Nöbetçi Eczaneler
22 Kasım 2014 Cumartesi 02:00:00 Afyonkarahisar’da yazın sineklere alıştık, evlerin, işyerlerinin pencerelerini açtığımızda sinekle karşılaşmayı kanıksadık.
Bu acı bir durum.
“Kabuğumuzu kırdık”, “Termalin başkenti olduk” söylemleri arasına sinek vızıltılarının karışması, karizmamızı yerle bir ediyor.
Sineğin oluşumuna ilişkin birçok etken sayabiliriz. Şimdiye kadar fatura hep yumurta üreticilerine yüklendi. Kimi yumurta üreticilerinin gerekli tedbirleri almadan üretime devam ettikleri biliniyor. Ama tedbiri alan üreticinin ne kabahati var?
Acaba sineklerin bu kadar çok türemesinde, akşam saat 8’de konulan ve en az iki saat kaldırımlarda, ağaç diplerinde kalan çöplerin etkisi yok mudur hiç?
Şimdi sonbaharın bittiği, kışın başladığı günlerdeyiz. Uzmanlar, evlerin, işyerlerinin, kapalı bilumum mekanın kısa süre de olsa havalandırılması gerektiğine dikkat çekiyor. Kısa süreli havalandırma, dolaşımın sağlanmasına, özellikle akciğer kanserinin engellenmesine katkıda bulunuyor.
Biz de bu uyarıyı dikkate alarak evimizi, işyerimizi havalandırıyoruz.
Ama o da ne!
Afyonkarahisarlıların yaz dostları sinekler, kışın da karşımızda. Hem de yazın sıcaklarındaki vızırtısından daha kararlı bir şekilde, küme küme uçuyorlar.
Kendi alanlarında akrobasi timleriyle karşı karşıyayız adeta.
Siz evinizi havalandırdığınızda giren sinekler, uykunun en tatlı anında gösteriye başlıyor:
Vıııııızzzzzzzzz!
Birinci “vız”ın ardından diğer “vızz”lar geliyor:
Vızzzzz, vıııııızzzz, vızzzzzzzz!
Görseniz ne de şekerler.
2’li, 3’lü uçuyor, adeta gösteri yapıyor sinekçikler.
İlaçlasanız da, kitapları, terlikleri, gazeteleri savunma aracı hâline getirseniz de pes etmiyorlar.
Yine başlıyor gösteri:
Vızzzzzzz!
Alay ediyorlar resmen insanla. Bir bakıyorsunuz perdedeler, bir bakıyorsunuz televizyonun üzerinde. Işıklı nesneleri de pek seviyorlar.
Kış sineklerimiz hayırlı olsun.
Marka kenti, büyükşehri, termal başkenti unutalım.
Önce en temel sinek sorununu bir çözelim, sonra nutuklara başlarız.
BİR SUCUK MASALI
Efendim, bir varmış, bir yokmuş. Kendisini “Türkiye’nin et ve sucuk merkezi” olarak kabul eden bir şehirde, ardı ardına “bozuk sucuk” haberleri, “kaçak et” dedikoduları çıkmaya başlamış. O şehrin gerçekten hayvancılıkta, sucukçulukta çağ atlamasını isteyen, dirayetli bir yetkili çıkmış, “Bu böyle olmaz. Marka olacaksak besicileri, sütçüleri denetlediğimiz gibi sucuk üreticilerini de denetleyeceğiz” demiş.
Dirayetli yetkili, sucukçuları bir araya toplamış. Herbirinin gözünün içine bakarak kararlı konuşmasını yapmış:
“Sucuk üreticisi arkadaşlarımız. Bir taraftan ilimizin sucukta marka hâline geldiğini savunuyoruz, bir taraftan ürünlerimizde hile, hurda çıkıyor. Bunun önüne geçelim. Her sucuk üretim yerini, kameralarla denetleyelim. Hepimiz rahat edelim.”
Dirayetli yetkili bu konuşmasını bitirir bitirmez çatlak sesler yükselmiş. “İstemezük”, “Bize güvenmiyor musunuz” sözlerine tek tek yanıt veren dirayetli yetkili, “Size güvendiğimiz için iyi denetlenmenizi istiyoruz” demiş. Dirayetli yetkiliye itiraz etmeden, “Olur, bakarız” gibi cümlelerle toplantı bitmiş.
Toplantı bitmiş bitmesine lâkin, sucuk üreticilerini almış bir telaş.
“Vali’ye gidelim” demiş birisi.
“Evet” demiş diğeri.
“Vali bizi anlar, bize hak verir. Kameranın önüne geçelim.”
Siz deyin 5, ben diyeyim 10 kişi Vali’ye çıkmışlar.
“Devletlüm, kamera gelirse yanarız, kül oluruz. Kullandığımız bazı etlerin mevzuatta yeri yok. Aman bir çare…”
Vali, sucuk üreticilerini kırmamış, taleplerini dinlemiş. Ama sonunda görüşünü açıklamış:
“İşini iyi yapan kişi, denetlenmekten korkmaz arkadaşlar. Denetlenmek, sizin kalitenizi gösterir, işiniz bereketli olur. Siz de rahat edersiniz.”
Haydiii!
Masal bu ya, herkes “İsabet buyurdunuz Devletlüm” demiş.
Heyettekiler, kendi kararlarını da açıklamış:
“Üretim yerlerine 2-3 kamera taktırmamız istenmişti; biz 5 kamera taktıralım madem.”
Masal tabii bu.
Konuşmalar ve yaşananlar, “hayal ürünü” olabilir belki.
