Nöbetçi Eczaneler
9 Ocak 2015 Cuma 02:00:00 “Vemâ erselnâke illâ rahmeten lil âlemi /“Biz seni âlemlere rahmet olarak gönderdik” Enbiyâ/ 107) “Yâ eyyühennebiyyü innâ erselnâke şâhiden ve mübeşşirân ve nezîran. Ve dâiyen ilallâhi bi iznihî ve sirâcen münîrâ… / “Ey Peygamber! Biz seni bir şahit, bir müjdeci, bir uyarıcı, Allah’ın izniyle Allah’a çağıran ve nur saçan bir kandil olarak gönderdik.” … (Ahzap suresi/ 45-46)
“Legad câeküm rasûlün min enfisukün azizün. Aleyhi mâ anittüm harîSun aleyküm bil mü’minîne raûfün rahim(un) Andolsun size içinizden öyle bir peygamber geldi ki, gayet izzetli ve şereflidir. Sıkıntıya düşmeniz ona çok ağır gelir üstünüze titrer. O müminlere karşı çok şefkatli ve merhametlidir.” (Tevbe/128)
“…Allah, sana Kitab’ı (Kur’an-ı) ve hikmeti indirdi ve sana (bütün bu) bilmediklerini öğretti. …” Nisa 4/ 113)
“Ve mâ êtêkümü rrasûlü fehuzûhü vemâ nehâküm anhü fentehû / Resûlullah size ne verdiyse onu alın, neyi yasak ettiyse ondan sakının.” Haşr;7)
Âlemlerin Rabbi olan Yüce Allah, gizli bir hazine iken, rahmetinin cemalini, gücünün ve kudretinin kemalini, sanatının inceliğini ve hikmetinin sırlarını duyurmak istedi. Bu iradesini gerçekleştirmek için de ruhlar ve cisimler alemini, dilediği şekil ve nizam üzerine yarattı.
Bir hadis-i kutside şöyle buyrulmaktadır:
“ Küntü kenzer mahfiyyen feahbebtü en u’rafe fehalegtül halga”, “Ben gizli bir hazineydim, “bilinmeyi arzuladım, bunun için de mahlukatı yarattım.”
Allah-ü Teâlâ’nın varlığı kadimdir, eveli yoktur. Zamandan da ezelden de önce vardı. Hadid suresi 3.ayette “hüvelevvelü” “O evveldir” buyruluyor. O öyle evveldir ki,başka hiçbir şey yok iken sadece O vardı. Bütün varlıklar O’nun “ ol!” emriyle oluvermişlerdir. Bu husus hadis-i şeriflerde şöyle izah edilir: “ Kânellâhü velem yekün şeyün ğayruhü “Allah var idi ve Allah’tan başka hiçbir şey mevcut değildi.” (Tecrid-i sarih: 1317)
Cenâb-ı Hakkın yarattığı ilk şey Sevgili Peygamberimiz Muhammed Aleyhisselâm’ın ruhudur. Nitekim Sevgili Peygamberimiz: “Allah’ın yarattığı şeylerin ilki benim ruhumdur” buyurmuştur. Yüce Allah kendi ruhundan O’nun ruhunu yarattı. Daha sonra da o nurdan alemleri yarattı, bütün mükevvenatı da o nur ile donattı.
Ashab-ı Kiram’ın ileri gelenlerinden Cabir–radiyallahü anh- Hazretleri: “Ya Resulalah! Allah-ü Teâla en evvel neyi yarattı?” diye sorduğunda Sevgili Peygamberimiz şöyle buyurdu:
“ Allah’ü Teâlâ her şeyden evvel senin peygamberinin nurunu kendi nurundan yarattı. O nur, Allah’ın izniyle dilediği yerde dolaşırdı. O zaman Levh, Kalem, Cennet, Cehennem, Melekler, yer ve gökler, cinler ve insanlar daha yaratılmamıştı.
Allah-u Teâlâ âlemleri yaratmayı murad edince, o nuru dört parçaya ayırdı.
Birinci parçadan kalemi, ikincisinden Levh-i mahfuz’u, üçüncüsünden arş-ı rahman’ı yarattı.
Dördüncü parçayı tekrar dörde böldü.
Birinci parçasından arşı taşıyan melekleri, ikincisinden Kürsü’yü, üçüncüsünden diğer melekleri yarattı.
Diğer parçayı yine dörde böldü.
Birincisinden gökleri, ikincisinden yerleri, üçüncüsünden cennet ve cehennemi yarattı.
Kalan parçayı da yine dörde böldü
Birinci parçasından müminlerin gözlerinin nurunu, ikinci parçasından ilâhi marifet yuvası olan kalplerin nurunu, üçüncüsünden de dillerindeki nuru yarattı.Bu da “ lâ ilâhe illallah Muhammed’ür-resulullah” tevhid nurudur.” (El-Mevâhib’ül Ledüniyye) (Hadis-i şerifte son kalan parçanın dörde bölündüğü haber verilmekte fakat bu dördüncüsünden bahsedilmemektedir.)
