Çoğu kez boşa geçmiş benim yıllarım.
Hep buz üzerine yazı yazmışım.
Hep boşa aşınmış okul yollarım.
Harabe gibi bahçeler, bağlar kazmışım.
Arkadan gelen varsa çaban, bir mana taşır.
Zamanla büyür de zirvelere ulaşır.
Ben gibi yalnız kalan başını kaşır.
Okuyan olmamış ki hep, boşa yazmışım.
Öyle yaralardan geçti bu beden.
Atıldık ileriye söz dinlemeden.
Evlât ve ayal’e varlık bahşeden.
Tüyü yolunacak, tam bir kazmışım.
Gene de çok şükür buna be Hayri.
Yaşayıp göçmektir hayatın seyri.
Vakti geçince artık dönülmez geri.
Hakk doğru vemiş de, ben mi bozmuşum?
Bilirim maya zamanla bozulabilir.
Köklü bir müdahale tekrar düzelir.
Çağlar aşar düzgün yapı arşa yükselir.
O kutsal yolda ancak ben bir tozmuşum.
Niceleri gelmiş, geçmiş ben gibileri.
Nice can vermiş, cesur vatan erleri.
Bizim il uyutulmuş ben se yalnız ileri.
Daha pek ermemiş, ham bir kozmuşum.
28.08.2022