OTOBÜSTE YER VERMEYENİN GÖZÜNDEN

Evet yer vermiyorum teyze size
Elbette birçok mazeret söyleyebilirim
Size bahane gibi gelecek
***
Sabahtan beri bir lokma girmedi ağzıma
İlk durakta inip de açma alasım var
Keşke yapsaydınız bir ağzı açık, iki bükme
De yeseydik tüm yolcuların ortasında
***
“Liseniz ortaokul gibi” dedi üniversitedeki hocam
Kalkmıyorum evet, moralim bozuk anlayacağın
Hocamın sınavına çalıştım gece boyu
Bir gözümün gördüğünü, diğeri okumadı
***
Yorgunum teyze, yurtta kalıyorum
“Öğrenciye ev yok” diyen
Nice ev sahiplerinin
Hıncını sizden çıkarıyorum
***
Bir taraftan eksiklerimi de gideriyorum
***
Bakın teyzeciğim, otobüsten indikten sonra
Kredi kartımın son damlası ile
Dinî bir kitap alacağım
Faize cevaz vermezken
Hem de o okuyacağım kitap
***
En son ne zaman makarna yediniz teyze?
Belki geçen hafta, belki geçen yıl
5 öğün aynı menü, bizim evde ise
***
Yani kafam bulanık
Sizin yaşlı olduğunuzu
Fark etmemiştim bile!
***
Bak bu yalan oldu, farkındayım çünkü
Biliyorum ne kadar zor tutunduğunuzu direklere
Şoförün her ani freni, yeni bir deprem
***
Evet yer vermiyorum size teyze
Çünkü 12 saat ve artılarında
Artı değer ürettim, hesapsızca
Kollarımda ve ayaklarımda ödem
***
Yapmayın, öyle bakmayın bana
Gözlerimi kaçırsam da acıtıyor
Her savrulma anınız
Araç içi kameralara yansıyan
Ayıplamalardayız
***
Yer vermiyorum size teyze
İyimser bir yönü de var
Size yer vermeyişimin
Bari diyorum bari
“Gençlerde hiç merhamet kalmamış”
Dersiniz de
Kurtulursunuz
Bu sıkış tepişlikten
***
Yer vermemenin felsefesini yazıyorum
Okursunuz belki çıkınca
İlk size imzalayıp gönderiyorum