KIZ ÇOCUKLARI VE PEYGAMBERİMİZ

Peygamberimizin eşsiz şefkatim kız çocukları üzerinde de görmekteyiz İslâmdan önce kız çocuklarının Arapların gözünde hiçbir değeri yoktu Kız babası olmayı bir ayıp olarak görürlerdi “Falan adamın damadı demesinler” diye kızlarını evlendirmek istemez, diri diri toprağa gömerlerdi Bu vahşeti de atadan, babadan kalma bir âdet olarak görür, uygularlardı
İşte Peygamberimiz bu zavallı masumların böyle acımasızca öldürülmelerini büyük bir cinayet olarak görüyor, bu kötü âdetin bir an önce kaldırılması için mücadele ediyordu Kendisi kızların babası olmakla iftihar ettiği gibi, üç, iki veya bir kızı olup da onları büyütüp yetiştirenleri, İslâmî bir eğitim verenleri Cennetle müjdeliyordu
Peygamberimiz, huzuruna bir kız çocuğu gelirse ona yakın ilgi gösterirdi
Halid bin Said, Peygamberimizi ziyarete geldiğinde yanında küçük kızı da vardı Habeşistan’da doğduğu için, Peygamberimiz ona ayrı bir yakınlık gösterirdi
Çocuk kalktı, Peygamberimizin sırtında bulunan peygamberlik mührüyle oynadı Babası yanına çekmek istedi, fakat Peygamberimiz çocuğun kalbinin kırılmaması için babasına engel oldu
Bir seferinde Peygamberimizin eline işlemeli bir kumaş parçası geçmişti Hz Halid’in kızını çağırttı ve ona verdi, sevindirdi
Cemre o sıralar küçük bir çocuktu Babası alır, onu Peygamberimizin huzuruna götürür, der ki:
“Yâ Resulallah, şu kızım için Allah’a bereketle dua eder misiniz?”
Peygamber Efendimiz Cemre’yi kucağına oturttu, elini başına koydu ve bereketle dua buyurdu
Çocuklarına sevgi ve şefkat gösterenlerin mükâfatı daha dünyada iken veriliyordu Onlar hem çocuk sevme gibi bir lezzeti tadıyorlar, hem de Allah’ın rahmet ve sevgisini kazanıyorlar
Ebû Hüreyre anlatıyor:
“Adamın biri Peygamber Efendimizin huzuruna geldi Yanında da bir erkek çocuğu vardı Adam ikide bir çocuğu kucağına alıyor ve seviyordu Peygamber Efendimiz sordu:
“Bu çocuğa şefkat gösteriyor musun?”
“Evet, yâ Resulallah ”
“Sen buna nasıl şefkat gösteriyorsan, Allah da senin şefkatinden daha çok şefkat eder ”
Erkek ve kız çocukları arasında ayırım yapanları Peygamberimiz hiç hoş görmezdi Bu şekilde bir davranış sergileyenleri uyarır, hatalarını düzeltmelerini sağlardı Onun gözünde çocuğun erkeği kızı yoktu İkisi de şefkate ve sevgiye muhtaçtı
Enes bin Mâlik anlatıyor:
“Peygamberimizin yanında bir adam oturuyordu Bir ara adamın erkek çocuğu geldi Adam çocuğu aldı dizlerine oturttu Az sonra bir de kız çocuğu geldi Onu da yanına oturttu
“Peygamber Efendimiz adama sordu: “Niçin ikisini bir tutmadın?”
Peygamberimiz çocuklar arasında sevgide eşit davranılmasını istediği gibi, bağış, hediye, ikram ve hibe konularında da eşit davranılmasını isterdi
Numan bin Beşîr anlatıyor:
“Babam malından bir şeyler hibe etmişti Annem,’Bu hibeye Peygamberimizi şahit tutmazsan kabul etmem’ dedi
“Bunun üzerine bana yaptığı hibeye şahitlik yapması için babam beni alarak Peygamberimize gittik Durumu öğrenen Peygamberimiz:
“Başka çocukların var mı?’ diye sordu “Babam,’Evet, var’ dedi
“Bütün çocuklarına aynı şekilde hibede bulundun mu?”
“Babam,’hayır’ dedi
“Allah’tan korkun, çocuklarınız arasında eşit davranın’
“Babam Peygamberimizin huzurundan çıktıktan sonra bana yaptığı hibeden vazgeçti ”
Peygamberimizin kendi şahsında bu eşit davranışı daha açık görüyoruz İlk anda basit gibi görülse dahi, önemli ve kalıcı bir ölçü olması bakımından şu olay çok dikkat çekici
Hazret-i Ali anlatıyor:
“Peygamber Efendimiz bize ziyarete gelmişti O gece bizde kaldı Hasan ve Hüseyin de uyuyorlardı Bir ara Hasan su istedi Peygamberimiz hemen kalktı ve su kırbasından bir bardak su aldı, çocuğa vermek için getirmişti ki, o sırada Hüseyin de uyandı Hüseyin bardağa uzandı ve su içmek istedi Peygamberimiz suyu Hüseyin’e vermedi, önce Hasan’a verdi
“Bunun üzerine Fatıma dayanamadı ve’Hasan’ı Hüseyin’den çok seviyorsunuz gibi ‘ dedi
“Peygamberimiz,’Hayır, suyu önce Hasan istedi’ buyurdular ”
Baştan buraya kadar baktığımızda Peygamberimizin çocuklara ayrı bir önem ve değer verdiğini anlıyoruz, çocuk eğitiminde en faydalı ve pratik bilgileri ondan öğreniyoruz