gurur duyuyoruz, elbette ki yanlışlıklar olmuştur. Hiçbir fani, yanlıştan hatadan müstağni değildir. Tarihimizde de yanlış vakalar olmuştur lakin bunlar var diye koskoca şerefli Türk tarihini inkar etmek de akıl karı bir düşünce değildir. Batı’nın utanç dolu tarihine baktığımızda, bizim tarihimiz onların yanında zemzemle yıkanmış kalır. İnsanları köleleştirmek, parayla mal gibi alıp satmak yani insan ticareti yapmak, sınıf ayrımı yapmak, sömürgecilik, emperyal düşünceler, bizim tarihimizde hiç yer almamıştır.
Diğer yandan; bazı insanlar geldikleri yeri unutup, kendi aile akraba ve geçmişleriyle bağı kesmek istiyorlar ve de bazıları kesiyor. Güvenlik nedenli olaylara bir şey demeyiz lakin kendi öz anne babasını, kardeşlerini.. yok sayan insanlar da haramzadelerin önde gidenleridir. Hasbelkader hayatında önemli noktalara geliyor, şanlı şöhretli, çok paralı imkanlara sahip oluyor ve içinden çıktığı toplumu inkar ediyor. Belirli bir makama geldim diye anne babasını, yakınlarını tanımayan, görmezden gelen insanlar da bu ülkenin gerçeğidir… Anne babaları onları zor şartlar altında okutmuş, yememiş yedirmiş, giymemiş giydirmiş, bütün imkanlarını çocukları için seferber etmiş ebeveynleri daha sonra yok saymak, nankörlüklerin en büyüğüdür. Anne babasıyla aynı kareye girmek istemeyen, toplum içinde birlikte görülmek istenmeyen evlatlar asıl utanılması gereken kimselerdir. İstisnai durumlar olabilir, onları bilemeyiz lakin normal şartlar altında bu tutumlar kabul edilemez tutumlardır. Meşhur hikayedir; oğul vali olur, babasını zorla ayağına getirtir, babasına bak baba ben vali oldum, der. Baba da oğluna; oğlum ben sana vali olamazsın demedim ki, adam olamazsın dedim, der. Önemli olan adam olabilmektir, insan kalabilmektir. Eli üç beş kuruş para gördü diye geçmişini silip atmak değildir. Siz benim kim olduğumu biliyor musunuz, ben falan filan. Kim olursan ol, insan olamadıktan, adam (erkek kadın) olmadıktan sonra ne yazar. Öldükten sonra ismini bile söylemeyecekler. Er kişi veya hatun kişi niyetine diyecekler, mevta diyecekler. O şanın şöhretin, mevki makamın, paran pulun burada kalıp gidecek… Kefenin cebi yok, önemli olan şu üç günlük dünyada hoş bir sada bırakabilmektir. İnsanların iyi biliriz demelerini sağlamaktır, gerisi laf ü güzaf.
Sözün özü; geçmişimiz de bizim bugünümüzde, inşallah yarınımız da. Göktürk de bizim, Oğuz da. Mete de bizim Alpaslan da. Fatih de bizim Yavuz da. Abdülhamid, Vahdettin de bizim, Gazi Mustafa Kemal Atatürk de..
Ecdadımıza en derin saygılarımla..