ÇEVRE HAKLARI VE EKOLOJİK DENGENİN KORUNMASI

Çevre; canlı ve cansız varlıkların ahenk içinde yaşamını sürdürdüğü, insanlığın istifadesine açık, ortak kullanım alanıdır. Şu an içinde yaşamakta olduğumuz bu çevrede şu anda bizimle birlikte hayat süren bütün varlıkların hatta bizden sonra gelecek nesillerin hakları vardır.
İslam dininin önemle üzerinde durduğu konulardan birisi de temizliktir. Peygamber Efendimiz, “Ennezâfetü minel iman. Temizlik imandandır.” İmanın yarısıdır. Temizliği olmayanın dini olmaz.” Buyurmuştur. Çünkü beden, giysi ve çevre temizliği olmadan ibadet yapılamaz.
Hadesten ve necasetten taharet, namaza başlamadan yerine getirilmesi gereken namazın şartlarındandır.  Temiz olmak için sadece vücudumuzun ve giysilerimizin temiz olması yetmez. İçinde bulunduğumuz çevrenin de temiz ve bakımlı olması gerekir. Yüce dinimiz çevrenin temizliğine ve doğal hayatın korunmasına büyük önem vermiştir.
Kâinat, Allah’ın varlığını ve kudretini gösteren ve Allah ın belli bir gaye için yarattığı eserler bütünüdür  Allah hiçbir şey boşuna yaratmamıştır Tabiatta her varlığın bir görevi ve görevine paralel değeri vardır Bu sebeple kâinatta hiçbir canlı ve cansız varlık sebepsiz yere öldürülemez ve yok edilemez..
Kur’an-ı kerimde Allah’ın varlığını, birliğini, gücünü ve kudretini gösteren belgelere ayet denilir. Âyet kavramını iki bölümde ele almak gerekir. Aslında âyet ilahi mesaj ve ilahi mesajın bölümleridir. Bu anlamda Kur’an’daki sureleri meydana getiren ve duraklarla birbirinden ayrılan bölümlere ayet denir. Bunlar Tenzili-indirilmiş ayetlerdir. Birde Tekvini ayetler vardır ki ay, yıldız, güneş, uzay, dünya, canlı ve cansız varlıkların hepsi Allah’ın varlığını, birliğini, gücünü kudretini gösteren ayetler-delillerdir. Buna kâinat kitabı da diyebiliriz. Aslında ayet kavramını da bu şekilde açıklamak gerekir. Âyet Yüce Allah’ın varlığını, birliğini, gücünü, kudretini gösteren delillere denir. Nitekim Rum suresi 22. ayette insanların milletler-şubeler halinde yaratılması, renklerinin ve dillerinin ayrı ayrı yaratılmış olması Allah’ın varlığını, birliğini, gücünü, kudretini gösteren ayetler/deliller olarak takdim edilir.  Kur’an-ı kerim ilahi kitaplardan ve kitabı ekber denen kâinat kitabından söz ederken bir de en büyük kitap olarak insandan söz eder.
İnsan muazzam bir kitaptır. Maddesi, ruhu, cesedi ile muazzam bir kitaptır. Çünkü ilâhi mesajların muhatabı insandır. İnsan en büyük kitaptır çünkü insan Halifetullah-Alllah’ın halifesi olarak yaratılmıştır.
Tabiat Allah’ ın tekvîni, tabii ayetidir ve okunması gereken apaçık bir kitaptır.  İnsanın hem maddi hem de manevi ihtiyaçlarını görebileceği çok zengin bir hazinedir. Allah kâinatı bir ölçü ve nizam içerisinde yaratmıştır:
“İnna kule şeyin halagnahu bi gader. Şüphesiz biz her şeyi bir ölçüye göre yaratmışızdır.”   (Kamer,54/49)
Ayette geçen kader kelimesi, belli sayısal ölçü anlamına gelir.
“Vessemae rafeaha vevedaal mizan, ella tadğav fil mizan. Göğü Allah yükseltti ve dengeyi koydu  Sakın dengeyi bozmayın.”  (Rahman, 55/7-8)
Ayette geçen vezn kelimesini değerlendirdiğimizde tabii ve ekolojik denge anlamında olduğu ortaya çıkar.  İki ayeti birlikte değerlendirdiğimizde, kâinatın hem nitelik hem de nicelik bakımından bir dengeye sahip olduğunu ve bu dengenin korunması gerektiğini anlamış oluruz.
Yüce kitabımızda insanın kendi eliyle ve yaptıklarıyla, kimyasal maddelerin kullanımı, zehirli atıklar ve ormanların tahribi, ozon tabakasının delinmesi, atmosferin ısınması, hava, su ve toprağın kirlenmesi yüzünden karada ve denizde doğal dengenin bozulduğuna dikkat çekilir ve şöyle buyrulur:
“Zahare l-fesadü fi l-berri ve l-bahri bima kesebet eydinnas.” (Rum suresi, 30/41)