Çok badire, çok öykü geçmiş başından.
Nice er ürkmüş çatık kaşından.
Hep sevgi, hep saygı görmüş eşinden.
Atlılar atından indiren kadın.
Dertleri sinesinde sindiren kadın.
Bir yıldırımdı at koştururken.
Yitiği, kayıbı arar bulurken.
Namert’in karşısında dimdik dururken.
Atlıları atından indiren kadın.
Nice haksızları sindiren kadın.
Sözü dinlenen kişi, yönetendi o.
Haklıyı savunup gözetendi o.
Dardakine yardım eli iletendi o.
Atlıları atından indiren kadın.
Nice acı, keder’i dindiren kadın.
Ağlayana em olur, güldürürdü hep.
Kapısını odun eder, düşünmezdi cep.
Çok gayretli oluşu çöküşe sebep.
Atlıları atından indiren kadın.
Kavgayı, dövüşü dindiren kadın.
Hasım karşısında oldu silahşör.
Bazen at koşturdu. Bazen traktör.
Kâh yetişmek istedi oldu bir şöför.
Atlıyı atından indiren kadın.
Nice korkak densizleri sindiren kadın.
Baktım şimdilerde bükülmüş beli.
Nerede savrulan saçlı, atı yeleli?
Doğrulmadı bir türlü eşi öleli.
Atlıları atından indiren kadın.
Hainlerin sancağını indiren kadın.
10-10-2010